افغانستان د نړۍ په شطرنج کې یوه ډېره مهمه مهره!

حميدالله بسيا په نړیوال سیاست کې هر هېواد د شطرنج یوه…

چرا افلاتون پیامبر نشد ؟

platon (428-347 v.ch) آرام بختیاری غربی ها فیلسوف ساختند، شرقی ها، پیغمبر…

سوز وگداز!

امین الله مفکر امینی  2025-11-08! سوزوگدازِعشق،سوزد جسم وجانـــــــم زگٌدازیکه است بســـوز،روح وروانــــم ای اهلِ…

رسول همذاتوف

رسول همذاتوف (آواری: ХӀамзатил Расул؛ ۸ سپتامبر ۱۹۲۳ – ۳ نوامبر ۲۰۰۳) شاعر اهل اتحاد…

دنباله‌ی مانی‌فی‌ستِ مکتبِ دینی فلسفی من بیش از این نه…

خیلی متأسفیم برای بسیاری‌ها که دانش‌کستری را تنها با شنیدن…

افغانستان در پرتگاۀ مثلث جدال‌های قومی، تروریسم طالبانی و رقابت‌های…

نویسنده: مهرالدین مشید وقتی قومیت سلاح می‌شود، ترور حکومت می‌کند و…

غزۀ خونین

غـزه که جهـنـم زمین گردیدست از کینۀ شـیطـان لعین گردیدست درقحطی دایمی…

 فـرضـیـات ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی

ـررسـی انـتـقـادی دربـارۀ نـظـریـات مـطـرح شـده دربـارۀ ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی، کـه بـه آن…

سخن‌دان روزگذار

ای وای آن درخت شگوفان (شکست و ریخت) کاج بلند ز…

گاهنامه محبت 

شماره دوم سال ۲۸م گاهنامه محبت از چاپ برآمد. پیشکش…

صنف کوچک؛ اما مکانی مشهور و سرشار از معنویت

نویسنده: مهرالدین مشید صنفی ساده و بی آلایش؛ اما نمادی از…

د پښتو ژبې په ډګر کې پېژندل شوی کیسه او…

له ښاغلي کریم حیدري سره، چې د پښتو ژبې په…

در آینه‌ی تاریخ، در سایه‌ی نفرت

« روایتی از یهودیت و پدیده‌ی یهودستیزی» فرشید یاسائی پیشگفتار: زخم ماندگار…

یا من نه دیدم، یا فرزندان یاسین خموش قدر‌ نه‌شناس…

محمدعثمان نجیب «زنده‌گی در زنده‌گی بی زنده‌گی، بازنده‌گی‌ست» ـ یاسین خموش خموش خالق…

واکاوی فرصت های از دست رفته و امکان رهایی افغانستان…

نویسنده : مهرالدین مشید از سایه‌ی ترور تا افق رهایی؛ بررسی…

مرگ‌اندیشی و مرگ‌آگاهی

اغاز زیستن در آینه‌ی فنا، بیداری در افق حقیقت مقدمه مرگ، یکی از…

آزادی، برابری، و برادری

تتبع و نگارش  میرعبدالواحد سادات   آزادی، برابری، و برادری آرمان تاریخی  پر تاثیر…

  افغانستان کشور واحد وتجزیه ناپذیراست

         ما یان گل یک باغ  وبری این گلشن  فا میل بزرگ…

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

«
»

فواید جانبی کرونا

قسمت هفتم و نهایی 

***

مراسم عید وسایرجشن های فرحت انگیز: 

رسم وعادت برآن است که تعدادی از خانواده ها و اعضای فامیل درروزهای عید وسایر جشنها جهت حرمت گذاری بر بزرگان فامیل واقربای نزدیکِ خانواده، بزرگانِ اقوام، و سایرمحاسن سفیدان جهت دست بوسی و ابراز تبریکی رفته تکریم واحترام بجا میآورند وبزرگان نیزازسرلطف ومحبت برسرِ کِهتران خویش دست نوازش کشیده و روـ و سرآنها را می بوسند و تبادل تبریک و عید مبارکی می نمایند واین عادت و رسوم را سنت پسندیده وعمل شایسته در راه تحکیم روابط خانوادگی، احترام بهمدیگر وحفظ صلهٔ رحمی می شمارند که خیلی ها مؤثرو آموزنده برای نسل وجوانان آینده است.

ولی با تأسف درین اواخر این رسوم پسندیده تحت تأثیر و تسلط مرگبار «کرونا» و بسا ناگزیری های دیگردرجهان وبویژه برای هموطنان آواره ومهاجرما در خارج مملکت که درشرایط بخصوص درمحل بود وباش خود ها زندگی دارند پیش آمده است که برمبنای احکام قوانین کشورهای متبوع بایست آن را رعایت و تابع و پیرو آن باشند درغیرآن زندگی با مشکلات غیرتحمل همراه و هم قابل پذیرش برای کشورهای متذکره نمی باشد بگونهٔ مثال یک نفر کارگر مهاجر که در یک کارگاه و فابریکهٔ مشخص مشغول کار باشد در ساحه و محل کاراو محدود یت ها و شرایط خاص قانونی موجود است که سرکشی ازآن ممکن نبوده و تداوم وظیفه را به خطر مواجه می سازد بگونهٔ مثال مرخصی های فابریکات و سایر کارها وماموریت ها با تقویم احکام قانون ومقرره های مربوط تنظیم و درعید و برات وغیره جشنها  که موافق به عنعنه و رسوم ما باشد رخصتی رسمی ندارند و ادارات دولتی طور رسمی مشغول کارو ماموریت خود ها می باشند ویا هم شرایط اجباری قرنطینه ها که وقت کافی و مناسب بدسترس نمی گذارند ــ ازینرو (مهاجرویا پناهندهندگان وظیفه دار) نمی توانند به اجرا و ادای همان سنت های متذکره بپردازند و آن را بجا آرند. روی همین معضلات و مشکلات لاینحل راه و چارهٔ بهتر همان ارتباط تلفونی، فیسبوک و غیره  است که به یکدیگر تبریک و تهنیت میگویند واخلاص خود ها را به جانب مقابل ابراز می دارند که این عمل آسانترین راه برای رسیدن به هدف و ادای احترام است وهمین شیوه در همه اعیاد و روزهای جشن وخوشی  چارهٔ اصلی خوانده میشود.

براعتقاد من: با درک این همه موانع و مشکلاتیکه خدمت دوستان عرض گردید، طرق یاد شده (استفادهٔ ازتلفون، فیسوک و یا سایروسایل ارتباط جمعی دیگر) در صورتیکه سایر امکانات وجود نداشته باشد  برای ابراز اخلاص و ارادت کافی شمرده شود بهتر خواهد بود تا عنعنه و عادات اجدادی ما  تا اندازهٔ توان و امکانات حفظ گردد و سنت های پسندیدهٔ ما زنده بماند. 

و همانطوریکه گفته آمدیم این مشکلات در سایراعیاد، جشنها چون نوروز، شروع سال های جدید، تبریکی روز های میلاد (که بطوراکثردرخارخ کشورما معمول است) جشن تولد اطفال وغیره وغیره که چاره اش همان طروقیست که بر شمردیم. با تقدیم حرمت. سخی صمیم.