طرح ب در سوریه کدام خواهد بود؟
ولانتین واسیلسکو
ولانتین واسیلسکو. کارشناس نظامی. فرمانده دوم قدیمی پایگاه هوائی اوتوپه (در رمانی)
مرکز مطالعات جهانی سازی
9 مارس 2016
اسلامگرایان در سوریه توسط پشتیبانانشان (عربستان سعودی، قطر، و غیره.) تأمین مالی می شوند، کار آنها تخریب کشور و ایجاد ترس و وحشت بین مردم سوریه و جنگ علیه ارتش عربی سوریه و سرنگونی بشار اسد است. آنها برای جیره نمی گیرند تا آتش بسی را رعایت کنند که ایالات متحدۀ آمریکا و روسیه برای برقراری آن با هم توافق رسیده اند. یعنی آتش بسی که در واقع طرح دامی برای روسیه است تا بمباران های هوائی اش را متوقف کند (1).
وال استریت ژونال هم زمان با گفتگوها پیرامون موضوع اجرای آتش بس در سوریه نوشت که ریاست پنتاگون آشتون کارتر Ashton Carter، فرماندۀ ستاد فرماندهی جوزف دانفورد Joseph Dunford و رئیس سازمان سیا جان برنان John Brennan، در کاخ سفید گردهمآئی تشکیل دادند و از اقداماتی صحبت کرده اند که هدفش از آن « ایجاد مشکل واقعی » برای روسیه بوده است (2). گویا که آمریکائی ها از آغاز روی شکست روند دیپلماتیک و سیاسی در رابطه با آتش بس شرط بندی کرده اند تا احتمالاً طرح ب را آماده کنند (گزینش نظامی برای سوریه) که هدف آن تجزیۀ سوریه است.
از آغاز جنگ داخای در سوریه، هدف مشترک ترکیه و عربستان سعودی سرنگونی بشار اسد از قدرت بوده است. برای دست یابی به چنین هدفی، بی آن که به توفیق مطلوبشان برسند چندین میلیارد دلار هزینه کردند. هدف خاص ترکیه جلوگیری از اتحاد و سازماندهی سازمان های محلی، اقتصادی و نظامی کردهائی است که در کردستان سوریه به سر می برند و دیگر کنترلی روی آنها ندارد. ترکیه تمایلی برای رعایت آتش بس ندارد و نمی خواهد خود را به مداخلات مختصر زمینی تا عمق 10 تا 20 کیلومتری سوریه محدود سازد. موضوعی که این کشور را در وضعیت بهترین عامل اجرائی طرح ب نشان می دهد. تا کنون عربستان سعودی با ارسال 6 فروند اف 15 به ترکیه نخستین گام را برای اجرای طرح ب برداشته است. این شکاری ها برای عملیات پشتیبانی و حمله به زمین تجهیز شده اند و مداخلۀ زمینی را از اعتبار بیشتری برخوردار کرده است.
1- تصور کنید وضعیت به چه شکلی در خواهد آمد اگر ترکیه و عربستان سعودی طرح ب را با تهاجم یگان های زمینی علیه سوریه به اجرا گذارند.
هدفی که اردوغان در راستای طرح ب پی گیری می کند به دومین ارتش ترکیه اتکاء دارد که با 90000 سرباز در مرز سوریه مستقر شده است. سه تیپ تانک، یه تیپ مکانیزه، دو تیپ برای عملیات ویژه، چندین یگان توپخانه و یک تیپ با 110 هلیکوپتر (AH-1P/S/W, TAI/AgustaWestland T129, CH-47F, S-70A)، یک فرماسیون « گروه شوک » از دومین ارتش ترکیه متشکل از 55000 سرباز بسیار متحرک که می توانند در میانۀ غربی در مرز بین جرابلس و اعزاز در شمال سوریه متمرکز شوند.
به احتمال قوی، مسیر اصلی حملۀ دومین ارتش ترکیه با « گروه شوک » محور کیلیس- اعزاز- حلب – ادلب خواهد بود، یعنی از راه دالانی که توسط اسلامگرایان کنترل می شود (3). مأموریت فوری نفوذ در دالان ارتش عربی سوریه است که تمام فضای واقع در شمال حلب را تحت کنترل خود دارد و گروه های تروریست منطقۀ حلب را از آنهائی که تمام منطقۀ ادلب را کنترل می کنند جدا می سازد. اشغال منطقۀ حلب توسط ترک ها و سعودی ها راه هر گونه نفوذ ارتش عربی سوریه به سوی شرق در مناطق تحت اشغال دولت اسلامی (داعش) را مسدود خواهد ساخت.
بخش بزرگی از گروه های نظامی که از ارتش دوم ترکیه باقی مانده در همکاری با گروه های نظامی سعودی به سوی دیگری حرکت خواهند کرد و بدون درگیری نظامی از راه دالان البیلی و جرابلس و بر اساس توافق قبلی بین ترک ها و دولت اسلامی در مناطق تحت کنترل دولت اسلامی نفوذ خواهند کرد. سپس، بر اساس طرح از پیش تعیین شده، بخش کوچکی از مزدوران مسلح اسلامگرا از راه ترکیه به کشورهای خلیج فارس خواهند رفت، بقیه به صفوف جهاد طلبانی می پیوندند که به عنوان «میانه رو» شهرت دارند و در مناطق دیگر سویه در حال جنگ هستند. در نتیجه گروه های تروریستی دیگر وجود نخواهند داشت، تنها نیروهای نظامی ترکیه و سعودی خواهند بود که پیروزمندانه وارد سرزمین هائی خواهند شد که در اشغال دولت اسلامی است. این نیروهای نظامی برای آزاد کردن این سرزمین نمی آیند بلکه به هدف اشغال مجدد آن سرازیر می شوند. هدف اصلی ارتش دوم ترکیه خنثی سازی شبه نظامیان حزب دموکراتیک کردستان در شمال سوریه خواهد بود.
این ساز و کار پایه و اساس دولت سنی مذهب به نام سنیستان در شمال، مرکز و شرق سوریه را فراهم می سازد که تمام مناطق نفت خیز سوریه در آنجا واقع شده است (یا بیشتر، سنیستان از رقه تا موصل گسترش خواهد داشت). این دولت جدید تحت اشغال نظامی و قیومیت ترکیه و عربستان سعودی خواهد بود.
اشغالگران جدید رهبران به اصطلاح « اعتدال گرا یا میانه رو» را با نقاب زدن به دولت اسلامی، شستشو داده شده و دگردیسی یافته به « مخالف دموکراتیک» بشار اسد سر کار خواهند آورد. از این پست دیدبانی که سنیستان نامیده می شود، ارتش ترکیه در وضعیتی خواهد بود که می تواند حملات مرگباری را علیه ارتش ملی سوریه و پایگاه هوائی روسیه در غرب سوریه طرح ریزی کند که در نقاط دیگر در حال جنگ علیه مزدوران مسلح تروریستی می باشد و از پشتیبانی ترکیه و عربستانی سعودی برخوردار هستند.
ایالات متحده که تا کنون از تمام دشمنان بشار اسد پشتیبانی کرده است، مقاومت ارتش عربی سوریه، نیروی هوائی روسیه و هم پیمانان کرد آنها را در این ماه های گذشته دیدند. ولی ایالات متحده مستقیماً مداخله نخواهد کرد، ولی از فاصله صحنه را زیر نظر خواهد داشت که چه روی می دهد، ترک ها و سعودی ها کارهای کثیف را بجای ایالات متحده انجام خواهند و تنها در صورتی که ضروری باشد مداخله خواهد کرد. سپس ایالات متحده ساز و کاری در راستای راه حل دیپلماتیک برای تجزیۀ سوریه تدارک خواهد دید.
2- چه عاملی می تواند طرح ب را برای ترکیه و عربستاین سعودی به مخاطره بیاندازد؟
یک دالان میانبر از ایران وجود دارد که از عراق عبور می کند و به شمال سوریه می رسد، و این راهی است که نیروهای نظامی ایران می توانند راه نیروهای زمینی ترکیه و عربستان سعودی را قطع کنند. در این صورت، نیروهای ایرانی به چند مانع برخورد خواهند کرد. نخستین مانع کردهای عراق به رهبری قبیلۀ بارزانی هستند که با کردهای سوریه متحد نیستند و مناسبات خوبی نیز ندارند، به این دلیل آشکار که بارزانی ها با دولت سالامی، ترکیه و ایالات متحده همکاری می کنند. تنها برای سال 2015، قبیلۀ بارزانی 3 میلیارد دلار نفت دزدیده شده از دولت عراق را به حساب خودشان واریز کرده اند که بهره برداری کننده های اصلی آن جبهۀ اردوغان و اسرائیل بوده است. ارتش کردستان عراق (پیشمرگان) تقریباً 80000 نفر هستند که در 36 تیپ تقسیم بندی شده اند، و 500 تانک، خودروی زرهی سبک، سلاح ضد تانک و توپخانه در اختیار دارند.
در نتیجه، ترکیه می تواند از پیشمرگان برای جلوگیری از تجمع نیروهای نظامی ایران در سوریه استفاده کند. دومین مانع، مبارزان دولت اسلامی در عراق و در سوریه هستند. اگر ایرانی ها از این دو مانع اولیه عبور کنند، ایالات متحده لشکر 101 هوابرد را آماده کرده است. این لشکر هوابرد از پایگاه رمیلان در بخشی که در کنترل کردهای سوریه می باشد می تواند تا ظرف کمتر از یک هفته در مرز عراق و سوریه گسترش یابد.
3- حرکت ارتش عرب سوریه، به پشتیبانی نیروی هوائی روسیه، برای پاکسازی سوریه از گروه های دولت اسلامی و دیگر گروه های تروریست،آیا تأثیرات منفی روی مردم ترکیه، سعودی و قطری دارد؟
به هیچ عنوان. رهبران سیاسی ترکیه، عربستان سعودی، قطر و نه تنها این دولت ها، به شکل گسترده برای سرنگونی بشار اسد از قدرت، بسیج مزدوران مسلح اسلامگرا را در دستور روز خود قرار دادند و آنها را با سلاح و تجهیزات به درون سوریه گسیل کردند. بدون صدور تروریسم اسلامی بین المللی برای مبارزه علیه ارتش عربی سوریه یا هر ارتش ملی در جهان، روند جریان به تناسب خواب و خیال های سلاطین، پادشاهان و امیرانی که آنها را هدایت می کنند نمی بود. از این دیدگاه، رهبران سیاسی ترک، ولی به همین گونه رهبران عربستان سعودی و قطر به شکل هیولاهای فاشیستی و یا به نوعی ماسونری اسلامی که جهان بشریت باید فوراٌ آن را بین ببرد.
پس از سال ها مدیحه سرائی برای ولادیمیر پوتین، اردوغان قلمون صفت از این پس پدر خواندگی سلفی مسلکان سعودی که به ایجاد القاعده، ساختار نظامی، با آمادگی برای مبارزه علیه شوروی ها در افغانستان ( به حساب ایالات متحده ) انجامید را به عهده گرفته است. اردوغان، با تقلید از وهابیت و اخوان المسلمین، برای بر پا کردن جنگ نهائی علیه « نیروهای شرور » روی فرات در سوریه و در عراق تبلیغ می کند ( مثل جرج بوش ). بر این اساس، اردوغان و نوچۀ سیاسی اش احمد داووداوغلو پیشبینی می کنند که « همانند قرن شانزدهم، وقتی که امپراتوری عثمانی در اوج خود به سر می برد، ترکیه بالکان، قفقاز و خاورمیانه را باز پس خواهد گرفت و به مرکز سیاسی جهان تبدیل خواهد شد.». در کوران تنش فزاینده بین مسکو و آنکارا، یونان بندر الکساندروپولیس را برای روسیه باز گذاشت که در ساحل دریای اژه واقع شده است. در صورتی که ترکیه بوسفور و داردانل را مسدود کند، این بندر می تواند به عنوان سکوی انتقال تجهیزات توسط روسیه مورد استفاده قرار گیرد.
ترکیه در عین حال هشدار که با هم پیمانان ناتو در منطقه، روسیه را ظرف یک هفته اشغال خواهد کرد. اگر دولت های غیر مسئول و بی معنی از دیدگاه نظامی، مانند رومانی، کشورهای بالتیک و لهستان اردوغان را باور کرده اند و برای حمله به روسیه او را تشویق می کنند، همکاران اروپائی ناتو پیغام روشنی برای ترکیه فرستاده اند. اردوغان در صورتی که علیه روسیه به عنوان یک قدرت هسته ای دست به تحریکات نظامی بزند، یعنی جنگی که می تواند به اروپا گسترش یابد، نمی تواند روی پشتیبانی پیمان ناتو حساب کند.
4- روسیه چه خواهد کرد اگر سربازانش در سوریه مورد حمله قرار بگیرند؟
ارتش ترکیه هیچ تجربۀ ای بج تروریزه کردن غیر نظامیان نداشته است، و هرگز با دشمنی که از دیدگاه تجهیزات و آموزش برتر باشد روبرو نشده است. این واقعیتی است که امتناع مقامات ارشد ارتش ترکیه را توضیح می دهد، زیرا آنها خیلی بهتر از اردوغان می دانند که ترکیه در رویاروئی با روسیه برنده نخواهد بود. تنها باید منتظر بمانیم و ببینیم که آیا اردوغان موفق خواهد شد تا مردم را متقاعد سازد که با پشتیبانی از چنین هدفی که به آنها ارتباطی ندارد به او بپیوندند و فرزندانشان را به میدان مرگ حتمی بفرستند تا به بلندپروازی های خود بزرگ بینانۀ «سلطان» اردوغان جامۀ عمل بپوشانند. تفاوت بین یک ترک عادی و یک سوری یا کرد سوری این است که این دو آخری ها چیزی برای از دست دادن ندارند، اقتصاد سوریه از بین رفته است، و غیره. آیا ترک ها با اردوغان موافق هستند تا به جنگ داخلی مشابه آنچه در سوریه به وقوع پیوست آری بگویند؟
روسیه نمی خواهد ابتکار عمل را در مورد مداخله اش درسوریه از دست بدهد، و موضوع بسیار مهمی در کار هست و روسیه نیازمند به حداقل رساندن تحریکاتی است که توسط ترکیه و عربستان سعودی صورت می گیرد. در سال 2016 پنتاگون 700 میلیون دلار بودجه برای تقویت ناتو در جبهۀ شرق را به 3،4 میلیون دلار افزایش داده است. سپس پنتاگون بیش از 5000 سرباز مجهز به هزار تانک، خمپاره انداز اتوموتور، خودروی زرهی دو زیستی و انواع واقسان مهمات در کشورهیا بالتیک، لهستان، بلغارستان و رمانی به بهانۀ خطر روسیه مستقر خواهد کرد.
در نتیجه، روسیه تا حداکثر روی خطر حضور و گسترش تروریسم در خاور میانه پافشاری خواهد کرد، یعنی به همان بهانه ای که ایالات متحده در افغانستان و عراق به کاربست. با استفاده از این بهانه، روسیه می تواند به شکل گسترده نیروهایش را در منطقه و در چندین کشور مجاوز سوریه منتقل کند. از اینجاف نیروهای روسیه در وضعیتی خواهند بود که می توانند تعادل کنونی نیروهای حاضر در صحنۀ خاورمیانه را تغییر دهند. با تهدید به پرتاب هزاران موشک کروز روی زیرساخت های نفتی، نقل و انتقالات و نقاط استراتژیک دولت هائی که از تروریسم پشتیبانی می کنند، و با رزمآیش های پیاده کردن نیروهای هوابرد یا شبیه سازی های تهاجم زمینی. روسیه، به احتمال خیلی قوی از مخالفان محلی، برای «دموکراتیزاسیون» خانواده های سلطنتی سعودی، قطری و امارات متحدۀ عربی بر اساس الگوی لیبی پشتیبانی خواهد کرد.
در حال حاضر، روسیه مدرنترین هواپیماهای شناسائی Tu-214 R (نوعی آواکس برای نیروهای زمینی) را فرستاده تا حرکات ارتش دوم ترکیه را تحت نظر داشته باشد.
روسیه که برتری هوائی را در سوریه حفظ کرده است، از نیات، مسیر نیروهای ترکیه و سعودی مطلع خواهد شد و می تواند در خاک سوریه پیشدستی کند. روسیه چندین نوع جنگ افزار مدرن (دریائی، هوائی و زمینی) در اختیار دارد که می خواهد در نبرد تحت شرایط جنگی برتر از مبارزان اسلامگرا به آزمون بگذارد.
با توجه به این امر که بسیاری از قدرت های غربی و خاورمیانه برای رسیدن به اهدافشان از تروریسم استفاده می کنند، تنها معما برای روسیه چنین خواهد بود : چگونه تروریسم بین المللی را از بین ببرد بی آن که مجبور باشد از سلاح هسته ای استفاده کند و از جنگ سوم جهانی اجتناب کند؟ اگر ترکیه و عربستان سعودی از زمین به سوریه حمله کنند، روسیه به شکل سنگین به مراکز تجمع نیروهای مهاجم با انواع و اقسام سلاح های ترموباریک پاسخ خواهد گفت (4).
هواپیماهای چند منظورۀ روسی در سوریه می توانند از بمب های ترموباریک هدایت شونده یا گراویمتریک استفاده کنند (KAB-500 OD, ODAB-500PM, KAB-1500S GLONASS/GPS). قوی ترین بمب ترموباریک در جهان FOAB است که بمب افکن های سنگین روسی Tu-160 می توانند آن را حمل کنند و به کار ببرند، این بمب با GPS هدایت می شود و مهمات ترموباریک آن 7 t با قدرت انفجاری معادل 44 تن تی ان تی است. در تمرکز مجموعه تانک یا توپخانه… FOAB می تواند تمام تانک ها و زره پوش ها را در طول 350 متر ذوب کند، یعنی تأثیر آن معادل یک ضربۀ هسته ای است. در مأموریت های پشتیبانی نزدیک، نیروی هوائی روسیه در عین حال از راکت های ترموباریک (S-8DF et S-13 DF) استفاده می کند.
علاوه بر سامانۀ TOS-1 Buratino ( ملقب به پینوکیو) که راکت های ترموباریک کالیبر 220 میلیکتیر پرتاب می کند، BM-27 Uragan، BM-30 Smerch با کالیبر 300 میلیمتری، 9A52-4 Tornado با کالیبر 122 میلیمتری (با برد 50 تا 90 کیلومتر) نیز در خدمت ارتش روسیه هستند. اکثر قطعات توپخانۀ روسی 152 میلیمتری با شارژ ترموباریک است. پیاده نظام روسیه نیز در عین حال به مهمات ترموباریک مجهز است و از نارنجک انداز دوش برد (RPG-7, RPO-A, RPG-26)، و موشک های ضد تانک (9M123 Khrizantema, 9M133 Kornet, 9M120 Ataka, 9K114 Shturm) استفاده می کند.
مهمات ترموباریک با یک انفجار کوچک اولیه مخلوطی از بخار منفجر شونده را به شکل ابر آتش زا پخش می کند. جرقۀ شارژ انفجاری با تأخیر صورت می گیرد یعنی تا وقتی که تمرکز بخار انفجاری به حد اکثر برسد. انفجار بخار موجب ایجاد خلأ می شود، و اکسیژن موجود در فضا جذب بخار آتش زا شده و موج شوک عظیمی را به وجود می آورد و با مادۀ آتش زای فشرده (با حرارت 2000 تا 3000 درجۀ سانتیگراد). تأثیر چنین انفجاری برای پیاده نظامی که حفاظت نشده باشد مرگبار خواهد بود، زره پوش ها را تا ارتفاع ده متر به هوا پرتاب می کند، واژگون ساخته و در آتش جزغاله می کند.
Valentin Vasilescu
Article original en roumain : http://www.ziaruldegarda.ro/
Traduction Avic – Réseau International
La source originale de cet article est ziaruldegarda.ro
Copyright © Valentin Vasilescu, ziaruldegarda.ro, 2016
مقالۀ ولانتین واسیلسکو توسط کپی رایت محافظت شده است. پیش از این در تماس با میشل شوسودوسکی مدیر سایت موندیالیزاسیون برای ایجاد بخش فارسی، ایشان اظهار داشت که بخش فارسی فعلاً در برنامۀ این سایت نیست ولی به من اجازه داده است که به شکل آزاد مقالات این سایت را ترجمه و منتشر کنم. این مقاله هنوز در شبکۀ ولتر منتشر نشده، ولی در صورتی که منتشر شود، در بخش فارسی نیز این مقاله قابل دسترسی خواهد بود.
لینک متن اصلی
http://www.mondialisation.ca/quel-serait-le-plan-b-en-syrie/5513137
ترحمه توسط حمید محوی
