آشتی کردن طالبان با مردم افغانستان، راهی برای پایان جنگ…

نویسنده: مهرالدین مشید زهر پاشی های قومی و زبانی و توطیۀ…

 ترجمه‌ی شعرهایی از سردار قادر 

استاد "سردار قادر" (به کُردی: سه‌ردار قادر)، شاعر کُرد زبان،…

خموشی

 نوشته نذیر ظفر شــــــــد مــــدتی که ورد زبانم ترانه نیست آوای مــــن…

چشم براه وحدت

            چشمم براه  وحدت  پیوند وهمد لی جانم فدای وحدت وصد ق…

دوحه سر دوحه، پروسه های پیچیده و آرمانهای خشکیده 

نوشته از بصیر دهزاد  سومین کنفرانس در دوحه  درست سه هفته…

کور و نابینایان خرد

تقدیم به زن ستیز های بدوی و ملا های اجیر، آن…

فضیلت سیاسی و افغانستان

در نخست بدانیم٬ ماکیاولی در شهریار و گفتارها٬ در واقع…

بهای سنگین این خاموشی پیش از توفان را طالبان خواهند…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان بیش از این صبر مردم افغانستان را…

گلایه و سخن چندی با خالق یکتا

خداوندا ببخشایم که از دل با تومیخواهم سخن رانم هراسانم که…

(ملات گاندی در مورد امام حسین

باسم تعالى در نخست ورود ماه محرم و عاشوراء حسينى را…

جهان بی روح پدیداری دولت مستبد

دولت محصولی از روابط مشترك المنافع اعضاء جامعه می باشد٬ که…

ضانوردان ناسا یک سال شبیه‌سازی زندگی در مریخ را به…

چهار فضانورد داوطلب ناسا پس از یک سال تحقیق برای…

پاسخی به نیاز های جدید یا پاسخی به مخالفان

نویسنده: مهرالدین مشید آغاز بحث بر سر اینکه قرآن حادث است و…

طالبان، پناهگاه امن تروریسم اسلامی

سیامک بهاری شورای امنیت سازمان ملل: ”افغانستان به پناهگاه امن القاعده و…

  نور خرد

 ازآن آقای دنیا بر سر ما سنگ باریده عدوی جان ما…

عرفان با 3 حوزه شناخت/ ذهن، منطق، غیب

دکتر بیژن باران با سلطه علم در سده 21،…

شکست مارکسیسم و ناپاسخگویی لیبرالیسم و آینده ی ناپیدای بشر

نویسنده: مهرالدین مشید حرکت جهان به سوی ناکجا آباد فروپاشی اتحاد جماهیر…

سوفیسم،- از روشنگری باستان، تا سفسطه گری در ایران.

sophism. آرام بختیاری دو معنی و دو مرحله متضاد سوفیسم یونانی در…

آموزگار خود در عصر دیجیتال و هوش مصنوعی را دریابید!

محمد عالم افتخار اگر عزیزانی از این عنوان و پیام گرفتار…

مردم ما در دو راهۀ  استبداد طالبانی و بی اعتمادی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان سرزمینی در پرتگاۀ ناکجاآباد تاریخ مردم افغانستان مخالف…

«
»

روهینجا اقلیتی نابود شده، تاریخی سراسر فشار و خشونت

روهینجا

با هیچ توصیفی نمی‌توان وضعیت اقلیت مسلمان روهینجا در میانمار را توصیف کرد، آنها بیشتر از هر اقلیتی در جهان در معرض آزار و اذیت هستند، آنها از کشورشان رانده شده‌اند و بدون برخورداری از تابعیت دهه‌هاست که در حال فرار بوده و ترس، نان هر روز آنهاست.

به گزارش  پایگاه العربی الجدید قطر در تحلیلی نوشت، این اقلیت مسلمان که تعدادشان به حدود یک میلیون تن می‌رسد، از حق شهروندی در میانمار محروم بوده و در معرض سلسله طولانی از کشتارها و کوچ اجباری قرار دارند، فرزندان آنها به اقلیتی مورد ستم در میان اکثریتی بودایی و حکومتی جانبدارانه تبدیل شده‌اند.

در حالی که دولت میانمار آنها را مهاجران غیرقانونی بنگلادش می‌خواند اما سازمان ملل آنها را اقلیتی مذهبی می‌داند که در معرض بیشترین آزار و اذیت‌ها قرار دارند. در این وضعیت اسفناک طبیعی است که برخی از این اقلیت به سلاح متوسل شوند.

اقلیت روهینجا چه کسانی هستند؟

حدود یک میلیون روهینجایی چند دهه است که در غرب میانمار زندگی می‌کنند، برخی از آنها در اردوگاه‌های پناهجویان به ویژه در استان راخین اسکان دارند. این مسلمانان اهل تسنن به لهجه‌ بنگالی صحبت می‌کنند که در جنوب شرق بنگلادش رواج دارد. مشکلات این اقلیت با مخالفت دولت میانمار با اعطای ملیت به آنها بر اساس قانون ملیت که در سال ۱۹۸۲ صادر شد، آغاز شد. این قانون شامل گروه‌های مذهبی می‌شود که پیش از سال ۱۸۲۳ میلادی در خاک میانمار حضور داشتند. به این ترتیب قانون مذکور روهینجایی‌ها را از داشتن ملیت محروم کرد اما نمایندگان این اقلیت تاکید دارند که آنها خیلی پیش از این تاریخ در میانمار حضور داشته‌اند.

اعضای این اقلیت در میانمار تبعه خارجی تلقی می‌شوند و قربانی انواع بسیاری از تبعیض‌ها از جمله کار اجباری، اخاذی، محدودیت در رفت و آمدها، قوانین ظالمانه ازدواج و مصادره ارضی‌شان قرار دارند. همچنین در حوزه تحصیل و دیگر خدمات عمومی و اجتماعی در محدودیت قرار دارند. از سال ۲۰۱۱ میلادی با انحلال شورای نظامی که برای حدود نیم قرن در میانمار حکومت می‌کرد، تنش‌ها میان گروه‌های مذهبی در این کشور افزایش یافت. جنبش راهبان بودایی‌های ملی‌گرا در سال‌های اخیر همواره نفرت و کینه‌ها را افزایش داده‌ و مسلمانان روهینجا را تهدیدی برای میانمار قلمداد می‌کنند که ۹۰ درصد جمعیت این کشور بودایی هستند.

تاریخی سراسر آزار و محرومیت

جنبش میانمار به سوی دموکراسی که در سال ۲۰۱۱ میلادی آغاز شد، تنش‌های سرکوب‌شده، تنش‌های نژادی و مذهبی را میان بودایی‌ها و مسلمانان روهینجا در استان راخین ایجاد کرد. در سال ۲۰۱۲ میلادی خشونت‌های شدیدی در کشور میان این دو گروه مذهبی آغاز شد که دستکم ۱۹۲ کشته بر جای گذاشت و باعث آوارگی ۱۴۰ هزار تن که اکثرا روهینجایی بودند، از خانه‌هایشان به کشورهای همسایه به ویژه بنگلادش شد، این آوارگی اجباری برخی از آنها را به دست قاچاقچیان انسان انداخت. در اکتبر ۲۰۱۶ دور جدید از خشونت‌ها شکل گرفت و با حمله گروهی مسلح به مراکز مرزی در شمال استان راخین ارتش عملیاتی نظامی را آغاز کرد. نیروهای امنیتی میانمار به ارتکاب جنایاتی فجیع از جمله تجاوز جنسی متهم شدند و ده‌ها هزار غیرنظامی از روستاهایشان گریختند.

پس از حمله گروه‌هایی شبه نظامی از مسلمانان روهینجا به پایگاه‌های مرزی در منطقه در تاریخ نهم اکتبر ۲۰۱۶، ارتش میانمار عملیات پاکسازی را در استان راخین آغاز کرد. این ارتش یک ماه بدون هیچ نتیجه‌ای تلاش کرد اهالی این روستاها را تحت فشار بگذارد تا شورشیان را تحویل دهند. این شیوه روزهای ۱۲ و ۱۳ نوامبر در روستای دار جی زار  و روستای یای خات چاونج در نزدیکی آن تغییر کرد و ارتش عملیاتی بزرگ را علیه غیرنظامیان آغاز کرد، شاهدان عینی در روهینجا از کشته شدن ۶۰۰ تن خبر دادند و سازمان ملل نیز در گزارشی که فوریه منتشر شد احتمال داد که صدها تن در این عملیات به قتل رسیده‌اند.

خشونت‌ها روز جمعه گذشته دوباره شدت گرفت و در طول یک هفته نزدیک به ۴۰۰ کشته برجای گذاشت که یکی از بدترین موج‌های خشونت علیه اقلیت روهینجا بود. ارتش میانمار مدعی است که این اقدام، عملیات پاکسازی علیه تروریست‌های افراطی اجرا شد و نیروهای امنیتی آموزش‌هایی برای حفاظت از غیرنظامیان دیده‌اند. اما روهینجایی‌هایی که به بنگلادش گریخته‌اند، از سوزاندن و کشتار با هدف طرد آنها از میانمار سخن می‌گویند.

ارتش میانمار روز پنج‌شنبه اعلام کرد که درگیری‌ها و عملیات نظامی منجر به کشته شدن نزدیک به ۳۷۰ روهینجایی،‌ ۱۳ نیروی امنیتی،‌ دو مسؤول دولتی و ۱۴ غیرنظامی شد.

منابعی در سازمان ملل اعلام کردند که با گذشت یک هفته از آغاز این موج از خشونت‌ها حدود ۶۰ هزار روهینجایی از میانمار به بنگلادش فرار کرده‌اند. بنگلادش بیش از ۴۰۰ هزار تن از پناهجویان روهینجایی را در اردوگاه‌هایی محقرانه در نزدیکی مرز با میانمار اسکان داده‌ و بارها از میانمار خواسته‌ پناهجویان روهینجایی را بازگردانده و علل مشکلات آنها را بر طرف کنند. بنگلادش سه‌شنبه گذشته از هماهنگی عملیات نظامی مشترک با نیروهای میانمار برای مقابله با مسلمانان روهینجایی در استان راخین خبر داد.

این عملیات ارتش میانمار با انتقادات بین‌المللی مواجه شد. زید بن رعد الحسین، کمیسیونر عالی حقوق بشر سازمان ملل از مسؤولان میانمار خواست تضمین دهند که نیروهای امنیتی به شکل افراطی از زور علیه روهینجا استفاده نکنند.

همچنین الحسین حملات هماهنگی که گروه‌های شبه‌نظامی از روز جمعه به قبل، علیه نیروهای امنیتی آغاز کردند را محکوم کرده اما تاکید کردند که حمایت بدون تبعیض از تمامی غیرنظامیان مسؤولیت رهبران سیاسی است.

نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان ملل نیز از نیروهای امنیتی میانمار خواست از هدف قرار دادن غیرنظامیان بی‌گناه خودداری کنند.

هیلی حملاتی که اخیرا از سوی گروه “ارتش ستاد برای نجات روهینجا” اجرا شدند را محکوم کرد و گفت: همزمان که نیروهای امنیتی میانمار برای جلوگیری از وقوع خشونت‌های بیشتر فعالیت می‌کنند، باید به مسؤولیت‌های خود در قوانین بین‌المللی حقوق بشر که شامل عدم حمله به غیرنظامیان بی‌گناه و نیروهای امدادرسان است، پایبند باشند.