یا من نه دیدم، یا فرزندان یاسین خموش قدر‌ نه‌شناس…

محمدعثمان نجیب «زنده‌گی در زنده‌گی بی زنده‌گی، بازنده‌گی‌ست» ـ یاسین خموش خموش خالق…

واکاوی فرصت های از دست رفته و امکان رهایی افغانستان…

نویسنده : مهرالدین مشید از سایه‌ی ترور تا افق رهایی؛ بررسی…

مرگ‌اندیشی و مرگ‌آگاهی

اغاز زیستن در آینه‌ی فنا، بیداری در افق حقیقت مقدمه مرگ، یکی از…

آزادی، برابری، و برادری

تتبع و نگارش  میرعبدالواحد سادات   آزادی، برابری، و برادری آرمان تاریخی  پر تاثیر…

  افغانستان کشور واحد وتجزیه ناپذیراست

         ما یان گل یک باغ  وبری این گلشن  فا میل بزرگ…

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

جمعآوری کتابها و دستگیری جمعی زنان و دختران توسط عمال…

نوشته بصیر دهزاد در هفته گذشته رژیم اختناق ، ظالم  زن …

نمونه ی چند از سروده های خانم مفتوحه ایماق به…

 زیارتگاه مفتوحه ایماق در حضیره اندخوییان شهدای صالحین کابل - افغانستان آق …

 مکتب دینی فلسفی «من بیش از این نه  می‌دانم»، از…

فرستنده: محمدعثمان نجیب مکتب دینی–فلسفی «من بیش از این نمی‌دانم» با…

اگرعمل نداریم!

امین الله مفکر امینی     2025-21-07! تا کی سخــن رانیــــــم زوحدتی همه ابنـــــــای…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

رفقا نباید در دوئل های عشقی شرکت کنند!

Ferdinand Lassalle (1825-1864) آرام بختیاری فردیناند لاسال،- مرگ بدلیل یک دوئل عشقی. جوانمرگی…

اعلامیه بنیاد فرهنگی اوستا در باره سرکوب و اخراج جبری…

در ماه های اخیر برخوردهای خشن در برابر پناهجویان افغان…

غمنامه ی غمگنانه ی خونین من

غرب، حامی و مسئول این‌همه جنایات و خونریزی است! سلیمان کبیر…

فراخوان دهمین دوسالانه‌‌ی «داستان کوتاه نارنج» اوایل مردادماه منتشر می‌شود

 کوتاه نارنج» اوایل مردادماه  ۱۴۰۴ با رونمایی از کتاب باغ نارنج، پوستر و…

«
»

 اورتگا ، – فیلسوف جمهوری خواه اسپانیا

Ortega, Jose 1883- 1955

آرام بختیاری

 

ژوزه – اورتگا، فیلسوف،نویسنده، و ژورنالیست اسپانیایی بین سالهای 1955-1883 میلادی در شهر مادرید بدنیا آمد و در آنجا درگذشت. در دانشنامه های چپ در باره او اشاره شده که وی متفکری خرد گریز در زمینه تاریخ و “فلسفه زندگی”  بود. او دچار نوعی فردگرایی صوری و معتقد به تئوری حکومت نخبگان در مقابل دخالت تودهها، و فردی ضد کمونیست بود.

شاهکار اورتگا کتاب” شورش تودهها”  در سال 1930 میلادی منتشرشد. او خواهان اروپایی واحد و متحد؛ با عملکرد گلوبالیسم سیاسی بود و میگفت برای نجات فرهنگ اروپایی باید با کمک فلسفه از دخالت عوام و تودههای نادان در سیاست جلوگیری نمود و بجای دنباله روی از جنبش تودههای بیسواد و غیرسیاسی،باید قشر روشنفکران فلسفی و گروه نخبگان، پروسه و جریان سیاست را در مملکت تعیین کنند.

اورتگاه با تکیه بر نظریه نخبگان، تودهها و عوام را مردمی فردگرا، تنبل، بی فرهنگ و منفعل میدانست.در نظر او نمونه های فاشیسم و بلشویسم در نیمه اول قرن بیست نشان داد که شعار عدالت و برابری، غیرعملی و موجب بحران فرهنگی در جامعه میشود. او میگفت مملکت باید بر اساس اخلاق فردگرایانه و حکومت نخبگان اداره شود.

اورتگاه پایه گذار مقوله ” سرزنده گی عقلگرایانه” است که نوعی ” فلسفه زندگی ” بورژوایی میباشد. مفهوم “زندگی” در مرکز نظرات فلسفی او نه به معنی “بیولوژیک” بلکه به معنی” فرهنگی” است. فلسفه او صفات فرذگرایانه دارد چون میگفت ” من، من هستم و شرایط اطرافم”  .او انسان خلقی، توده ای و عوام را یک انسان متوسط و میانه رو با خصوصیات فردگرایی، مغلوب،منفعل،غیرسیاسی و غیرایدئولوژیک میدانست.

اورتگا با انتقاد از فرهنگ اروپایی زمان خود، آنرا دچار ناامنی، نا آرامی، بیم و هراس میدانست. در نظر او انسان متوسط توده ای از درک زندگی و شناخت مرزهای جامعه خود ناتوان است چون جامعه توده ای خالق متخصصین غیرمردمی و بورکراتیک است که از شناخت و درک جامعه خود ناتوان هستند.

اورتگا باانتقاد از دولت مدرن میگفت، آن دچار بوروکراتیسم، جبرکنترل حامعه، مردم، و زیر ذرزه بین گرفتن افراد و دخالت در شخصی ترین موضوعات زندگی مردم است.و دولت های دمکرات و لیبرال فعلی متضمن و حامی وجود تودههای خلقی نادان هستند. ولی در عوض گروهها و اقشار نخبه میتوانند جامعه را تغییر داده و بشریت را هدایت کنند.

اورتگا فیلسوفی است سیاسی و از سال  1914 خواهان نظامی جمهوری بجای نظام سلطنتی در اسپانیا شد.در نظر او موضوع فعالیت فلسفه، زندگی انسان است. زندگی یعنی اشتغال با خود. او در آثارش به انسان و تاریخ اهمیت زیادی میداد.وی علاقه خاصی به وضعیت فکری و فرهنگی اروپا داشت و میگفت هر خلق و هر عصری حقایق و وظایف خاص خود را دارد. وی مدعی نوعی آینده نگری و تصورگرایی نیز بود. در نظر اورتگا جامعه مدام یک واحد پویا از دو عنصر نخبه و توده است.

اورتگا مدعی بود که بزرگترین خطر فرهنگ اروپایی قرن بیست، دولتی نمودن اجباری زندگی خصوصی مردم یعنی دخالت در اعمال خصوصی آنان است چون هرکس آینده نگری و تصورخاص خود را دارد. تولیدات فرهنگی انسان مانند اخلاق، هنر، فلسفه و دین  فقط عملکردهای زندگی هستند.

عقل بشر باید در خدمت تسلط بر زندگی باشد.وهدف فلسفه و علم معنی دادن به زندگی است.

اورتگا در آلمان زیر تاثیر کانت، نیچه، هگل، هایدگر، کوهن، ناتورب و دیلتای بود و آنجا را وطن فکری خود میشمرد. او در اسپانیا و در کشورهای امریکای لاتین تاثیر مهمی روی فلسفه قرن بیست گذاشت.بعد از جنگ جهانی دوم در اروپا تاثیر مهمی روی خوانندگان کتاب و سیاستمدارانی مانند آدناور آلمانی داشت.

از دیگر آثار او سه کتاب، وظیفه عصر ما، تاریخ بشکل سیستم، و امپراتوری روم، میباشند.وی در اسپانیا در رشته های فلسفه و حقوق تحصیل کرده بود و در سن 27 سالگی در دانشگاه شهر مادرید استاد درس متافیزیک شد.در سال 1936 با شروع جنگ داخلی اسپانیا به خارج مهاجرت نمود. اورتگا مدعی بود که در اروپا بدلیل جمعیت زیاد و وسعت کم، مردم با کمبود جا و فضای زندگی روبرو هستند .