هنوز هم از تاریکی می‌ترسم  ولی تو دیگر از ترس‌های من نمی‌ترسی! هنوز هم دلتنگی‌هایم را نقاشی می‌کنم  ولی تو دیگر برای نقاشی‌های من، مدل و الگو نمی‌شوی… هنوز هم هوای عطر شال‌گردنت را می‌کنم  ولی تو دیگر آن عطر و بو را نمی‌دهی! هنوز هم دلتنگ صدا و نوایت می‌شوم  ولی تو دیگر آواز…

                رفتی به جاودانه ونام تو زنده است در قلبها همیشه مقام تو  زنده  است آموزه های عمده  ودرس  کتاب  تو  اندرز پرفروغ وکلام تو زنده  است  درکوره راه پر خم و  پیچ زمانه ها آن عشق راه نیمه تمام تو زنده است در پهنه ی   مبارزه ی  راه راستین اندیشه واصول ومرام تو…

رفتی و با رفتنت روی غزل بی رنگ شد سکته گی ایجاد کرد و اوزان قوافی تنگ شد خانهء دل گرم بود اما ز بعد رفتنت  سرد و یخ بندان به سان درهء سالنگ شد اشک می بارم  زدیده سیل آسا روز و شب  بنگر، اطرافم از این توفان چو رور گنگ شد می تپد…

      تابش گهرباری ازتا بنده گی های مردم افغانستان در چرخش غروب.  دوسال قبل خورشید فرهنگ وادبیات ازآسمان فرهنگی کشورما درگردش زمان به نهان رفت . جنبش روشنگری ،کانونهای فرهنگی واکادمیک افغانستان به تاریکی نشست . دوسال قبل مردم فرهنگ دوست افغانستان ،انجمنهای علمی وفرهنگی ومجمع عمومی سروران قلم ونویسنده کان عالی افغانستان خورشید سخن وقلم…

استاد “عمر علی” (به کُردی: عومه‌ر عه‌لی)، شاعر و نویسنده‌ی کُرد، زاده‌ی ۱ ژوییه ۱۹۷۰ میلادی در سلیمانیه اقلیم کردستان است. ◇ نمونه‌ی شعر: (۱) هر صبح، به یادت، چشم به افق می‌دوزم و برای آزادی در روز پیش‌رو برای شرق کُردستان و چهار پارچه‌ی کُردستانم سرودی اتحاد می‌خوانم. (۲) برگ‌ها به پرواز در آمدند…

 شعر ملمع – شیر و شکر از دکتور ایماق شعر ملمع ( شیر و شکر ) ای دلـربـا و دلـبـــر و  دلــدار  څنـگه یی ای آشــنـا و محـــرم اســــرار څنـگــه یی عمریست  از  فراق  تو  ای  معدن   جفا خون  میچکم  ز دیدۀ  خونبار   څنگه یی مشق   جفا  به  من  کنی پیوسته ای دریغ لطفی  به…

رسول پویان  زمیـــن در آتـش خـودکامگان آز می سوزد  سـرا و مـزرع و دارایـی و انباز می سوزد  مگـو افـسـانـۀ گلـزار ابـراهـیـــم بـر انـسـان  که صدباغ وچمن درکوره‏های بازمی سوزد  برادر تشنه بر خون بـرادر بـوده در صحرا  پدرسنگین دل ومادرکه بی اعزاز می سوزد  یهوه کین و خشم وخون را باهم کند مخلوط  خدای…

دکتر بیژن باران شناخت کارکرد مغز است که سوگیری در آن به تصمیمات نادرست سیاسی، خسارات اجتماعی، خرافات فرهنگی، باورهای غیرعلمی منجر شود. شناخت چرخه عمر داشته؛ در کودکی “من فکر می کنم..” در نوجوانی قید زمانی “هرگز، همیشه” برای بیان اوضاع بکار رود؛ برای جهان بدون تغییر، مطلق، ابدی. جوانی و میانسالی شناخت واقعیتر…

این نقد جای اگر نپذیری، کجا برم ؟  وین هدیه ام اگر تو نگیری کجا برم ؟ ریزد سرشک دیده زارم ز درد و غم  خیزد ز ناله نیز نفیری ، کجا برم ؟ ای سر ! تو را به پای بتی می کنم فدا  گر در قدوم یار نمیری کجا برم ؟  مویم سپید…

آقای “ماردین ابراهیم” (به کُردی: ماردین ئیبڕاهیم)، شاعر معاصر کُرد، زاده‌‌ی سال ۱۹۷۴ میلادی، در سلیمانیه‌ اقلیم کردستان است.  ماردین برای دو دهه، ساکن شهر لندن بود و در مقام رمان‌نویس، شاعر، جستارنویس، مترجم و استاد دانشگاه تاکنون چندین رمان، مجموعه شعر و ترجمه منتشر کرده است.  رمان «رویای مردان ایرانی» نخستین اثر او در…

امین الله مفکر امینی          2024-12-11! فــــــخر به پــــرچمدارانی رهی عدل وانصـــاف کـــــه نیست وصفِ شان ز روی لاف وگــــزاف ســـر دادند در جنگ بــــــا عدوی خلق و میهن رخ گلگون کــــردند بــــــه حفظِ عـــــــزِ وطـــن شعـــــــارِ مســـــــــاوات وعــدل و بـــــرابــــری داشتند بســرخطـــــــی مـــشی گــویم تـا بدانـــی مـــن خود شاهد ام بــــــــه عملکردهای پرچـــم به  تحت  رهبــــری چـــــو کارمــــلِ…

رسول پویان  شدم تا همدم نـور آشیان در کهکشان دارم  از این جـا تا به اوج آسمان‏ها نردبان دارم  گذشتم از سر افلاک و دیـدم مرز بی پایان  نه جایی درمکان ونه گذشتی اززمان دارم  درآن گرداب مشکینی که قد نور خم گردد  درون ذره یی اوزان عــالــم را نهان دارم  گرانش آنقدر افشرده سازد…

سیمین بارکزی فرزند عبدالکبیر خان بارکزی 1953 میلادی در یک خانواده روشنفکر به دنیا آمده است. او در سال 1337خورشیدی در مکتب آمنه فدوی شامل و به درجه بکلوریه از «لیسه نسوان آریانا» فارغ گردیده است.بعد از فراغت مکتب به تحصیلات خود ادامه داده وباقی تحصیلات خویش را به درجه عالی در «دارالمعلمین» به اتمام…

استاد “بکر محمد امین” (به کُردی: به‌کر محه‌ممه‌د ئەمین) متخلص به “خالە بکر” (به کُردی: خاڵە بەکر) شاعر کُرد عراقی، زاده‌ی سلیمانیه است. وی که از دانشگاه صلاح‌الدین اربیل فارغ‌التحصیل شده است، اکنون در شهر روتردام هلند ساکن است. ■●■ (۱) جلوی چشم‌هایم، هی می‌آیی و می‌روی، جواب سلامم را هم نمی‌دهی، چیست این زمستان…

چرا صدا ی ما را  جها ن  نمی  شنود برای  آنکه  من و  تو هنوز ما نشد یم  چرا اسیر نفا  قیم  و رنج   باز  یها  ؟ زهم  جدا  وز تقصیر خود  جدا نشد یم  جهان یکی شد ما را فدای تفرقه ساخت وما به قبضه ی آن ،ازدویی رهانشد یم همه  روانه ی…