یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

«
»

همهمه ی نتایج انتخابات سال 2024 آمریکا

نتایج انتخابات در آمریکا همواره موضوعی بحث‌برانگیز و پر از انتقاد خصوصا در سال های اخیر بوده است. به عنوان یک فرد آسیایی که نگاهی متفاوت به مسائل دارم، امیدوارم قضاوت نادرستی نسبت به فرهنگ و جامعه آمریکایی و اروپایی نداشته باشم. در دنیای غرب، حقوق زنان، دموکراسی و انتخابات مباحث بسیار مستند و پررنگی هستند ودرآن نقاط قوت و مثبت زیادی میتوان یافت. اما آیا واقعاً می‌توان گفت دموکراسی به معنای حقیقی آن برقرار است؟

از اینکه همواره در پی درک عمیق‌تر از دموکراسی و تأثیرات آن در جوامع غربی و شرقی بوده‌ام. در حقیقت، شعارها و تبلیغات زیبا درباره دموکراسی و حقوق بشر، گاهی اوقات نقاب‌هایی هستند برای پنهان کردن واقعیت‌های تلخ و مداخله‌گری‌های سیاسی.

حالا نگاهی به جوهر دموکراسی بیندازیم. دموکراسی ایده‌ای است که به مردم این امکان را می‌دهد که خود تصمیم بگیرند و سرنوشت خویش را رقم بزنند. ارسطو، فیلسوف بزرگ یونانی، دموکراسی را به معنای حکمت و آگاهی جامعه می‌دانست. اما آیا می‌توانیم بگوییم مردم در دنیای امروز با این آگاهی کافی به پای انتخابات می‌روند؟ واقعیت نشان می‌دهد که بسیاری از افراد از مسائل کلیدی بی‌خبرند و تحت تأثیر تبلیغات سطحی و رسانه‌های اجتماعی قرار می‌گیرند. این وضعیت به سادگی به یک چرخه معیوب تبدیل می‌شود: رسانه‌ها موضوعات انتزاعی را به تصویر می‌کشند، مردم به آنها توجه می‌کنند و در نهایت، این اطلاعات غلط است که به برخی از بالمؤلفه‌ها در سیستم سیاسی انحراف می‌شود. در ایالات متحده، سیستم انتخاباتی آمریکا ویژگی‌های خاصی دارد که به طرز عجیبی با مفهوم دموکراسی تضاد دارد. از جمله سیستم college.

در عین حال، انتقادات از سوی خود قدرت‌های غربی نیز به گوش می‌رسد. کشورهایی که خود را قهرمانان حقوق بشر ، دموکراسی و حکومت های ایجاد شده از ارا و خواست اکثریت مردم می‌دانند، در عمل، درگیر جنایات و سوء استفاده از قدرت در نقاط مختلف جهان هستند. جنگ ویتنام و جنگ عراق نمونه‌هایی از این تناقض‌ها هستند که بر اساس دلایل کاذب به وقوع پیوستند و به ویرانی و بحران انسانی منجر شدند. این مداخلات اغلب تحت عناوینی چون مبارزه با تروریسم یا ترویج دموکراسی توجیه می‌شوند، اما در واقعیت، زندگی میلیون‌ها نفر را به خطر انداخته و به تعداد اندکی از کشورها و نخبگان قدرت‌طلب سود رسانده‌اند.

سوال اساسی این است: آیا واقعاً می‌توان به دموکراسی‌ای که در زیر سایه قدرت‌ها و جریانات سیاسی وجود دارد، امیدوار بود؟ آیا این نظام انتخاباتی، که در مواجهه با مشکلات و فسادهای ساختاری دائماً در حال تغییر است، قادر به خدمت به مردم است؟ به‌راستی دموکراسی تنها در قالب انتخابات پیاده‌سازی نمی‌شود، بلکه نیازمند آگاهی، مسئولیت‌پذیری و تلاش همگانی برای احیای حقوق بشر و عدالت است.

بنابراین، آنچه در دنیای امروز به نام دموکراسی تلقی می‌شود، می‌تواند به راحتی به ابزاری برای حفظ قدرت تبدیل شود؛ ابزاری که نمی‌تواند به واقعیات انسانی و اجتماعی پاسخ دهد، بلکه تنها به ادامه حیات خود ادامه می‌دهد. حقیقت این است که دموکراسی واقعی به قدرتی عمیق و پایدار نیاز دارد؛ قدرتی که از صدای واقعی مردم نشأت می‌گیرد و نه از بازی‌های سیاسی و دیپلماسی خودخواهانه. به این ترتیب، به‌عنوان فردی از یک فرهنگ دیگر، همواره باید بر این باور بود که دموکراسی و آزادی نه تنها با انتخاب یک فرد و نظام انتخاباتی بلکه با تلاش همگانی و آگاهی به دست می‌آیند. بدون این تلاش‌ها، رویاهای دموکراتیک و انسانی به راحتی در سایه قدرت‌های خودخواه گم خواهند شد.

نویسنده: امرالدین ‘نیکپی’