نهال بخت
به غربتم تو بیایی بهار خواهم شد
شگفته همچو گل و گلعزار خواهم شد
به انتظار تو بودن کم از تباهی نیست
که بی تو با غمی دنیا دچار خواهم شد
به جستجوی تو در کوچه کوچهای کابل
نه بینمت به خدا بی قرار خواهم شد
اگر که چرخ ز آزار من ندارد دست
رفته رفته ز غم زرد و زار خواهم شد
نهال بخت من امسال اگر جوانه زدی
به برگ و بار تو امیدوار خواهم شد
نمیروم ز وطن خس مگر که بگزارم
اگر روم ز وطن خوار و زار خواهم شد
اگر وطن ز مصیبت رها شود از شوق
به سیل جهنده روان تا مزار خواهم شد.
محمد اسحاق ثنا
ونکوور کانادا
۲۵.۰۵.۲۰۲۱