یا من نه دیدم، یا فرزندان یاسین خموش قدر‌ نه‌شناس…

محمدعثمان نجیب «زنده‌گی در زنده‌گی بی زنده‌گی، بازنده‌گی‌ست» ـ یاسین خموش خموش خالق…

واکاوی فرصت های از دست رفته و امکان رهایی افغانستان…

نویسنده : مهرالدین مشید از سایه‌ی ترور تا افق رهایی؛ بررسی…

مرگ‌اندیشی و مرگ‌آگاهی

اغاز زیستن در آینه‌ی فنا، بیداری در افق حقیقت مقدمه مرگ، یکی از…

آزادی، برابری، و برادری

تتبع و نگارش  میرعبدالواحد سادات   آزادی، برابری، و برادری آرمان تاریخی  پر تاثیر…

  افغانستان کشور واحد وتجزیه ناپذیراست

         ما یان گل یک باغ  وبری این گلشن  فا میل بزرگ…

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

جمعآوری کتابها و دستگیری جمعی زنان و دختران توسط عمال…

نوشته بصیر دهزاد در هفته گذشته رژیم اختناق ، ظالم  زن …

نمونه ی چند از سروده های خانم مفتوحه ایماق به…

 زیارتگاه مفتوحه ایماق در حضیره اندخوییان شهدای صالحین کابل - افغانستان آق …

 مکتب دینی فلسفی «من بیش از این نه  می‌دانم»، از…

فرستنده: محمدعثمان نجیب مکتب دینی–فلسفی «من بیش از این نمی‌دانم» با…

اگرعمل نداریم!

امین الله مفکر امینی     2025-21-07! تا کی سخــن رانیــــــم زوحدتی همه ابنـــــــای…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

رفقا نباید در دوئل های عشقی شرکت کنند!

Ferdinand Lassalle (1825-1864) آرام بختیاری فردیناند لاسال،- مرگ بدلیل یک دوئل عشقی. جوانمرگی…

اعلامیه بنیاد فرهنگی اوستا در باره سرکوب و اخراج جبری…

در ماه های اخیر برخوردهای خشن در برابر پناهجویان افغان…

غمنامه ی غمگنانه ی خونین من

غرب، حامی و مسئول این‌همه جنایات و خونریزی است! سلیمان کبیر…

فراخوان دهمین دوسالانه‌‌ی «داستان کوتاه نارنج» اوایل مردادماه منتشر می‌شود

 کوتاه نارنج» اوایل مردادماه  ۱۴۰۴ با رونمایی از کتاب باغ نارنج، پوستر و…

«
»

  کوتاه سخنی در بارهٔ انابت ایماق…

  

    اینجانب بار اول خانم انابت ایماق را در صفحه ٔ تلویزیون تاشکند دیده بودم .

در سالهای  گذشته ، در تلویزیون یک  جمهوری اوزبیکستان ، برنامهٔ جالبی « کیلین- کییو»

 ( عروس و داماد ) توسط یکی از گوینده گان مشهور تلویزیون مذکور پیش برده می ‌شد. این برنامه ، یکی از پربیننده ترین برنامهای تلویزیونی آن وقت به شمار می رفت.

    در این  برنامه ، از  زن  و شوهر موفق  که  زندگی  مملو از عشق ، شادی و مَحبت را سپری کرده باشند ، دعوت به عمل می آمد تا در مورد شناسایی همدیگر، عشق و علاقهٔ  شان در دورهٔ نامزادی صحبت کنند و همچنان بر سؤالات بیننده گان پاسخ دهند.

    روزی از روز ها  درین برنامه ، خانم  انابت و فیض الله ایماق که در آن وقت به حیث مجری و نطاق  برنامهٔ دری رادیو تاشکند برای افغانستان ایفای وظیفه می کردند ؛ دعوت به عمل آمده بود .  

    قصهٔ خواستگاری ، عشق  و محبت این دو دلداده ، به خصوص  خانم انابت که بیشتر به سؤالات در تلویزیون پاسخ می دادند ، بیننده گان را بیش از پیش به خود  جلب کرده بود .

    گفتنیست ، اینجانب  بیشتر از سال است که با فامیل  ایماق  ارتباط نیک فامیلی داشته و گاهی هم ما ، کارهای مسلکی و ژورنالستی خویش را نیز در میان میگذاریم .

     خانم انابت ، همکار دایمی مجلهٔ « زن » منتشرهٔ ونکوور کانادا می باشند که در معرفی چهره ‌های نخبهٔ زنان افغان فعالیتهای سودمند و در خور شنیدنی دارند.

« معاشر »

زنده گینامهٔ انابت ایماق

ژورنالست سابقه دار کشور

انابت ایماق

 

     بی بی حاجی  بانو انابت  ایماق  اکبری   فرزند  الحاج احمد علی خان اکبری ، به  تاریخ ۲۱ مارچ سال ۱۹۵۸ میلادی ، در شهر کابل چشم به جهان گشوده ، در هفت سالگی شامل لیسهٔ  عایشهٔ درانی کابل گردید  .  وی در دوران  مکتب به  مطالعهٔ  مجلات و روز نامه های  چاپ  افغانستان  و ایران ، علاقهٔ سرشاری  داشت.  

     در سال ۱۳۵۵ خورشیدی زمانیکه  شاگرد صنف ۱۰ لیسه  بود ، با داکتر فیض الله ایماق  مدیر عمومی پروگرامهای محلی رادیو افغانستان ازدواج  نموده ، به لیسهٔ  « میرمنوتولنه »  تبدیل گردید و در سال ۱۳۵۷ ازین لیسه فراغت حاصل کرده ، همکاری خویش را به مثابهٔ گرداننده ی   پروگرام اوزبیکی آغازید.

     خانم انابت ، در خواندن اخبار استعداد خارق العاده داشته ، اخبار رادیویی را که به شکل زنده پخش می شد ، بدون اشتباه  و به صورت فصیح ، به  خوانش می گرفت . وی همچنان در تهیه و ترتیب برنامه های ادبی و ادبیات شفایی توانایی کامل داشته ، خود این پروگرام  ها را به صدای گیرا ، دکلمه می کرد.

     گفتنیست رادیوی  بین المللی  تاشکند  که  به  ۱۲ لسان  زندهٔ  دنیا ، نشرات  داشت ، در سال ۱۳۵۹ مسابقهٔ  رادیویی  تحت  عنوان  ( در بارهٔ کشور اوزبیکستان چه می دانید؟ ) را به  راه   انداخت . در این  مسابقهٔ  رادیویی ، علاقمندان ۴۲ کشور جهان اشتراک ورزیده بودند. از بین آنها  انابت  ایماق جایزهٔ   اول مسابقه را که عبارت از ( سفر ده روزه به اوزبیکستان ) بود ، با نوشتن مطالب  و معلومات سودمند در بارهٔ این کشور، از آن خود کرد . او در این سفر از شهر های تاشکند ، سمرقند ، بخارا و فرغانه دیدن به عمل آورد.

     خانم  ایماق در سال ۱۳۶۰ خورشیدی  یکجا با  شوهرش  ایماق  که جهت ادامهٔ تحصیل   اسپیرانتوری و دکتورا به جمهوری اوزبیکستان اعزام گردیده بود ، وارد آن کشور  شده ، شامل  فاکولتهٔ   ژورنالیزم دارالفنون ملی دولتی ایندیار به نام « الوغبیک » می گردد . او ضمن  تحصیل ، با جراید ، روز نامه ها و رادیو تلویزیون آندیار ، همکاری نموده ، همچنان در دبلاژ  فیلمهای مستند و هنری ادارهٔ « اوزبیک فیلم» به زبان فارسی همکاری می نماید.

    بعد از ختم دوره ی تحصیل خانم انابت ، با  فامیلش به افغانستان عودت نموده ، مدتی را در رادیوی افغانستان ، ایفای وظیفه نموده ، بعد از خرابی اوضاع سیاسی درکشور، دو باره

با   فامیلش  در سال ۱۹۹۱ میلادی ، راهی  تاشکند شده ، یکجا با شوهر  و دخترش ، در  ادارهٔ  نشرات خارجی رادیو  تاشکند شامل کار می شود . او تقریباً ۱۴ سال  به  حیث برنامه ساز و نطاق  پروگرام دری  ایفای وظیفه می کند و همچنان در نطاقی  برنامه های پشتو و اوزبیکی ادارهٔ نشرات خارجی نیز سهم  فعال می گیرد و در  نتیجه در سال ۱۹۹۹ از طرف کمیتهٔ دولتی رادیو تلویزیون جمهوری اوزبیکستان ، مستحق تقدیرنامه می گردد.

     خانم انابت  دراین  دوره ، با شوهرش به ثبت « سی دی » دوبیتی  های یازی زیبا ، دو عاشق دلباخته به نام «سوزوان » در ستدیوهای رادیو تاشکند ، دست می یازد. این  سی دی عطف   توجه ٔ علاقمندان شعر و ادب را بیش از پیش ، به خود جلب می نماید.

     وی  در سال ۲۰۰۱ م .  همکاری  خویش را  با رادیو  تاشکند  قطع  نموده ، در بخش  برنامه ٔ فارسی « رادیوی آزادی » که مرکز  آن  در  شهر پراگ جمهوری سلواکیا بود ، به حیث خبرنگار آغاز به کار می نماید.

         خانم  انابت   ایماق ، در اواخر  سال ۲۰۰۵ م.  با اسپانسرشیپ  دولت کانادا ، همراه با  فامیلش از  اوزبیکستان به کشور کانادا مهاجرت نموده ،  در شهر تورنتوی این کشور اقامت می گزیند. او در اینجا نیز به فعالیت های کلتوری و هنری  خویش ادامه می دهد و در  محافل  فرهنگی  که  از  طرف افغانهای مقیم تورنتو برگزار می گردد ، اشتراک  نموده ، به  قرأ ت  مقالات  و اشعار دری  و اوزبیکی می پردازد.   جریان محافل بار ها ازطریق شبکهٔ « نوید » تلویزیون آریانا  افغانستان به دست نشر سپرده شده است.

     او  در سال ۲۰۰۹ م. با  رویکار آمدن و تأسیس  ففتا « فدراسیون فرهنگی  تورکان افغانستان » در  شهر گووالف  ایالت  آنتاریو ، از طرف  اشتراک  کننده گان  گرد هم آیی ، به اتفاق آرأ به حیث مسوول امور فرهنگی  بیگم لر « خانمها» در سرتاسر کانادا انتخاب گردید.

     باید اضافه کرد که  خانم انابت  به معرفی شخصیتهای فرهنگی طبقه ٔ اناث کشور ،  در مجلهٔ « زن » منتشرهٔ شهر ونکوور کانادا، مصدر خدمات شایسته و باییسته گردیده ، باعث عطف توجه و عنایت  مدیر مسوول آن نشریه قرار گرفته است .

     وی  با شوهرش  طی بیش از چهل سال ، به جمع  آوری و ترتیب فرهنگ « تورکی  اوزبیکی به فارسی / دری » ( دایرة المعارف » ، بذل مساعی نموده است  . این اثر کم نظیر  پنج  جلدی  که  هر  کدام   بیش  از ۷۰۰ صفحه  را  در بر دارد ، در  حال  حاضر آماده چاپ است.

     انابت جان – مادر  دو  پسر و  دو دختر بوده ، فرزندانش همه مصروف  تحصیل در  پوهنتونهای تورنتوی کانادا می باشند.

     به اوشان از بارگاه رب العزت پیروزیهای مزید و موفقیتهای بیشتر آرزو می نماییم.

امان معاشر، خبرنگار مجلۀ زن