نو کانتی ها،- مخالف سوسیالیسم و ماتریالیسم دیالکتیکی

neukantism.نو افلاتونی آرام بختیاری نو کانتی ها؛ نیم قرن میان مارکسیسم و…

غم دوشینه و سرنوشت نافرجام و دردناک مردم افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید کشتی شکستگانیم ای بادشرطه برخیز  باشد که باز بینیم …

برگردان شعرهایی از ژنرال پاییز

زنده‌یاد “محمدعمر عثمان” ملقب به “ژنرال پاییز” در سال ۱۹۵۷…

خلق در دانه لری - مرواریت های ناب

قۉشیق ( دو بیتی )   داکتر فیض الله ایماق باید گفت که،…

آشتی کردن طالبان با مردم افغانستان، راهی برای پایان جنگ…

نویسنده: مهرالدین مشید زهر پاشی های قومی و زبانی و توطیۀ…

 ترجمه‌ی شعرهایی از سردار قادر 

استاد "سردار قادر" (به کُردی: سه‌ردار قادر)، شاعر کُرد زبان،…

خموشی

 نوشته نذیر ظفر شــــــــد مــــدتی که ورد زبانم ترانه نیست آوای مــــن…

چشم براه وحدت

            چشمم براه  وحدت  پیوند وهمد لی جانم فدای وحدت وصد ق…

دوحه سر دوحه، پروسه های پیچیده و آرمانهای خشکیده 

نوشته از بصیر دهزاد  سومین کنفرانس در دوحه  درست سه هفته…

کور و نابینایان خرد

تقدیم به زن ستیز های بدوی و ملا های اجیر، آن…

فضیلت سیاسی و افغانستان

در نخست بدانیم٬ ماکیاولی در شهریار و گفتارها٬ در واقع…

بهای سنگین این خاموشی پیش از توفان را طالبان خواهند…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان بیش از این صبر مردم افغانستان را…

گلایه و سخن چندی با خالق یکتا

خداوندا ببخشایم که از دل با تومیخواهم سخن رانم هراسانم که…

(ملات گاندی در مورد امام حسین

باسم تعالى در نخست ورود ماه محرم و عاشوراء حسينى را…

جهان بی روح پدیداری دولت مستبد

دولت محصولی از روابط مشترك المنافع اعضاء جامعه می باشد٬ که…

ضانوردان ناسا یک سال شبیه‌سازی زندگی در مریخ را به…

چهار فضانورد داوطلب ناسا پس از یک سال تحقیق برای…

پاسخی به نیاز های جدید یا پاسخی به مخالفان

نویسنده: مهرالدین مشید آغاز بحث بر سر اینکه قرآن حادث است و…

طالبان، پناهگاه امن تروریسم اسلامی

سیامک بهاری شورای امنیت سازمان ملل: ”افغانستان به پناهگاه امن القاعده و…

  نور خرد

 ازآن آقای دنیا بر سر ما سنگ باریده عدوی جان ما…

عرفان با 3 حوزه شناخت/ ذهن، منطق، غیب

دکتر بیژن باران با سلطه علم در سده 21،…

«
»

عـیـد پیغـام محـبـت

 

رمـضان رفـت وعـیــد آورده بـــرمــا نـــور رحـمــت را

بــــه شـهـردل چـنــان بکـشــوده اسـت بــازار الــفــت را

 

کمـیـنگـاهــان کـیـــن مـسـدود گــردان بــا جـمـال عـیــــد

بــه خــاک تـیـــره مـعــدومــش بکــن کــلابِ نـفـــرت را

 

ز آبِ الــفــت ویـــاری نـمـــا پــیــمــانــــه را لــبـــریــــز

بـــروی  دوســتـــان  بـکـشـــای آغــــوش مـحــبـــــت را

 

بـیــائـیــد دوســتــان بـــر دور یـکــدیـگـــر بـیــاســـایــــم

شـراب هـمـدلـی نــوشــیــم وگـیـریـــم جـــام عـشــرت را

 

چــه بـاشــد حــاصـل نـیکـش زبــدخــواهــی وبــد بـیـنـی

بـــه آزمــایــش بگـیــریــــم راه انـســانــی وحـکـمــت را

 

بـسی رنج وسـتـم دیــدیــم زخـودخــواهـی وخــود سـازی

بــه آتـش می نـسـوزانـیـم چـرا ایــن خــوی وخـصلـت را

 

چـنــان صبـح بـهـــاران پــاک گــرســـازیـــــم غــبـار دل

بـکــاریــــــم بــرشــیــاردل نـهـــال وتـخــــم شـفــقــت را

 

نـمازعـیــد چــون کــردیــم وعـیــد بـا کــردگــارخــویـش

وفــا بــا عـهـــد وپـیــمـان و نگـهـــــداریـــــم امــانــت را

 

بــه سـان دانــه ی ارزن چـنـیــن پــاشــیــده ایـــم از هـــم

بـیــا در دامــن غــربــت گــــذاریـــــم پـــای وحــــدت را

 

زبــان و قـــوم و رنـگ و بــــونگـنـجــد درخـیــال عـقــل

کــه مـایـک قــوم افـغــانـیــم بـــدانــیــم ایــن حـقـیـقـت را

 

بـروای دشمـن فـاسـق کــه مکــروحـیـلــه ات بـیـجــاسـت

بـیــاور راهــــب هـسـتـی تـــــو پـیـغـــام صــــداقــــت را

 

نـسـیــــمِ بــــــالِ مــرغـــــــانِ سـعـــادت آرزو داریـــــــم

چـنـیــن ازحــق طــلــب داریــــم هـمــای بــا ســعـادت را

 

بـیــا ای حــاتــــم مـهــر و تــــو ای آئـیــنـــه دار عــشــق

بکــَش مــا را بــه آغــوشـت بـکــن لـطـف وسـخـاوت را

 

اگــر لـفـظِ مــن و تـــو درمـیــان نـــایــــد مـنـــم ضـامــن

مـن وتــوجــان وتــن بــاشـیـم نـمـایـَــم ایــن ضمـانــت را

 

چـراغ عـشـق روشـن کـن کـنـون “فـضلی” کــه دم داری

بـقــایـی نـیـسـت درعـمـرت مـــده از دســت فــرصـت را

عبدالودود فضلی