بازگشت افغانستان به بازی‌های جدید ژیوپولیتیک و ناکارآمدی طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان لقمه خونینی؛ بزرگتر از دهن طالبان بازگشت طالبان…

محکومیت گستاخی و تجاوز نظامی پاکستان بر افغانستان

اعلامیه انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان، بر مبنای…

سقراط؛- قهرمان لیبرالیسم، متفکر پیشامارکسیستی؟

Sokrates (470-399.پ.م) آرام بختیاری نخستین اعدامی میدانی محافل روشنفکری-روشنگری! فلسفه شفاهی مطرح شده…

چشم اندازی بر اجلاس  ماه سپتامبر مجمع عمومی سازمان مللی…

نوشته از بصیر دهزاد  مجمع عمومی سازمان ملل متحد در هشتادومین…

زموږ په ګران هیواد د پاکستان هوايي تیری د غندلو…

 نور محمد غفوری    زموږ د ګران وطن پر خاوره یو ځل…

آکو الیاسی

استاد "آکو الیاسی" (به کُردی: ئاکۆ ئەلیاسی) شاعر معاصر کُرد،…

  چرا بگرام برای امریکا اهمیت دارد ؟ 

      نوشته ی : اسماعیل فروغی         ارچند مقامات امریکایی افواهات انتقال قوای…

ثمرهٔ بیست سال موجودیت جامعهٔ جهانی

حاکمیت طالبانی و فقر و تنگدستی مردم اختصار امارت اسلامی افغانستان، به‌مثابه…

پنجاه سال سفری پر افت؛  با یارانی چُست، اما رهبرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم‌قرن اخیر تاریخ افغانستان (۱۹۷۳–۲۰۲۳) نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ای نفس‌گیر،…

ترامپ چرا بگرام رامی خواهد؟

این نوشته به علت طولانی بودن دردوبخش منتشرخواهدشد. دربخش اول…

ځانګړې مرکه

په ادبي بهیر کې له پېژانده څېرې، لیکوال، کیسه لیکونکي…

سیاست تعامل تخنیکی آلمان با طالبان

واقع‌گرایی دیپلماتیک و مسئولیت بشردوستانه در این روزها در رسانه های…

په اروپا کې د کډوالو پر وړاندې د کرکې زیاتوالی

حميدالله بسيا داسې ښکاري چې د کډوالو لپاره نور د اروپايي…

طالبان در ایستگاه آخر و در آغاز خط و نشان…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان؛ فروپاشی قریب‌الوقوع یا بازتعریف تهدیدها؟ حادثه آفرینی های…

هجران وطن

از فرا ق  آن  میهن  حال  ا بتری  دارم روزشب به…

جنگهای اقتصادی

                                           بازیهای تسلیحاتی وبازارسازی فروش اسلحه پس ازگذشت دوران نکبتباروظالمانه ی فیودالیزم…

حق باشد بر زبانم

امین االله مفکر امینی             2025-05-10! تــا اخـــــرین نفس، حرفی حق باشد بر…

     طالبان از قطع انترنت چه می خواستند و چه می…

     نوشته ی : اسماعیل فروغی      طالبان درچهارسال گذشته درپهلوی سایراقدامات نابخردانه…

شورش دهقانی محصول رفرم مسیحیت بود

Thomas Müntzer (1490-1525) آرام بختیاری توماس مونستر اعدام شد، مارتین لوتر رهبر…

صف بندی های  تازه در قلب آسیا و بازخوانی جایگاۀ…

نویسنده: مهرالدین مشید بازتعریف جایگاه افغانستان؛ از رقابت نوین امریکا و…

«
»

آخرین وصیت لنین

C:\Users\User\Pictures\xa.jpg

به‌مناسبت صدمین سالگرد تشکیل اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی

والری بورت (VALERY BURT)، روزنامه‌نگار، پژوهشگر تاریخ، نویسنده.

ا. م. شیری

اگر چه بیماری لنین در بهار سال ۱۹۲۲ شدت گرفت، اما صدر شورای کمیسرهای خلق به کار خود ادامه داد. لنین نمی‌توانست ناظر بی‌تفاوت رویدادها باشد. تشکیل اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی موضوع اصلی آن زمان بود. این مسئله قرار بود در نخستین کنگرۀ سراسری شوراها در پایان دسامبر مورد بحث قرار گیرد.

اتحاد جمهوری‌های شوروی به حد کمال رسیده بود. جمهوری سوسیالیستی فدراسیون روسیۀ شوروی و دیگر تشکل‌های سیاسی که در قلمرو امپراتوری روسیه سابق در طول جنگ داخلی شکل گرفته بودند، به طرز دردناکی بر ویرانی‌های پس از انقلاب غلبه کردند. احیای صنایع، لغو بی‌سوادی، توسعۀ فرهنگ و برقراری مناسبات با دنیای خارج ضروری بود. حل این وظایف دولتی با هم در مقایسه با دشواری‌های به رسمیت شناختن بین‌المللی آسان‌تر بود.

در پاییز ۱۹۲۲، دو رویکرد، دو تفکر در بارۀ ایدۀ اتحاد فضا را پر کرده بود. استالین پیشنهاد کرد که جمهوری‌ها به عنوان خودمختار به جمهوری سوسیالیستی فدراسیون روسیۀ شوروی ملحق شوند. پروژۀ خودمختاری از سوی تعداد دیگری از رهبران شوروی، از جمله کیروف، دزرژینسکی، کویبیشف، مولوتوف مورد حمایت قرار گرفت. کمونیست‌های اوکراین و گرجستان از حفظ استقلال جمهوری‌ها طرفداری می‌کردند، بوخارین و تروتسکی نیز با پشتیبانی از آن‌ها، معتقد بودند که فشار بیش از حد بر جمهوری‌ها خطرناک است. در اثر مواجه با مخالفت شدید، می‌تواند موجب انفجار شود.

دیدگاه لنین عبارت از این بود که ایجاد یک دولت فدرال، متشکل از جمهوری‌های برابر حقوق با حفظ ویژگی‌های استقلال ضروری است.

در اکتبر ۱۹۲۲، لنین با مایکل فاربمن، خبرنگار آبزرور مصاحبه کرد. فاربمن نوشت: «اگر من از بیماری او اطلاع نداشتم، هرگز گمان نمی‌کردم که او بیمار است». به نظر می‌رسید لنین «کاملاً سالم و سرشار از شوق زندگی» بود، او «با جدیت فوق‌العاده»، مصاحبه کرد.

لنین تصریح کرد، که «فقط توجه زیاد به منافع ملل مختلف، زمینۀ درگیری‌ها را از بین می‌برد، بی‌اعتمادی متقابل را از بین می‌برد، ترس از نوعی دسیسه را از بین می‌برد…» این اظهارات به لایحۀ قانونی تبدیل گردید.

ابتدا اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی با شرکت چهار جمهوری: جمهوری سوسیالیستی فدراسیون روسیۀ شوروی، اوکراین، بلاروس و جمهوری شوروی ماوراء قفقاز که در مارس ۱۹۲۲ با عضویت گرجستان، ارمنستان و آذربایجان شکل گرفته بود، تشکیل گردید. در اعلامیۀ تشکیل اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی تصریح شده بود، که راه اتحاد برای «همۀ جمهوری‌های سوسیالیستی شوروی، چه جمهوری‌های موجود و چه آن‌هایی که در آینده تشکیل خواهند شد»، باز است.

لنین در سپتامبر ۱۹۲۲ در نامه‌ای به کامنف پیشنهاد کرد که انجمن دولتی جدید «اتحاد جمهوری‌های شوروی اروپا و آسیا» نامیده شود. این، بمعنی اعتقاد به پیروزی انقلاب جهانی بود. ناآرامی‌های مردمی اروپا را فراگرفته بود. جمهوری‌های باواریای شوروی، جمهوری شوروی برمن، جماهیر شوروی ساکسونی و جمهوری شوروی مجارستان هر چند به مدت کوتاه، اما پدید آمدند. در طول جنگ بین روسیه شوروی و لهستان، شعار “ورشو برخیز، برلین برخیز!” مطرح شد. پیروزی انقلاب جهانی در چشم‌انداز بود…

نام دولت جدید- اتحاد جمهوری‌های سوسیالیستی شوروی برای اولین بار در کنگرۀ سراسری شوراهای اوکراین در دسامبر ۱۹۲۲ در خارکوف طنین‌انداز شد. لنین با استقبال از نمایندگان آن نوشت: «مسئلۀ اتحاد جمهوری‌ها یکی از مهم‌ترین مسائلی است که کنگره باید آن را مورد توجه قرار دهد. سازماندهی بیشتر دستگاه دولتی ما در گرو پاسخ صحیح به این سؤال است…».

در این میان، پزشکان به لنین توصیه کردند که بمنظور معالجۀ اساسی به حومۀ مسکو نقل مکان کند. رهبر قبل از عزیمت به گورکی در ۱۵ دسامبر، طی نامه‌ای به اعضای کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست سراسری روسیه (بلشویک) نوشت: «من اکنون کارهایم را انجام داده‌ام و می‌توانم با راحتی خیال آنجا را ترک کنم. تنها یک مسئله- عدم امکان سخنرانی در کنگرۀ شوراها باقی می‌ماند که مرا به شدت نگران می‌کند…».

پزشکان به این نتیجه رسیدند که لنین نمی‌تواند در کنگرۀ شوراها سخنرانی کند. در شب ۲۲ منتهی به روز ۲۳ دسامبر، وضعیت او به وخامت گرائید، اما او از پزشکان اجازه گرفت تا روزانه به مدت ۳۰-۴۰ دقیقه به تندنویس دیکته کند.

لنین با امیدواری به بهبودی، در تدارک سخنرانی در دوازدهمین کنگرۀ حزب در آوریل ۱۹۲۳ بود و تصمیم داشت در کنگره توجهات را به خطر تمایلات شوونیستی قدرت‌های بزرگ در برابر اتحاد جلب کند و تقاضا کند که برابری رسمی با برابری واقعی باید پشتیبانی شود.

اعلامیه و معاهدۀ تشکیل اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی، شامل جمهوری‌های شوروی فدراسیون روسیه، اوکراین، بلاروس و فدراسیون ماوراء قفقاز را استالین در ۳۰ دسامبر ۱۹۲۲ در اولین کنگرۀ شوراهای سراسری روسیه قرائت کرد. در این معاهده آمده بود که مقامات عالی متحدین مسئولیت سیاست خارجی، نیروهای مسلح، بودجه، تجارت خارجی و داخلی، حمل و نقل، امور پست و تلگراف، قوۀ قضائیه، مراقبت‌های بهداشتی، آموزش همگانی و رسیدگی‌های حقوقی را به عهده خواهند داشت.

… تشکیل اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی آخرین وصیت لنین بود.

برگرفته از: بنیاد فرهنگ راهبردی

۶ دی- جدی ۱۴۰۱