شوخ طبعی 

رسول پویان  خنده داروی طبع غمگین است  شـادخواری طبیب دیرین است  خنده روباش…

جنگی که بجای فروریزی دستگاه تروریست پرور، دندان های آن…

نویسنده: مهرالدین مشید جنگی که امید ها برای نابودی بزرگ ترین…

به یاد مادر

مادر به خوی عادت طفلانه ام هنوز از بهر تو سرخوش…

توهم پولی، دستمزد، تورم ـــ برشی از کتاب: «درس‌گفتارهای کاپیتال»

دانش و امید، شمارهٔ ۲۹، اردیبهشت ۱۴۰۴ ــ  اوایل سال ۱۴۰۳،…

     انزوای نمایشی، همکاری پنهانی: از انکار علنی تا توافق پشت…

نویسنده: مهرالدین مشید انزوای دیپلوماتیک تا معامله در سایه: روایت دوگانه…

یوغلط خبر د جنجال منبع

نور محمد غفوری په دې ورځو کې د مغرضو او دروغجنو…

و.ای. لنین- وحدت فلسفه و سیاست

ترجمه. رحیم کاکایی اوگورودنیکوف ولادیمیر پتروویچ، دکتر علوم فلسفه، پروفسور، رئیس کرسی…

ناله یی میهن

رخت سفر ببستم و سوی وطن شدم در آرزوی دیدن مهد کهن…

از شمس النهار ، بنیاد گزاری مطبوعات مدرن

1میرعبدالواحد سادات ترقیات عالم روبه بالاست  ما از بالا به پایین می…

روز جهانی مطبوعات و روزگار آشفته و نابسامان روزنامه‌نگاری در…

نویسنده: مهرالدین مشید هرچند روز جهانی مطبوعات (۳ می) فرصتی است…

ریشه‌یابی پیدایش سادات، خواجه، آقا و بار بی‌معنای مذهبی دادن به…

محمدعثمان نجیب بخش نخست:  مراد من این‌ است تا بدانیم، چرا مردمان…

مارکوزه؛- فیلسوف التقاطی جنبش دانشجویی

Herbert Marcuse (1898-1879) آرام بختیاری نیاز  فیلسوف "چپ نو" به فرویدیسم. مارکوزه (1979-1898.م)،…

مسئولیت اخلاقی رسانه ئی  در دفاع مشترک از روشنگری ،…

نوشته  از: بصیر دهزاد   قسمت دوم  ادامه قسمت اول   نباید یک اصل عمده…

مسئولیت اخلاقی رسانه ئی  در دفاع مشترک از روشنگری ،…

نوشته  از: بصیر دهزاد   قسمت اول   انگیزه این مقاله  تداوم بحث های…

وحدت ملی یگانه ضامن بقای کشور است

اگر از چهار راهی ها گذر کنی مزدور کار ،…

تقسیم جهان 

رسول پویان  زمیـن در بین غـولان جهـان تقسیم می گردد  تـوگـویـی از…

یووالی د بریا کيلي، د نن ورځې اړتیا

ليکنه: حميدالله بسيا په تاریخ کې ډېرې داسې شېبې شته چې ملتونه…

نقش و جایگاۀ اصلی دین در جهان معاصر

نویسنده: مهرالدین مشید فشرده عصر حاضر، که با بحران‌های هویتی، اخلاقی، زیست‌محیطی…

 ماکار گرو نیروی توانای جها نیم 

             به استقبال روز بین المللی کارگر  انسان بخاطر زنده ماندن خود…

پیام تبریک به مناسبت اول ماه مه، روز همبستگی کارگران…

درود بر تلاشگران خستگی ناپذیر زندگی،   اول ماه مه، روز گرامیداشت…

«
»

«نورانی» نمی میرد !

با دریغ و اندوه فروان خبر مرگ یکی از فرهنگیان بسیار شناخته شده و پرکار را که در جریان سالهای طولانی در داخل و خارج از میهن، هیچگاهی از نوشتن و پژوهش دست نکشید را دریافت نمودیم. این شخصیت فرهیخته، جلال نورانی است که از وی آثار فروانی به چاب رسیده و هر آن که با ادبیات و طنز آشنایی دارد، وی را می شناسد و از اندیشه ها و آثار وی بی بهره نبوده است.

عکس ‏‎Dastgir Sadeghi‎‏

جلال نورانی در سال 1327ش مطابق 1948م در شهر کابل به دنیا آمد و پس از آموزشهای دوره ابتدایی و لیسه در شهر کابل، در سال 1351ش مطابق 1972م از دانشکده حقوق دانشکاه کابل فارغ گردید. وی در همین آوان در حلقه های مطبوعاتی شهر کابل به عنوان طنز نویس با استعداد شناخته شد و آثارش در مطبوعات کشور به ویژه در روزنامه انیس به نشر رسید. پخش نمایشنامه های طنزی وی در نخستین سالهای دهه پنجاه شمسی مطابق دهه هفتاد میلادی از رادیو افغانستان برای وی شهرت زیادی به همراه داشت. وی پس از تحصلات عالی در اتحاد شوروی به کابل برگشت و در ارتباط به طنزنویسی و ترجمه آثار دیگر کشورهای جهان کوشش فراوان نمود. در دهه شصت خورشیدی مطابق دهه هشتاد میلادی، جلال نورانی گزیده های از طنزها و ترجمه های آثار طنزی خود را به گونه مستقل منتشر کرد که از آنجمله می توان “ای همو بیچاره گک اس” و “چه کنم عادتم شده” را نام برد. وی در همین سالها طنزهای را از منابع بلغاریایی ترجمه کرد بعدها این طنزها زیر نام “مربای مرچ” منتشر گردید. اضافه از آن در همین آوان برگردان کتاب “طنزهای از چهار گوشه جهان” است که برای نخستین بار علاقمندان به آثار طنزی را در طنز در گستره جهان بخود جلب نمود.

جلال نورانی مدتها مدیر مسوول مجلۀ “دکمکیانو انیس”، مجله “ژوندون” و روزنامه “انیس” بود. جلال نورانی در دهه شصت خورشیدی مطابق دهه هشتاد میلادی به مثابه یک کارشناس ارشد در اداره امور شورای وزیران اجرای وظیفه می نمود. از وی در این سالها خاطرات فراموش ناشدنی برجا مانده است و همکاران همان دوران از وی بسیار به نیکویی یاد می کنند.

جلال نورانی پس از هژده سال زنده گی در آسترالیا به وطن برگشت و مشغول تدریس ادبیات دراماتیک، نمایشنامه نویسی و شخصیت سازی در نمایشنامه در دانشگاه کابل مصروف بود. در جریان همین مدت کتابهای فروانش را نیز به زیور چاب آراست.
یکی از برجسته ترین آثار پژوهشی جلال نورانی کتابی است به نام “هنر طنز پردازی” که در دو جلد و در شش صدو هشتاد و هفت برگ، منتشر شده است. وی در این اثر بسیار ارزشمند طنز و طنز نویسی را از نگاه اکادمیک به بررسی گرفته و معلومات خیلی ارزنده در ارتباط به این عرصه ادبیات را به رشته تحریر در آورده است. این کتاب نخستین کتاب علمی و پژوهشی در زمینه هنر طنزپردازی است که در افغانستان به نشر رسیده است. جلال نورانی این کتابش را برای نگارنده هدیه داده و در برگ نخست آن نگاشته است که: “این کتاب محصول ده سال تحقیق من در آسترالیا است.” همچنان کتاب وی زیر عنوان “پرودی و پرودی سازان” که گفتاری است در باب یکی از شیوه های بسیار معمول در طنز پردازی، نیز سخت آموزنده است.

با این همه آثار گرانبهایی که از جلال نورانی باقی مانده است، این شخصیت فرهیخته در دل تاریخ و فرهنگ کشور مان همچنان نفس خواهد کشید و هر گز نمی میرد.

روانش شاد باد و یادش همیشه گرامی !

دستگیر صادقی