کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

نبرد انسان با کرونا

رسول پویان

گاه آتـش گاه تــوفـــان گاه دریـا می کشـد

گاه کوه وجنگل وخشکی صحرا می کشد

گاه گژدم می گزد یا عنکبوت سرخ پشت

گاه افـعی دم کـشـد یـا مـار کبرا می کشد

گاه خـاکستر کند بمب اتمی هسـت و بـود

گاه مـوشـک گه بـرنــو گاه پیکا می کشد

گاه ویـروس گـراز و گه جـنون گاو کُشد

گه تب مالـت و زمانی آنفولانزا می کشد

گاه ایدز از پیکر میمون به انسان میخزد

گاه نـیـش پـشـه و گاهی کلـورا می کـشد

تیغ افراط و ستم همواره از روز نخست

گاه مـردم را نهــان گه آشـکارا می کشد

گاه برسنگ وگهی بردار و یا دیوار کین

بی سوال وپاسخی مفتی به فتوا می کشد

هرزمان باشیوه یی انسان میگرددهلاک

نـه فـقط امروز ویروس کـرونا می کشد

گاه یـاری و حمـایت روز هـمدردی بُوَد

خلق خـوب چین را تا بی مدارا می کشد

مهردل های همه خلق جهان همرای تان

نه فقط تنها تو را بلکه من و ما می کشد

آنکه شادی می کند برمرگ انسان دیگر

بی خبر تیر نهـان وی را فـردا می کشد

آز قدرت استرس را میکند گرگ درون

صلـح وآرامی دل را گـرد دنیا می کشـد

جنگ ویروسی بتر ازجنگ اتم می شود

خیلی بیشـتر از زمان هیروشیما می کند

در نهـاد آدمی مهـر و محـبـت زنـده بـاد

ورنه دیوکین ونفرین عشق ورویامیکشد

درد ورنج ولرزش سرد زمستان بگذرد

نوبهار سبزه و گل قهـر سـرما می کشد

جام چینی پر شراب شوق پیروزی شود

با دل مستانه آفت را به هـرجـا می کشد

14/2/2020