مکتب دینی فلسفی «من بیش از این نه  می‌دانم»، از…

فرستنده: محمدعثمان نجیب مکتب دینی–فلسفی «من بیش از این نمی‌دانم» با…

اگرعمل نداریم!

امین الله مفکر امینی     2025-21-07! تا کی سخــن رانیــــــم زوحدتی همه ابنـــــــای…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

رفقا نباید در دوئل های عشقی شرکت کنند!

Ferdinand Lassalle (1825-1864) آرام بختیاری فردیناند لاسال،- مرگ بدلیل یک دوئل عشقی. جوانمرگی…

اعلامیه بنیاد فرهنگی اوستا در باره سرکوب و اخراج جبری…

در ماه های اخیر برخوردهای خشن در برابر پناهجویان افغان…

غمنامه ی غمگنانه ی خونین من

غرب، حامی و مسئول این‌همه جنایات و خونریزی است! سلیمان کبیر…

فراخوان دهمین دوسالانه‌‌ی «داستان کوتاه نارنج» اوایل مردادماه منتشر می‌شود

 کوتاه نارنج» اوایل مردادماه  ۱۴۰۴ با رونمایی از کتاب باغ نارنج، پوستر و…

زبان هویت 

رسول پویان  گـویند که دنـبه از درون می گندد  کُخ میزند وبه…

 باز هم وحدت 

از رفیقان  دور بودن  نا رو ا ست زیر پا کردن …

اداره طالبان و جایگاه افغانستان در ژئوپولیتیک کشورهای منطقه و…

نویسنده: مهرالدین مشید از دولت منزوی تا مهره‌ ناپایدار در بازی…

دیدگاهی بر وخامت اوضاع بین المللی و موانع موجود در…

نوشته از یصیر دهزاد  اوضاع پر از وخامت بین المللی به…

مشخصات یک جامعه‌ی عادلانه

مفهوم عدالت اجتماعی همواره یکی از بنیادی‌ترین و در عین‌حال…

این بار توطیه برضد مردم افغانستان سنگین تر و پیچیده…

نویسنده: مهرالدین مشید سرزمینی امروز به نام  افغانستان هرچند از سده…

اسدالله بلهار جلالزي

له خوږ ژبي شاعر، تکړه کیسه لیکونکي او ژورنالیست ښاغلي…

مهاجرستیزی آخوندهای ایران و غمنامه بی‌پایان مردم افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید هزاران کیلومتر دور از میهن، میلیون‌ها مهاجر افغانستانی…

آغوش وطن

فریادِ خراسان بزرگ   و   ایران قدیم  رسول پویان   جوزای 1404  در خانـه قـوی باش که…

اعلامیه‌ی سربازِ مکتب دینی – فلسفی “من بیش از این…

هشدار نسبت به نقش حامد کرزی در روند سیاست‌گذاری مهاجرتی اروپا! در…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی 

(۱) اگر ماه و خورشید را هم از آسمان پایین بیاورند هرگز دل به…

مشاهیر جنبش کارگری، در سوسیال دمکراسی انقلابی

August Bebel(1840-1913) آرام بختیاری آگوست ببل،- در جنبش کارگری آلمان.   آگوست ببل (1913-1840)…

جـنـبـش نـازیـسـم نـو

 " جـنـبـش نـازیـسـم نـو"، کـه بـا نـظـر بـه فـعـلـیـت تـهـدیـدآمـیـز…

«
»

ترکیب موسیقی و نقاشی در آثار فریدالله ادیب‌آیین؛ تجربه‌ای چندحسی از معنا و رنگ

فریدالله ادیب‌آیین هنرمندی برجسته در قلمرو هنر معاصر افغانستان است که با رویکردی چندوجهی، مرزهای نقاشی، موسیقی، فلسفه و تاریخ را در هم می‌آمیزد.

سبک هنری

سبک اصلی او «اکسپرسیونیسم انتزاعی مفهومی» است که در آن احساسات درونی، معناگرایی فلسفی و تاریخ‌گرایی فرهنگی به شیوه‌ای انتزاعی و بیان‌گر در کنار هم قرار می‌گیرند. آثار او اغلب در دسته‌ی نقاشی‌های مفهومی قرار می‌گیرند که بیننده را به تفکر و درک نمادین فرا می‌خوانند.

تکنیک‌

ادیب‌آیین از تکنیک‌هایی مانند نقاشی کنشی، چکاندن، پاشیدن و خراشیدن رنگ بهره می‌برد. او بوم را روی زمین می‌گذارد و با ابزارهایی چون کاردک، ماله و وسایل غیراستاندارد به خلق فرم‌های آزاد و پرانرژی می‌پردازد. این شیوه‌ها یادآور تکنیک‌های جکسون پولاک هستند اما با رویکرد و روحی شرقی و معنوی.

ترکیب چندرسانه‌ای

یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد آثار او، تلفیق موسیقی با نقاشی است. او با الهام از موسیقی کلاسیک هندوستان (به‌ویژه راگاها) رنگ‌ها و ریتم‌های بصری را بر اساس اصوات و حالات موسیقایی به تصویر می‌کشد، به‌گونه‌ای که هر اثر او نوعی «نقاشی شنیداری» محسوب می‌شود.

مضامین و محتوا

آثار ادیب‌آیین سرشار از مفاهیم فلسفی، تاریخی، عرفانی و فرهنگی هستند. او با نگاهی نمادگرایانه به تاریخ، اسطوره، هویت و فراموشی می‌پردازد و مفاهیمی مانند زمان، حضور و غیاب، و معنای هستی را در بافتی بصری رمزآلود بازنمایی می‌کند.

هویت هنری و تأثیرگذاری

ادیب‌آیین نه‌تنها به‌عنوان نقاش، بلکه به‌عنوان مجموعه‌دار، موسیقی‌دان، پژوهشگر و مخترع نیز شناخته می‌شود. آثار او بازتابی از درک عمیق هنری، فرهنگی و فنی هستند و او را به چهره‌ای شاخص در هنر معاصر تبدیل کرده‌اند.