اعلامیۀ به مناسبت روز جهانی زن

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان بشریت برابری‌طلب و آزادی‌خواه در حالی به…

تلاشی های خانه به خانه و حرمت شکنی مهاجمان انتحاری

نویسنده: مهرالدین مشید جنایت های جلیقه پوشان انتحاری و سفید نمایی…

خانقاى دل

نوشته نذیر ظفر بیا که حضرت می شیخ خانقای منست بیا…

دموکراسي د ګډ کار کولو هنر دی

نور محمد غفوری سریزه: دموکراتان باید پخپله د دموکراسۍ د بنستیزه کېدو،…

نگاهی به یک نگاه نادرست در مورد نام زبان پارسی 

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ————————————‫-‬ از مدت ها به این سو در…

زبان پارسی چون ستاره!

امین الله مفکرامینی                    2025-23-02! درآسمـــــانِ ادب، نورافشان است پارسی چون ستـاره چه بازیب…

چیستی عشق؟

چیستی در پی علت و مبدا گرایی پدیده می باشد٬ که…

میدان هوایی بگرام

گیریم که ادعای غلط ترامپ در مورد حضور چینائی ها…

دلبری مهرورز!

امین الله مفکر امینی                         2025-22-02! دلبـری مهــــرورزی دارم که دیـــده و دلم…

غیابت رهبران طالبان بازی استخباراتی یا آغاز یک سونامی وحشتناک

نویسنده: مهرالدین مشید خود کامگی ملاهبت الله و نارضایتی و خشم…

خانه های مردم افغانستان دور از دسترس مردم

زمانی " خانه ملت " که منظور پارلمان افغانستان است…

عاشق وفاسق!

امین الله مفکر امینی      2025-20-02! درعشـق وعاشقـــــی گردربزم عشق نمیســـــــوزی مشـــــو ز این…

«حزب باد»: تحلیل پدیده فرصت‌طلبی و تبعیت از جریانات غالب…

«حزب باد Opportunism»: تحلیل پدیده فرصت‌طلبی و تبعیت از جریانات…

        زیارتگاه امام صاحب ولایت کندز دومین شهر مذهبی افغانستان

  نوشته کریم پوپل مورخ ۲۱ فبروری ۲۰۲۵    مقدمه  ولسوالی امام صاحب با داشتن…

روایتی از کشت زار های خستۀ رنگین کمان خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید این هم می گذرد ما مرده ایم، مرده ی در…

             تاریخچه نام گردیز

نوشته : کریم پوپل مورخ ۱۵فبروری ۲۰۲۵ بسیاری از دوستان یکی از…

مماشات خویشتن دارانۀ غرب با طالبان و پراگنده گی مخالفان…

نویسنده: مهرالدین مشید نشست های بیرونی پیرامون افغانستان؛ بستر سازی برای…

چاپنداز

بزکش، پهلوانی که  با سواری اسب، بز را به دایره…

انارستان دل 

رسول پویان  دل ز درد و داغ هجران بی‏نوا افتاده است  برگ…

«
»

جنگ وتروریسم را با دموکراسی درامیختند 

محمدولی
نباید صلح ودموکراسی را در تقابل قرار دهند

آوازه چنین است که امریکا وطالبان در مورد عدم تدویر انتخابات ریاست جمهوری توافق خواهند کرد.
ایالات متحده امریکا که رهبران عراق ولیبیا را به جرم دیکتاتوری به مرگ محکوم کرد، سوریه را باعین اتهام به جنگ ویرانگر وتباه کن مواجه ساخت وایران را زیر نام نبود دموکراسی نوع خودش سالهاست تحت فشار تعذیرات وتهدید به جنگ دراورده است ، با طالبان ( تروریستهای دیروز) که افغانستان را به بهانه سرنگونی ا نها اشغال کرد به توافق میرسد تا دولت افغانستان ازراه پیش گرفته درگذرد وبا داشتن قانون اساسی، نظام دولتی، قوای مسلح، گذَشتاندن لویه جرگه ها وسه دور انتخابات ریاست جمهوری وپارلمانی ، آزادی قسمی زنان ، وجود احزاب سیاسی وجامعه مدنی ، داشتن پارلمان ، قضا و سارنوالی سر تسلیم به توافق امریکا – طالب یعنی گروهیکه جز جنگیدن وکشتن چیزی با خود ندارد فرود اورد واز تدویر انتخابات صرفنظر کند ( گرچه موسسات شمرده شده نتوانسته اند درزندگی اجتماعی وسیاسی مردم اثرات بزرگ بجا گذارند ودولت هم تا گلو در فساد غرق است ولی باهمه کمی ها نسبت به نبود ان رجحان داردزیرا مردم در دور جهادی وطالبی رنج انرا دیده اند ) .
نفی عملیه های دموکراتیک نزده ساله ومنع احتمالی انتخابات ریاست جمهوری پس لگد به قانون اساسی است که امریکا زمانی انرا مظهر اراده مردم میگفت وپروسه های شکلی ونیم بند دموکراتیک را باوجود تقلبات وسیع بحیث دستاورد تجاوزش برخ جهانیان ومردم امریکا میکشید.
رجحان طالبان براین پروسه ها چهره حقیقی سیاست امریکا را که گفته میشد دور از صداقت وپیچیده در نیرنگ ودروغ بوده حافظ منافع گروهی از سرمایه داران و استثمار گران است در عمل نشان میدهد.
روی کدام منطق امریکا عملیه دموکراتیک مطالق به قانون اساسی افغانستان را فدای گریز ازین کشور میکند ، باشعار دموکراسی ومبارزه با تروریسم داخل افغانستان شد وبا نفی دموکراسی و توافق با تروریسم خارج میشود. این شکست ان کشور است ، نه تنها شکست در عرصه نظامی بلکه شکست یک سیاست حجیم با تفکر دموکراسی نوع خودش که بیش از ۲۰۰ سال با دهل وسرنای سرمایه وجنگ انرا برای جهانیان مینواخت و برتر می نامید . پولهای زیادی را صرف کشتن افغانهاکرده ادعای حکومت داری خوب ، استقرار اوضاع وتامین حقوق بشررا به افتضاح کشانید.
در طول نزده سال که جنگ وتروریسم را با سرنوشت مردم گره زد با دادن ملیونها دالر انتخابات ریاست جمهوری وپارلمانی را راه انداخت ، حالا که به زعم خودش بسوی صلح با طالبان میرود انتخابات را نفی میکند وطرح طالب بر جانب افغانی با امادگی های اتخاذ شده وهژده کاندید سهمگیر در انتخابات رجحان میدهد، کجای این عمل با اعمال وگفته های گذشته اش پیوند خورده وبه خیر مردم بوده میتواند ؟ اگر صلح ودموکراسی موازی بهم به حرکت نیافتد فاصله میان این دو نمیتواند مشکل موجود را به شکل بنیادی حل کند .
وقتی امریکا هزاران تن بمب را بر محلات زندگی مردم میریخت ، طفلکان مکتب رو را به جرم رفتن روی پلوان قطار طالبان گفته بمبارد میکرد ،دردشت گمبیری فردی راکه غرض رفع معذرت نشسته بود بنام مین گذار هدف راکت طیاره قرار میداد، برنماز گذران در مسجدی در کاپیسا به نام تجمع طالبان بمب میریخت ومحافل عروسی را به خاک یکسان میساخت همه را مبارزه با تروریسم وامحای تروریستان برای استحکام وبقای دموکراسی قلمداد میکرد حالا چه بلایی بر سرش امده است که رخ به عقب کرده برای نفی دموکراسی با تروریستها به تفاهم میرسد وراه طی شده خون واتش خود وطالب را ازدموکراسی به دیکتاتوری دره وشلاق واگذار میشود؟
مولوی قلم الدین رئیس دره وشلاق زمان حاکمیت طالبان را غرض چشم ترسانی مردم برای توضیح مذاکرات به تلویزونها ظاهر میسازد .
سیاست امریکا در مورد افغانستان انقدر خام وناسنجیده طرح شده است که روسای جمهور ان کشور بدون در نظر داشت موازین قبول شده روابط بین الملل ومنشور سازمان ملل متحد در بیان مکنونات درونی سیاست شان تحمل را ازدست میدهند وبعد برای تلافی ان یک کشور را تهدید به قربانی تند روی شان می نمایند.
دراول حمله به افغانستان (آرمیتاژ) معین وزارت خارجه امریکا پیام بوش رابه پاکستان چنین گفت در صورت دست بردار نشدن از حمایت طالبان که عساکر مارا در افغنستان میکشند به عصر حجر برخواهد گشت، یعنی ان سرزمین را با ملیونها نفوسش از نقشه جهان محو میسازد.بعدآ ترامپ در تلافی ان اخطار به عمران خان اطمینان توانایی محو افغانستان ازنقشه دنیا با قتل ده ملیون نفوسش را داد .
این چه تدبیر وچه سیاست است که با بازی های نا بخردانه گاهی پاکستان را تهدید به قربانی افغانستان میکنند وباری افغانستان را قربانی پاکستان می سازند یکی را به خاطر حمایت از طالب ودیگری را برای به قدرت رساندن طالب ؟
ماده اصلی بازی طالبان است وصحنه این بازی افغانستان .این کشور مانند بازی بزرگ که قسمت های از خاکش را از دست داد ودر جنگ سرد بزانو انداخته شده دستاوردهای شصت ساله اش در اتش جنگ جهادی ها چه با دولت چه در میان خودشان سوخت حالا در بازی ماجرا جویانه امریکا بار دیگر زیر تهدید تقسیمبندی جدید جنوب اسیا قراردارد وامریکا میخواهد دربدل مشکل کشمیر افغانستان را به پاکستان عرضه نماید . پاکستانی که به اعتراف وزراء وسیاسمدارانش در حق افغانها جفا های نا بخشودنی کرده زیر نام جهاد با استخدام هفتگانه ها وهشتگانه ها هیچ چیزی در بساط ان سالم نماند ،با وجود حضور ناتو وقوای نظامی امریکا نزده سال طالبان را بویرانی اش امر کرد حالا این سرزمین چهار راه شرق وغرب وشمال وجنوب را با غنای معادن وابهای خروشان با تامین تسلط طالبان در اختیار میگیرد واز معضله کشمیر با هند در میگذرد. این تحفه ای است که امریکا انرا به پاکستان پیشکش می نماید.