عید آمد و ما خانه‌ی غم را نه تکاندیم تخم سیه‌ی کینه هم از سینه نه راندیم عید است ولی با شعف و شادی و مستی ما سوی هدف رخش سعادت نه دواندیم در عید نرفتیم وطن از سر شوقی از بام یکی خیلی کبوتر نه پراندیم امروز وطن خسته و هم تشنه و بیمار…