آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

جمعآوری کتابها و دستگیری جمعی زنان و دختران توسط عمال…

نوشته بصیر دهزاد در هفته گذشته رژیم اختناق ، ظالم  زن …

نمونه ی چند از سروده های خانم مفتوحه ایماق به…

 زیارتگاه مفتوحه ایماق در حضیره اندخوییان شهدای صالحین کابل - افغانستان آق …

 مکتب دینی فلسفی «من بیش از این نه  می‌دانم»، از…

فرستنده: محمدعثمان نجیب مکتب دینی–فلسفی «من بیش از این نمی‌دانم» با…

اگرعمل نداریم!

امین الله مفکر امینی     2025-21-07! تا کی سخــن رانیــــــم زوحدتی همه ابنـــــــای…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

رفقا نباید در دوئل های عشقی شرکت کنند!

Ferdinand Lassalle (1825-1864) آرام بختیاری فردیناند لاسال،- مرگ بدلیل یک دوئل عشقی. جوانمرگی…

اعلامیه بنیاد فرهنگی اوستا در باره سرکوب و اخراج جبری…

در ماه های اخیر برخوردهای خشن در برابر پناهجویان افغان…

غمنامه ی غمگنانه ی خونین من

غرب، حامی و مسئول این‌همه جنایات و خونریزی است! سلیمان کبیر…

فراخوان دهمین دوسالانه‌‌ی «داستان کوتاه نارنج» اوایل مردادماه منتشر می‌شود

 کوتاه نارنج» اوایل مردادماه  ۱۴۰۴ با رونمایی از کتاب باغ نارنج، پوستر و…

زبان هویت 

رسول پویان  گـویند که دنـبه از درون می گندد  کُخ میزند وبه…

 باز هم وحدت 

از رفیقان  دور بودن  نا رو ا ست زیر پا کردن …

اداره طالبان و جایگاه افغانستان در ژئوپولیتیک کشورهای منطقه و…

نویسنده: مهرالدین مشید از دولت منزوی تا مهره‌ ناپایدار در بازی…

دیدگاهی بر وخامت اوضاع بین المللی و موانع موجود در…

نوشته از یصیر دهزاد  اوضاع پر از وخامت بین المللی به…

مشخصات یک جامعه‌ی عادلانه

مفهوم عدالت اجتماعی همواره یکی از بنیادی‌ترین و در عین‌حال…

این بار توطیه برضد مردم افغانستان سنگین تر و پیچیده…

نویسنده: مهرالدین مشید سرزمینی امروز به نام  افغانستان هرچند از سده…

اسدالله بلهار جلالزي

له خوږ ژبي شاعر، تکړه کیسه لیکونکي او ژورنالیست ښاغلي…

«
»

از فیضیه تا الیزه …

خانم مسیح علینژاد نیازی به معرفی ندارد . یک چهره رسانه ای است . در ایران بزرگ شد و تا قبل از خروج از ایران بزرگترین افتخارش داشتن عکس یادگاری با خاتمی است . خود خاتمی از چهره های شارلاتان حوزه علمیه است . مسیح علینژاد ولی از زیر عبای نظام حاکم خارج شد . کاری که قبل از ایشان اکبر گنجی ، سروش ، شیرین عبادی و خیلی های دیگر کردند . گنجی حتی زورش را زد تا گاندی ایران شود ولی نشد . نهایتا جایزه نیم میلیون دلاری بنیاد فریدمن را گرفت و حالشو برد .


انگیزه این اشاره نه عملکرد شخص مسیح و نه عذرخواهی خفن و شوک آور نخست وزیر کانادا …

ملاقات در کاخ الیزه با مکرون در مسیر چهارشنبه های سفید ، آزادی های یواشکی ، پوشیدن لباس سپاه جلوی دوربین ، انواع سناریوهای ربایش وهیچکدام دیگر ازعملکرد ایشان توان انگیزه دادن ندارد  ، بلکه وقتی شعار و خواست مردم در دالانهای قدرت شنیده شد بوی خوبی ندارد .

 فرانسه و آمریکا و حاکمان فعلی جهان حدود 500 سال تجربه و سابقه بدبخت کردن ملتها را دارند دنیا را به واسطه سیاستهاشان به خون کشیده اند . حالا چطور میشود آنها را در پوزسیون مثبت باور کرد ؟ به نفعشان نباشد جواب سلامت را هم نمیدهند چه رسد وارد کاخ شوی و ملاقات کنی …


پس وقتی رسانه اش تریبون میدهد و تا کاخ الیزه بدرقه میشوی ، این نقطه آغاز شک است .


مسیری که مسیح علینژاد از فیضیه تا کاخ الیزه طی کرد ، پپیچیده نیست . از تهران به مسکو تا ایتالیا تا انگلیس تا آمریکا و عکس یادگاری با وزیر خارجه آمریکا و بالاخره ملاقات با مکرون در الیزه با لباس وزیر خارجه آمریکا و… در هر ایستگاهی هم یک جایزه شجاعت بهش میدادند و عکسش روی مجله تایم هم رفت .


غرب البته چند بار گفت هدفش جایگزینی یا تعویض نظام نیست ولی اینها نفهمیدند و هی دنبال قاچ بزرگ هنداونه بودند …


مسیح علینژاد حالا آن خبرنگار ساده زمان خاتمی نیست . سیاست بین الملل را میداند ، نخست وزیر به عذرخواهی وادار میکند ، میداند که چطور باید کار کند حرف بزند ، بخورد ، برنارد هنری لویی فرانسوی ، متخصص سناریوهای سیاه در کشورهای جهان سوم را میشناسد و میداند چطور مثل یک وزیر لباس بپوشد و میداند کلا هی در جاده خاکی ترمز دستی بکشد … وخلاصه خیلی میداند !

به نظر من همه آدمها حق تجدید نظر در مسیر یا عملکردشان را دارند . تا میتوانید از توانایی هاتان استفاده کنید ولی نمایشات روحوضی خودتان را به نام جنبش مردم و مهسا مُهر نکنید . به نوشته رسانه های چهره ساز غربی ، شاه آن جماعت اتوبوس نشین ، دستور داد که نام‌هایی را برای اضافه شدن به اتوبوس افزوده شود !

این جماعت با نام همبستگی و سازماندهی برای آزادی ایران و با نام اختصاری «مهسا» بیشتر به دزدهای ناشی شبیه هستند که به کاهدان زده اند . این جماعت زیر میکروسکوپ مدیای غرب از جنس مردم و جنبش مردم نیستند . حتی اگر با یک فرمان شاهانه اتوبوس مجانی شان پر شود ، و روی بوفه هم مسافر بزنند ، ولی باز هم از جنس و درد مردم نیستند .


از فیضیه تا الیزه اصلا مسیر سختی نیست … از فیضیه تا پیکار نیست که نیاز به تحولات عمیق فکری باشد .

05.04.2023

اسماعیل هوشیار