یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

«
»

نتانیاهو از هم‌اکنون در جنگ غزه شکست خورده است

اما آیا او تسلیم خواهد شد؟ آیا از موضع خود عقب‌نشینی خواهد کرد؟


ــ نویسنده: رمزی بارود ــ

دولت اسرائیل در بلاتکلیفی است؛ نمی‌خواهد به خواسته‌های حماس پاسخ دهد؛ تهاجم به جایی نخواهد رسید (مقالهٔ مهمان در مورد جنگ قدرت نظامی ـ سیاسی بر سر غزه).

بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، بارها به‌خود می‌بالید که ارتشش آماده مقابله و از بین بردن هرگونه تهدید علیه «امنیت» اسرائیل است. ارتش اسرائیل همچنین به Hasbara اسرائیل [روابط عمومی اسرائیل در خارج از کشور] چنین فهمانده است که تل‌آویو می‌تواند با تهدیدات متعدد در همهٔ جبهه‌ها، از نوار غزه گرفته تا کرانه باختری، و تا لبنان و سوریه، مواجه شود.

اما حملهٔ حماس به هدف‌های متعدد اسرائیلی در روز شنبه، دقیقاً در ساعت ۶ صبح به وقت محلی در فلسطین، به‌طور کاملاً تحقیرآمیزی اشتباه او را ثابت کرد. نه نتانیاهو و نه ارتش او نتوانستند با یک گروه فلسطینی که به‌تنهایی و تحت محاصره عمل می‌کردند، مقابله کنند.

مدتی طول می‌کشد تا همهٔ این‌ها به دست رهبران سیاسی اسرائیل، ارتش، رسانه‌ها و جامعه برسد. با این حال، در حال حاضر نتانیاهو ناامیدانه در تلاش است نشان دهد که اسرائیل یک کشور قدرتمند و یک قدرت منطقه‌ای و شایستهٔ جایگاهی است که اغلب تبلیغ می‌کنند: یک ارتش «شکست‌ناپذیر». اما همهٔ گزینه‌های او تقریباً غیرممکن شده است.

واضح است که حماس و بعداً جهاد اسلامی علاقه‌مند به اسارت هرچه بیشتر اسرائیلی‌ها ـــ اعم از سربازان و شهرک نشینان ـــ بوده‌اند. این به‌معنای ایجاد یک خط دفاعی جدید است تا پاسخ نظامی اسرائیل را محدود و در نهایت آن را مجبور به مذاکره کند. اما آنچه مقاومت فلسطین از نتانیاهو می‌خواهد برای نخست‌وزیری بحث‌برانگیز چون نتانیاهو بهایی بسیار بالا است.

بیانیه پس از بیانیه، که با فرمانده ارشد گردان‌های قسام، محمد دیف، سپس اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس، و بعد توسط زیاد‌النخله از جهاد اسلامی آغاز می‌شود، نشان می‌دهد که فلسطینی‌ها خواسته‌هایی روشن و واضح دارند: آزادی همهٔ اسرا، احترام به حرمت اماکن مقدس فلسطین در بیت‌المقدس، پایان محاصرهٔ غزه، و غیره. این خواسته‌ها، اگرچه معقول هستند، اما برآورده کردن آن‌ها توسط نتانیاهو و دولت راست افراطی او تقریباً غیرممکن است. اگر او تسلیم شود، دولت او به‌سرعت فرو خواهد پاشید و سیاست اسرائیل را مجدداً در دم با خود فرو خواهد برد. در هر صورت، این فروپاشی قریب‌الوقوع به‌نظر می‌رسد.

بعد از فتح غزه چه اتفاقی خواهد افتاد؟

ایتامار بن‌گویر، وزیر افراطی امنیت ملی، تقریباً به‌طور کامل از صحنهٔ سیاسی ناپدید شده است. این خود یک پیشرفت مهم است.

یکی از دستاوردهای مقاومت در غزه به‌حاشیه راندن آن سیاستمداران بدنامی است که علیه غیرنظامیان غیرمسلح فلسطینی در اورشلیم، در مسجد الاقصی، و حتی در زندان‌های متعدد اسرائیل بدون مجازات عمل کرده‌اند. اما یک ائتلاف جدید در اسرائیل مأموریت نتانیاهو را دشوارتر خواهد کرد. کابینه از هم‌اکنون وضعیت جنگی اعلام کرده است و وزرای احتمالی جدید از نتانیاهو می‌خواهند که متعهد شود که این اعلام جنگ را با نابودی حماس مرتبط کند ـــ برای همیشه. آنها می‌گویند این اولین جنگ واقعی غزه است. آنها می‌خواهند که آخرین باشد.

اما اگر نتانیاهو به کشتار غیرنظامیان غزه از طریق حملات هوایی و گلوله‌باران ادامه دهد، همانطور که او و دیگر رهبران اسرائیل در عملیات‌های نظامی قبلی انجام داده‌اند، نه حماس و نه هیچ گروه دیگری از بین نمی‌رود. مقاومت فلسطین حاضر نیست خود را هدف آسانی برای هواپیماهای جنگی، پهپادها و تک‌تیراندازهای اسرائیلی نشان دهد. عملیات آنها تقریباً به‌طور انحصاری زیرزمینی انجام می‌شود.

نتیجه این است که سرکوب مقاومت مستلزم یک تهاجم زمینی گسترده است.

مقاومت نه‌تنها برای همهٔ سناریوها، بلکه از جمله برای تهاجم زمینی هم برنامه‌ریزی کرده است. مشخص است که تهاجم به غزه قطعاً منجر به کشته شدن هزاران اسرائیلی خواهد شد، البته ده‌ها هزار فلسطینی نیز کشته خواهند شد.

علاوه بر این، سربازان اسرائیلی ثابت کرده‌اند که قادر به جنگیدن در زمین نیستند. حماس این را در روزهای اخیر ثابت کرده است، مانند حزب‌الله لبنان در سال ۲۰۰۰ و بار دیگر در سال ۲۰۰۶.

اما حتی اگر فرض کنیم که اسرائیل قادر به انجام چنین تهاجمی باشد، پس از فتح غزه چه خواهد کرد؟ در سال ۲۰۰۵ ارتش اسرائیل به‌دلیل مقاومت شدید در سراسر نوار غزه مجبور به فرار شد؛ نیروهای خود را تخلیه کرد و به‌سرعت نقل مکان کرد، و نوار غزه را از همه‌جهت محاصره کرد، چیزی که با همان روش، محاصرهٔ معروف امروزی به وقوع پیوست.

در آن زمان، مقاومت نسبت به امروز بسیار ضعیف‌تر، کم‌سازمان‌یافته‌تر و بسیار کمتر مسلح بود.

اگر اسرائیل کنترل نوار غزه را پس بگیرد، باید هر روز و احتمالاً برای سال‌های آینده با همان مقاومت فلسطینی مبارزه کند.

مشخص نیست نتانیاهو به کدام سمت خواهد رفت. اما در هر صورت، هر اتفاقی که در روزها و هفته‌های آینده بیفتد، اسرائیل از بسیاری جهات جنگ را باخته است.

بگذارید غرق شود.

منبع: تله‌پولیس، ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳

https://www.telepolis.de/features/Netanjahu ـ hat ـ den ـ Gaza ـ Krieg ـ bereits ـ verloren ـ aber ـ wird ـ er ـ nachgeben ـ ۹۳۳۰۹۲۱.html?seite=all

ــــــــ
* رمزی بارود روزنامه‌نگار، نویسنده، سردبیر فلسطین کرونیکل و پژوهشگر دانشگاه زعیم استانبول است.