دزد گورستان شهر یا بهلول دانای دگر؟

در این سیاهه میان سپید‌سرایی و هیچ‌مه‌دان‌سرایی شناوری دارم.محمدعثمان نجیبآن…

دلدادن!

امین الله مفکر امینی          2025-08-03! دلــــدادن بــه هربیـــوفا لطمه برعشق اســــت هم آخـــــوشی…

هشتم مارچ و فریاد های در گلو شکسته شده ی…

نویسنده: مهرالدین مشید حماسه های شکوهمند و تاریخ ساز زنان افغانستان…

حدیث زن

 ای زن محبوب هستی مایه بالندگی  وی توی لطف خدایی در…

التماس یک گدا

شعر از خاک پای عالم : خلیل پوپل تورنتو - کانادا دوستان…

۸ مارچ؛ روز ایستادگی، مقاومت و مبارزه برای آزادی زنان…

پیام تبریکی جنبش آزادی بخش زنان به زنان مبارز و …

انگلس ؛ تئوریسن سوسیالیسم علمی

Friedrich Engels (1820-1895) آرام بختیاری انگلس، در نظر و در عمل؛ همرزم…

«منطق تاریخ در آموزه‌های کارل مارکس و در تاریخ واقعی…

ترجمه- رحیم کاکایی لئو سورنیکوف:  دیدگاه هایی که مارکس و انگلس هرگز…

نقش‌آفرینی چتر بزرگ ملی افغانستان در مسائل کشور

نور محمد غفوری چتر بزرگ ملی افغانستان که به حیث مجموعهٔ از ائتلاف‌های…

مشرب عشق و عاشقی!

امین الله مفکر مینی     2025-02-03! مشرب عشـق و عاشقی ز شمع و…

سیگون و کابل دیروز و کابل کیف امروز؛ چند قلویی…

نویسنده: مهرالدین مشید رفتن به پای مردم بیگانه در بهشت -…

اعلامیۀ به مناسبت روز جهانی زن

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان بشریت برابری‌طلب و آزادی‌خواه در حالی به…

تلاشی های خانه به خانه و حرمت شکنی مهاجمان انتحاری

نویسنده: مهرالدین مشید جنایت های جلیقه پوشان انتحاری و سفید نمایی…

خانقاى دل

نوشته نذیر ظفر بیا که حضرت می شیخ خانقای منست بیا…

دموکراسي د ګډ کار کولو هنر دی

نور محمد غفوری سریزه: دموکراتان باید پخپله د دموکراسۍ د بنستیزه کېدو،…

نگاهی به یک نگاه نادرست در مورد نام زبان پارسی 

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ————————————‫-‬ از مدت ها به این سو در…

زبان پارسی چون ستاره!

امین الله مفکرامینی                    2025-23-02! درآسمـــــانِ ادب، نورافشان است پارسی چون ستـاره چه بازیب…

چیستی عشق؟

چیستی در پی علت و مبدا گرایی پدیده می باشد٬ که…

میدان هوایی بگرام

گیریم که ادعای غلط ترامپ در مورد حضور چینائی ها…

دلبری مهرورز!

امین الله مفکر امینی                         2025-22-02! دلبـری مهــــرورزی دارم که دیـــده و دلم…

«
»

د ناکاميو تکرار؛ څلور اړخيزې غونډې بيا پېل شوې !

په داسې حال کې چې افغان ولسمشر غني په ځلونو ويلي چې له پاکستانه د سولې تمه نه لري؛ افغانستان او پاکستان د څلوراړخيزو غونډو پر بيا پيل موافقه وکړه. ولسمشر غني چې د شانګهاى د همکارۍ سازمان په اوولسمه غونډه کې د ګډون لپاره قزاقستان ته تللى؛ د دغه سفر په لړ کې يې د پاکستان له صدراعظم سره په کتنه کې د ټروريزم په وړاندې د مبارزې لپاره د څلوراړخيزو غونډو پر بيا پيل موافقه وکړه. غني او شريف د افغانستان، پاکستان، امريکا او چين ترمنځ د څلور اړخيزو بحثونو او غونډو پر جوړولو سلا شول. د يادلو ده چې له دې وړاندې هم له پاکستان سره ورته پنځه څلور اړخيزې ناستې ترسره شوې خو د پام وړ پايله يې نه ده ورکړې.

دا په داسې حال کې ده چې له دې وړاندې افغان حکومت په ټينګار سره ويلي چې که پاکستان هغه وسله والې ډلې ونه ځپي چې سوله نه غواړي، نو افغان پلاوی به په نورو څلور اړخیزو غونډو کې ګډون ونه کړي. څه موده وړاندې د ولسمشر غني د ویاند مرستیال دواخان مینه پال ويلي و چې “د سولې په څلور اړخيزو غونډه کې ميکانيزم داسې و، هره ډله چې سولې ته نه حاضرېږي، په وړاندې يې اقدام کېږي، دا هغه ژمنه وه چې پاکستان کړې وه، پاکستان دې لومړی په خپلو ژمنو عمل وکړي نو بيا به موږ هم په څلور اړخيزو غونډو کې برخه واخلو.”

د څلور اړخیزو ناستو لاړۍ چې لومړۍ ناسته يې د طالبانو د مشر ملا محمد عمر د مړینې تر اعلان وړاندې اسلام اباد کې ترسره شوه، دوه نورې پرلپسې ناستې يې کابل کې وشوې او بله يې هم په پاکستان کې ترسره شوه. په لومړۍ ناسته کې له وسله والو طالبانو سره مخامخ خبرې وشوې خو کله چې دغه پروسه د بريا پر لور روانه شوه؛ پاکستان د دغه غونډو د سبوتاژ لپاره د دوه کاله وړاندې مړ شوي طالب مشر ملا عمر د مړينې خبر خپور کړ. هماغه و چې دغه لړۍ يې ټکنۍ او پر وړاندې يې خنډونه راپورته شول.

د افغانستان د سولې د څلور اړخیزو غونډو په ترڅ کې د پاکستان هغو ژمنو افغانانو ته هیلې پیدا کړې چې ګواکي وسله وال طالبان به د سولې خبرو ته حاضروي او هغه ډلې به ځپي چې د سولې خبرو ته نه حاضرېږي، خو د وخت په تېرېدو سره د افغانانو دا هیلې په ناهیلۍ واوښتې. د افغانانو د ناهيلۍ علت هم په دغه غونډو کې د پاکستان لخوا په ورکړل شويو ژمنو نه عمل، پر پاکستان د امريکا او چين لخوا لازم فشار نه راوړل او دغو غونډو ته د افغان حکومت بې ځايه هيله مندي وه.

د څلور اړخيزو غونډو په لړ کې پاکستان ژمنه کړې چې وسله وال طالبان به د سولې خبرو خبرو ته کينوي او که حاضر نه شول؛ پر وړاندې به يې په ګډه پوځي اقدام کوي خو د پنځو غونډو په ترسره کيدو يې نه طالب د خبرو ميز ته کش کړو او نه يې هم پر وړاندې پوځي اقدام وشو. ، همدارنګه بيا امريکا او چين هم ژمنه کړې وه چې پر پاکستان به فشار راوړي څو طالبان اړ کړي چې د سولې خبرو ته کيني خو امريکا او چين هم هغه څه ونه کړل کوم چې يې ژمنه کړې وه. همدا علت و چې د څلور اړخيزو غونډو له لړۍ څخه د افغان ولس په ګډون د افغان حکومت هم هيله مندي وشليدله.

دا کومه نوې خبره نه ده چې پاکستان افغان حکومت په خپلو تکراري ژمنو دوکه کوي، بلکې له دې وړاندې د ملي يووالي حکومت د کار د پيل او آن د پخواني ولسمشر حامد کرزي په وخت کې هم دغه هيواد له افغان حکومت سره خپله هيڅ يوه ژمنه هم نه ده عملي کړې. نو اوس د دې پر ځای چې افغان حکومت يو ځل بيا په پاکستان ړوند باور وکړي او څلور اړخيزو غونډو لړۍ بيا پيل کړي؛ بايد له پاکستان سره د تيرو ترسره کړيو څلور اړخيزو غونډو حساب وکړي. افغان حکومت بايد له پاکستان څخه د خپلو ترسره کړيو ژمنو د عملي کيدو غوښتنه وکړي. تر هغې چې پاکستان په عمل کې ثابت کړي نه وي چې طالبان له افغان حکومت سره خبرو ته کينوي؛ هر ډول او هر څو اړخيزې غونډې فقط د وخت ضايع کول او د افغان حکومت بوخت ساتل دي.

حل لار څه ده؟

اوس د حل لار دا ده چې د افغان سولې او وسله والو طالبانو سره د خبرو د ا درس په توګه بايد د پاکستان له غوره کولو تېر شو. ځکه څه د پاسه شپاړلس کلونه کېږي چې پاکستان موږ ته د سولې په اړه تشې ژمنې راکړې، له موږ سره يې چل کړی، افغان حکومت يې په يو ډول بوخت ساتلی او خپلو اهدافو ته يې ځان رسولی دی. ښه دا ده چې د پاکستان په ځای يوه بله ټاکنه ولرو.

لیکنه : خوشحال آصفي