رسول پویان بیا که تازه کنیم رسـم عهـد و پیمان را پـر از گلان محـبـت کـنـیــم دامـان را به گـوش دل شـنویـم نغمۀ سحـرگاهان ز قـعـر شـب بـدرآریـم مهـر تـابـان را جهان ز عـشق و محبت تا شـود خـالی دوباره زنـده کنیم عـشق پاک انسان را زدرد هجر وغم زندگی شکایت هاست بیا بـه حجله…