به یاد استالین
روز پنجم ماه مارس سال جاری مصادف است با ۶۵- مین سال درگذشت یکی از نوابغ تاریخ، مارکسیست- لنینیست، اندیشمند، نظریه‌پرداز، پراگماتیست، همرزم و شاگرد وفادار ولادیمیر ایلیچ لنین، رهبر ایجاد سوسیالیسم در نخستین کشور سوسیالیستی جهان- اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی- یوسف ویساریونویچ استالین.
پس از فوت نابهنگام ولادیمیر ایلیچ لنین در سال ۱۹۲۴، بار سنگین رهبری کشور جوان اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی به دوش استالین افتاد.
۱۲ سال پس از پیروزی انقلاب کبیر سوسیالیستی اکتبر تحت رهبری خردمندانه استالین، در این کشور عظیم و ویران شده در اثر جنگ جهانی اول و متعاقب آن، در نتیجه جنگ‌های داخلی تحمیلی گاردهای سفید تحت حمایتهای هم سویه چهارده کشور اشغالگر حاضر در خاک کشور، بنیان بی‌کاری برافتاد. با اجرای دو برنامه پنج ساله استالینی اتحاد شوروی به یک قدرت سیاسی، اقتصادی، نظامی، علمی و فرهنگی جهانی، به پشتوانه قدرتمند صلح و امنیت جهانی تبدیل گردید. بگونه‌ای که هیچ یک از مسائل و مشکلات جهانی بدون مشارکت آن قابل حل و فصل نبود.
در اثر سازندگی‌های سوسیالیستی و صنعتی کردن جهشی اتحاد شوروی برهبری استالین بسیاری از اختراعات و کشفیات علمی- فن‌آوری برای نخستین بار در تاریخ بوقوع پیوست… شرایط بهره‌مندی رایگان از تحصیل و آموزش و پرورش، طب و بهداشت، استراحت و مرخصی، مسکن و کار شایسته برای آحاد افراد جامعه فراهم گردید.
استالین فرمانده کل قوای ظفرمند ارتش سرخ کارگران و دهقانان بود، که فاشیسم سرمایه‌داری را در جریان جنگ جهانی دوم و جنگ کبیر میهنی- ویرانگرانه‌ترین و خونبارترین جنگ تاریخ در هم کوبید، به تسلیم واداشت و جنگ‌افروزان فاشیست را در لانه‌شان به محاکمه کشید. با این وجود، استالین رهبری فروتن، سیاستمداری کم‌نظیر، ژنرالیسوس بی‌تکبری بود در اونیفورم ساده سربازی.
در یک کلام، اتحاد شوروی که در ویرانه‌های امپراطوری نیمه فئودالی- نیمه سرمایه‌داری روسیه تشکیل گردید، در دوره رهبری استالین به یک کشور پیشرفته علمی- صنعتی، اتمی- کیهانی فراروئید. نخستین ماهواره را در مدار زمین قرار داد، نخستین سفیر سیاره زمین (یوری گاگارین) و نخستین زن فضانورد جهان (والنتینا تروشکوا) را به فضای کیهانی فرستاد… چون هدف این جستار شرح مبسوط و تفصیلی دستاوردها و موفقیت شگرف اتحاد شوروی در دوره رهبری استالین نیست، به یک جمله عاریتی از یکی از دشمنان خونی عدالت اجتماعی- وینستون چرچیل بسنده می‌کنم که «استالین اتحاد شوروی را با خیش تحویل گرفت و با بمب اتم بجا گذاشت».
نگاه به شخصیت سیاسی استالین چه در دوره حیات و چه پس از فوت او همچون همه شخصیت‌های معتبر تاریخی دو گونه کاملا متفاوت و متضاد بوده و هست.
در یک طرف، پیروان ایدئولوژی رهایی‌بخش طبقه کارگر و برقراری حاکمیت آن با قدرشناسی شایسته از دستاوردها و موفقیت‌های اعجازگونه اتحاد شوروی تحت رهبری داهیانه استالین، آثار تئوریک- نظری وی را بمثابه میراث نه تنها خلقهای اتحاد شوروی، بلکه، کل بشریت مترقی تعریف نموده و کوشش می‌کنند از تجارب مبارزاتی، از عزم و اراده، از پایداری و مدیریت وی در امر سازندگی‌های سوسیالیستی، در راستای استقرار نظم نوین اجتماعی- اقتصادی (سوسیالیسم) استفاده نمایند.
در نقطه مقابل، مجموعه کاملی از پیروان ایده تقدس مالکیت خصوصی اعم از سرمایه‌داران با تمامی متعلقات گسترده خود و ضمایم متعدد آنها از قبیل سوسیال- دموکراتها، لیبرال- دموکراتها، بخش متحجر معتقدان به ادیان و مذاهب آسمانی، چپنماها و چپ‌های در خدمت راست قرار دارند، که بر علیه استالین مدام سمپاشی می‌کنند؛ تخم خصومت و کینه می‌پراکنند؛ دستاوردهای اعجازگونه سوسیالیسم برهبری استالین را به اشکال و انحاء مختلف نفی و انکار می‌نمایند؛ برای هیولانمایی استالین به جعلیات گسترده دست می‌یازند، افسانه‌ها می‌سرایند.
همه این سوز و گدازها، این جعلیات و افسانه‌سرایی‌ها، این توهین و فحاشی‌ها دلیل طبقاتی دارد و نتیجه آن داغ همیشه سوزانی است که استالین به سینه مرتجعین طرفدار مالکیت خصوصی و بهره‌کشی انسان از انسان کشید. این داغ خواب از چشمان آنها ربوده، آنها را یک دم آرام نمی‌گذارد، آه و فغان‌شان همیشه بر آسمان بلند است… البته، آنها حق هم دارند. زیرا، اگر راهی غیر از این در پیش می‌گرفتند، حقانیت استالین و درستی کار او پشت علامت سؤال قرار می‌گرفت، باعث شک و شبهه می‌گشت. به این سبب، بگذار بنالند. باکی از آنها نیست. زیرا، «ماه نور افشاند و سگ عوعو کند».
اما آنچه که در رابطه با درگذشت استالین قابل تأمل است، این است که چگونگی فوت او هنوز پس از گذشت ۶۵ سال محل مناقشه است. بسیاری از محققان و پژوهشگران در ویرانه‌های پساشوروی، بخصوص، در فدراسیون روسیه اعتقاد دارند که استالین به مرگ طبیعی چشم از جهان فرونبست. در این رابطه، اساسا انگشت اتهام بسوی نیکیتا خروشچوف و شعبه ام- ۶ انتلیجنت سرویس انگلیس بعنوان طراح قتل یا کمک به مرگ پیش از موقع استالین دراز می‌کنند. رسانه‌های جمعی، بخصوص، فرستنده‌های تلویزیونی فدراسیون روسیه در همین راستا ده‌ها میزگرد و برنامه بحث و بررسی کارشناسی برگزار کرده‌اند. یکی از این برنامه‌ها را که کانال تلویزیونی چند ملیتی «میر» (صلح) برگزار نموده است، ترجمه، و با همت یکی از رفقا دوبله کرده‌ام. این است نشانی اینترنی آن: https://www.youtube.com/watch?v=tLmGKwdnc48.
ولادیمیر ایلیچ لنین- آموزگار کبیر پرولتاریای جهان یوسف ویساریونویچ جوگاشویلی را که همرزمانش در جوانی کُبا (شکست‌ناپذیر) می‌نامیدند، «استالین» (پولادین) نام داد. چه که سابقه مبارزاتی و عزم و اراده آهنین او ثابت کرد که استالین واقعا «استالین» بود و با افکار، ایده‌ها و اعمالش همواره زنده خواهد بود.
نام و یاد جاودانه استالین گرامی، راه پرفروغش پر رهرو باد!
ا. م. شیری
۱۵/ ۱۲/ ۱٣۹۶
