دنیای پرآشوب
رسول پویان در این دنیای پرآشوب و فقر و فتنه دلتنگم فـلـک بـر تار خـام زنـدگانـی کـرده آونگـم ز جور ومحنت آوارگی فریاد و صد فریاد تو گویی در فلاخان زمان افتاد چون سنگم بدست مشتی افراطی کنند تخریب میهن را تبرزین می خورد بن مایۀ تاریخ و فرهنگم ترورووحشت وافراطیت ابزارِقدرت گشت به چنگ…
بیشتر بخوانید