فریاد زن
دستم بگیر وزخمی بی بال وپر منم
سرتا به پا نشسته، بکامِ شرر منم
تقدیر من به رنگ اسارت رقم مزن
زین سرنوشت تیره ،بسی در بدر منم
کُنجی فتاده ام، زغم روزگار شوم
درسینه داغ خنجرِ بیداد گر منم
دنیا نهاده مایۀ عیشم به چنگِ باد
پامال خشم کینه ای هر بی هنر منم
روز سفید من شده ازغم چو شام تار
بغض گلوی خسته، شب بی سحر منم
کی دور بی قراری من میرسد به سر
ازمژه خون فشانده، به دامان تر منم
دستم بگیر و بر زخم دلم مرحمی گذار
همواره سنگ جور حقارت به سر منم
مسعود حداد
5 مارچ 2014
