ما برای زیستن در عصر مدرن؛ تکامل نیافته ایم!
محمد عالم افتخار
( در زمین ؛ در فضا ــ برخ 4 )
دو زن فضا نورد که توسط سفینه فضایی ناسا به ایستگاه بین المللی فضایی رفته اند؛ طی روز های اخیر؛ مستقلانه یعنی بدون کدام همکار و رهنمای مـرد؛ ماموریت مهم ترمیم سیستم انرژی خورشیدی این ایستگاه را که آسیب دیده و از کار افتاده بود؛ موفقانه به انجام رسانیدند.
یاد آور میشود که برای انجام این ماموریت لازم بود؛ زنان فضا نورد؛ از محفظه حامل خود بیرون شده وسایل مربوطه را با خود حمل نمایند و در همانحال و در بیوزنی کامل خود را به محل معینهِ ایستگاه فضایی بین المللی برسانند و با انجام خدمات واپس به جای خویش باز گشت نمایند. تفصیل بیشتر اندکی بعد می آید.
***********
محترم حبیب الرحمن دانش آموز یکی از دانشگاه های خصوصی مزار شریف طی ایمیلی؛ عنوانِ «ما برای زیستن در عصر مدرن؛ تکامل نیافته ایم!» را به تمسخر گرفته پرسیده اند؛ آیا ما برای زیستن در کدام مدنیت دیگر؛ «تکامل یافته ایم!؟»، اصلا آیا ما بویی از شهری و مدنی شدن برده ایم؟ آیا ما قبیله و قوم کوچی و کوهی و صحرایی درست و حسابی شده ایم.
متأسفانه این متن تا مورد سوال قرار دادن آدم شدگی و به انسانیت رسیدگی «ما» ادامه یافته است گویا تازه ترین ثبوت آن برپاداشتن جهنم بر نماز گزاران در هسکه مینه ننگرهار(با هفتاد کشته تیت و پرک شدهِ جای درجا و همین قدر مجروح و معیوب و مضروب جسمانی و روانی) و نظایر جهادی چهل ساله خورد تر و بزرگتر آن در افغانستان بی صاحب و بی سرحد و بی قانون و کج تهداب شمرده شده است. ایشان کثیری «بد تر از بوزینه» را خاطر نشان ساخته اند که پرستنده و بوت پاک و … مال و حتی «جانفدای» دزد ترین و آدمکش ترین و بد اخلاق ترین … جانواران دوپای «جهاد آورده و باد آورده و عرب پرست و بت پرست» استند. متأسفانه نشر همه آنچه ایشان فرموده اند مفید و سازنده نیست.
لذا با دونقل قول از رؤسای دو قدرت بزرگ دنیای امروز که به استناد گرفته اند؛ صفحه برقی ایشان را می بندم:
“رئیس جمهور امریکا ترامپ:-
اکنون افغانستان ناامن‌تر، بی‌ثبات‌تر و نامحفوظ‌تر است. جنرال امریکایی باری برایم گفت؛ بهار جنگ سخت تر خواهد شد، گفتم خوب اینها کار(عادی) هزاران ساله افغان (هـ)است که از کوه‌ها پایان شده و می‌جنگند و جنگجویان خوبی اند، از روسیه بپرسید که افغانها جنگجویان سخت اند؟
رئیس جمهور روسیه پوتین :-
افغانستان قبرستان برای افغان ها است؛ وقت(ی) که افغان ها ثروتمند شدند حساب های بانکی در دوبی میسازند، سرمایه گذاری در جرمنی و کشور های خارجی میکنند، به خاطر چکر و وقت گذرانی به اروپا و آمریکا سر میزنند، به خاطر تداوی به پاکستان و هند میروند، اولاد های شان در اروپا و آمریکا تحصیل می کنند، و وقت(ی) که فوت کردند در افغانستان دفن میشوند. پس یک قبرستان را چطور باید پیشرفت داد؟”
******************
من مانده ام و این وسواس و هراس؛ که برداشت ها از مندرجات این بحث؛ چرا اینهمه تنگ و محدود و در مواردی وارونه و مشوش صورت میگیرد . بدبختانه بسی حقیقت ها و پدیده ها و جریانات دهشت انگیز و جبارانه و ابلهانه و لئیمانه … در همه جای عالم بشری هست و در همه رقبه ها و کشور ها حتی تحت نام ها و بهانه های مطنطن و مقدس از دین و خدا و پیغمبر گرفته تا «حقوق بشر» و تنّور و تمدن … و ایده آل های انسانی کم و بیش صورت میگیرد.
خط فکری بحث «ما برای زیستن در عصر مدرن؛ تکامل نیافته ایم»؛ نمیتواند در برگیرنده و پاسخگوی همه چیز باشد!
وانگهی بار دیگر؛ با تأکید و فشار هرچه تمامتر به عرض می رسانم که هدف این بحث؛ از واژهِ «مـــــــا» تنها افغانها و افغانستانی ها یا شمالی ها و جنوبی های سرزمین من و شما نیست.
این بحث خصلت تمام بشری و جهانبینانه و جهانشناسانه دارد. به نظر میرسد که برای جای نشین شدن این مفهوم ها؛ هنوز به مقدمات چند لایه نیاز میباشد.
از آنجا که توسعه دید و فکر بشر همیشه با اطلاعات آفاقی از زیستگاه پیرامون او تا دور دست های کیهان؛ تأمین می شده است؛ خوشبختانه درین بخشِ بحث؛ شانس مبارکی داریم که از رویداد بزرگ و تاکنون بی نظیر در فضای کیهانی بهره بگیریم و استفاده ببریم:
نخستین راهپیمایی فضایی «تمام‌زنانه» انجام شد
اولین تیمِ «تمام‌زنانه» فضانوردان ناسا روز جمعه (۲۶ مهرـ میزان 1398) گام برداری فضایی تاریخ ساز خود را آغاز کردند.
کریستینا کُک و جسیکا میر، فضانوردان ناسا، یکی پس از دیگری بیرون از ایستگاه فضایی بین المللی در فضا معلق شدند تا بخش خراب (از کار افتاده ( شبکه الکتریکی ایستگاه را تعمیر کنند.
از ۱۹۶۵ که اولین راهپیمایی فضایی انجام شد، بیش از ۲۰۰ نفر در فضا گام برداشته اند و (درین زمره) ۱۴ زن این کار را کرده اند اما این اولین بار در نیم قرن تاریخچه گام برداری فضایی است که یک زن، بدون همراهی یک خدمه مرد، در فضا معلق شده است.
کتی سالیون، نخستین فضانورد زن آمریکایی، از این امر خوشحال است که در ناسا بالاخره به اندازه کافی زن فضانورد و تعلیم دیده برای گام برداری فضایی وجود دارد .
راه پیمایی فضایی ساعت ۷:۵۰ صبح به وقت شرق آمریکا آغاز شد و حدود ۵ تا ۶ ساعت به طول انجامید.
پس از لغو اولین راهپیمایی فضایی مقرره زنان فضانورد در ماه مارس (اسفند- فروردین)، سازمان فضایی آمریکا (ناسا) در تلاش دیگری راهپیمایی فضایی آنها را برنامه‌ریزی کرد.
به گزارش پایگاه اینترنتی سی.ان.ان، این در حالی است که در ماه مارس، کُک قصد داشت این راهپیمایی فضایی را به همراه فضانورد زن دیگری به نام «آن مک کلاین» که اکنون به زمین بازگشته است، انجام دهد. در ماه مارس ناسا این راهپیمایی فضایی را به دلیل محدود بودن سایز لباس‌های فضانوردی در ایستگاه بین‌المللی فضایی لغو کرد. تصمیم انجام این پیاده‌روی فضایی توسط خود مک کلاین گرفته شده بود و بقیه اعضای گروه نیز از این تصمیم حمایت کردند.
کُک در پاسخ به سوالی که آیا این بار، سایزهای متناسب لباس‌های فضانوردی در ایستگاه بین‌المللی فضایی موجود است یا خیر، گفت: الان دو لباس فضانوردی با سایز متوسط در این ایستگاه موجود است و این راهپیمایی فضایی با این دو لباس انجام میشود. کُک ادامه داد که وی و همکارش «میر» آموزش‌های خود را در شش سال گذشته با لباس‌های فضانوردی در سایز متوسط انجام داده اند.
کُک ۱۴ مارس در اولین ماموریت فضایی خود وارد ایستگاه بین‌المللی فضایی شد و تا فوریه ۲۰۲۰ در این ایستگاه می‌ماند که طولانی‌ترین پرواز فضایی توسط یک زن محسوب میشود.
این در حالی است که میر هفته جاری در اولین ماموریت فضایی خود وارد ایستگاه بین‌المللی فضایی شد. میر علاوه بر راهپیمایی فضایی که با کُک انجام داد یک راهپیمایی فضایی نیز با «لوکا پارمیتانو» فضانورد سازمان فضایی اروپا خواهد داشت.
در پی واقعه تاریخی مزبور جیم برایدنشتاین، رئیس ناسا در توییتی اعلام کرد: ماموریت انجام شد!
جیم برایدنشتاین گفته است، این اقدام تاریخی راه را برای سفر نخستین زن به کره ماه در سال ۲۰۲۴ در چارچوب مأموریت آرتمیس باز کرد.
************
هدف از استخدام این خبر بزرگ و کمنظیر روزگار ما؛ تأمین روشنگری هرچه بیشتر در مندرجات بحث «ما برای زیستن در عصر مدرن؛ تکامل نیافته ایم» میباشد نه محضاً اطلاع رسانی و تبصره و صفحه پر کردن رسانه ای.
منظور و مراد منطقی این نیست و نمیتواند باشد که چون مردان و زنان «ما» یعنی همه مردان و زنان عالم که اراده و پرورش یافته گی و آگاهی و توانایی سفر به فضا و بیرون سفینه پریدن و گام زنی در ماحول بیوزنی مطلق و محیط قطعاً متفاوت و متضاد با ایکوسیستم بهشتی زمین و حتی اتموسفیر آن را ندارند؛ «تکامل نیافته» اند یا چطور؟.
بدبختانه ما اغلب مردان و زنان افغانستانی و غیر افغانستانی حتی کشش و رغبت و توانایی برای دانستن و آگاه شدن از آن را نداریم که درین راستا چه به چیست؟
چه بسا هم آنرا باور نمیکنیم و چیز های مانند شعبده بازی و تبلیغات (به مفهوم خاص خود مان) می انگاریم…
سخن گفتن پیرامون فضا و فضا نوردی و دانش ها و تکنولوژی های آن؛ در یک حد عام و مبهم نیز که در توان من میباشد؛ بدون مقدمه فایده ای ندارد. برای درک و دریافت حد اقلی از اطلاعات موجود و میسر درین راستا باید شناخت معینی از زمین ـ مأمن حیات و بشرـ پیدا کرد و تازه موانع سنگواره مقدس هم درین راستا کم نیست.
به هرحال؛ فشرده ترین اطلاعات غالباً ثقه و علماً تجربه و تأیید شده را درین زمینه گرد آوری و تنظیم نموده ام که اینجا گنجایش ندارد و تحت سرنامه «زمین؛ سیاره منحصر به فرد در زون طلایی حیات» طور جداگانه به نشر سپرده میشود.
اما حتی به خاطر درک بهتر آن مجموعه علمی و عینی؛ خوب است با مثال هوا پیما و احتمال سانحه شکستن درچه یا سوراخ شدن جایی در بدنه آن حین پرواز مثلا در ارتفاع 10000متری رو برو شویم . البته ارتقاع 10000متری؛ وسط اتموسفیر زمین است و در مقیاس کیهان جزء لایتجزای خود زمین محاسبه میشود. با وصف تلاش و دقت شدید تکنولوژیک؛ بازهم در مواردی این احتمال نادر؛ به وقع پیوسته است که داستانها و پیامد های آنها را در ویدیو می یابید.
فضای کیهانی به حساب فضانوردی اساساً با ختم کامل اتموسفیر و حوزه های مقناطیسی زمین آغاز میگردد.
نه تنها در فضای کیهانی به مفهوم بالا؛ بلکه حتی در لایه های فراتر از 3 ـ 4 هزار متری زمین؛ بشر بدون البسه مخصوص بیوزنی(که در تصاویر دیده میشود) و محفظه بغرنج الکترونیکی ویژه فضا و اکسیژن ذخیره ای برای تنفس؛ زنده مانده نمیتواند؛ چه رسد به کار و کشف و تحقیق…
لطفاً ویدیوی زیر را با دقت و تأمل و تفکر ببینید و بشنوید و بعد سراغ مؤلفه در مورد زمین بروید:
https://www.youtube.com/watch?v=nWTHiv1eKaY
زمین؛ سیاره منحصر به فرد در زون طلایی حیات
(در دیدار دیگر)
