آشتی کردن طالبان با مردم افغانستان، راهی برای پایان جنگ…

نویسنده: مهرالدین مشید زهر پاشی های قومی و زبانی و توطیۀ…

 ترجمه‌ی شعرهایی از سردار قادر 

استاد "سردار قادر" (به کُردی: سه‌ردار قادر)، شاعر کُرد زبان،…

خموشی

 نوشته نذیر ظفر شــــــــد مــــدتی که ورد زبانم ترانه نیست آوای مــــن…

چشم براه وحدت

            چشمم براه  وحدت  پیوند وهمد لی جانم فدای وحدت وصد ق…

دوحه سر دوحه، پروسه های پیچیده و آرمانهای خشکیده 

نوشته از بصیر دهزاد  سومین کنفرانس در دوحه  درست سه هفته…

کور و نابینایان خرد

تقدیم به زن ستیز های بدوی و ملا های اجیر، آن…

فضیلت سیاسی و افغانستان

در نخست بدانیم٬ ماکیاولی در شهریار و گفتارها٬ در واقع…

بهای سنگین این خاموشی پیش از توفان را طالبان خواهند…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان بیش از این صبر مردم افغانستان را…

گلایه و سخن چندی با خالق یکتا

خداوندا ببخشایم که از دل با تومیخواهم سخن رانم هراسانم که…

(ملات گاندی در مورد امام حسین

باسم تعالى در نخست ورود ماه محرم و عاشوراء حسينى را…

جهان بی روح پدیداری دولت مستبد

دولت محصولی از روابط مشترك المنافع اعضاء جامعه می باشد٬ که…

ضانوردان ناسا یک سال شبیه‌سازی زندگی در مریخ را به…

چهار فضانورد داوطلب ناسا پس از یک سال تحقیق برای…

پاسخی به نیاز های جدید یا پاسخی به مخالفان

نویسنده: مهرالدین مشید آغاز بحث بر سر اینکه قرآن حادث است و…

طالبان، پناهگاه امن تروریسم اسلامی

سیامک بهاری شورای امنیت سازمان ملل: ”افغانستان به پناهگاه امن القاعده و…

  نور خرد

 ازآن آقای دنیا بر سر ما سنگ باریده عدوی جان ما…

عرفان با 3 حوزه شناخت/ ذهن، منطق، غیب

دکتر بیژن باران با سلطه علم در سده 21،…

شکست مارکسیسم و ناپاسخگویی لیبرالیسم و آینده ی ناپیدای بشر

نویسنده: مهرالدین مشید حرکت جهان به سوی ناکجا آباد فروپاشی اتحاد جماهیر…

سوفیسم،- از روشنگری باستان، تا سفسطه گری در ایران.

sophism. آرام بختیاری دو معنی و دو مرحله متضاد سوفیسم یونانی در…

آموزگار خود در عصر دیجیتال و هوش مصنوعی را دریابید!

محمد عالم افتخار اگر عزیزانی از این عنوان و پیام گرفتار…

مردم ما در دو راهۀ  استبداد طالبانی و بی اعتمادی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان سرزمینی در پرتگاۀ ناکجاآباد تاریخ مردم افغانستان مخالف…

«
»

جشن رسوائی

هوداران حزب اسلامی گلب الدین حکمتیار تصمیم داردکه ورود رهبرش را به صورت قهرمانانه وپیروز مندانه جشن بگیرند ، آنطوریکه ملت ایران در آستانه پیروزی انقلاب شان ورود رهبر خود ، امام خمینی را جشن گرفتندوچهارملیون از پیروان درشهرتهران با عشق وعلاقه کم نظیر باتقدیم شاخه های گل به استقبالش رفتند ویاهم جشن وپای کوبی هوداران نلسن مند یلا در آفریقای جنوبی وبقیه جشن ها وگرا می داشت های که به مناسبت های مختلف در عالم انسانی بر گذار شده است، ولی سوال اساسی این است که جشن ورود گلب الدین حکمتیار به کابل از کدام جشن ها وبرکدام مبنا در تاریخ مملکت ما محسوب میشود ،ایشان چه خدماتی قابل افتخار به مردم افغانستان وبخصوص همشهریان کابل انجام داده است که حالا هم به پاس آن ورودش را به شهر کابل گرامی بدارند وبرایش جشن بگیرند . بعد از سقوط امارت طالبان جناب امیر حکمتیار تاکنون باافتخار وصراحت لهجه ، بگفته خودش در برابر حکومت دست نشانده کابل جنگیده است وبا انجام عملیات های انتحاری وانفجاری وبگفته نماینده خاصش کریم امین عملیات های استشهادی هزاران تن از فرزندان بیگناه وبیچاره این ملت را به خاک وخون کشانیده است و درین مدت همه جنایات خود را زیر نام جهاد واستقلال وآازادی وطن توجیه وتفسیر نموده است ، وی بارها نظام موجود وحاکم بر کشور را دست نشانده آمریکائیها وفاقدمشروعیت وصلاحیت معرفی کرده است ، جناب شان شرائط صلح وماندن سلاح برزمین را خروج کامل نیروهای خارجی ، تشکیل حکومت موئقت بیطرف وتغیر قانون اساسی مملکت قلمداد مینمود، ولی حالا با اینکه هیچ شرطی از شرط های ایشان عملی نشده است ،نظام دست نشانده کابل باقدرت وقوت بیشتر از گذشته سرجایش پابرجاست ، قانون اساسی بدون تغیر و ونیروهای خارجی درحال افزایش، پس چه شد که رهبر معظم حزب اسلامی یکباره برهمه شرط های اساسی خودش خط بطلان کشید وآماده پذیرفتن وزندگی کردن زیر سایه حکومت دست نشانده خارجی ها گردید وخواستار امتیازات مادی ومعنوی از خزانه ملت ودولت دست نشانده کابل گردید وبرای فریب افراد واعضای حزب اسلامی روز ورود خودش به کابل را جشن میگیرد واعلام پیروزی میکند ، مگر برای مردم افغانستان بخصوص اعضای حزب اسلامی این سوال مطرح نمیشود که ورود جناب امیر ورهبر حزب اسلامی درشرائطی که هیچ چیزی تغیر نکرده است مسخره ونوعی بازی با سرنوشت ملت نیست ؟ اگر شرائط واوضاع کنونی برای ورود جناب شان قابل توجیه است ، جنگ وکشتار وانتحار وانفجار در مدت شانزده سال گذشته چگونه میتواند توجیه شود ؟ اینکه جناب امیر روزگاری در کنا ر طالبان وروز گاری هم درکنار اسامه بن لادن برعلیه این ملت قرار داشتند چگونه،پاسخ داده میشود ؟! جشنی که برای ورود امیر گلب الدین برگذار میشود ، درواقع جشن توهین وتحقیر بر هزاران هزار کشته وزخمی موشک باران شهر کابل درهمان سالهای اول حکومت مجاهدین وادامه ویرانی وقربانیان انفجار های متعدد که تاکنون تاکنون توسط حزب اسلامی انجا شده است ،انفجار میدان هواآی کابل وانفجار خونین شاه شهید که سال گذشته صورت گرفت ونماینده حزب اسلامی کریم امین باکمال بی شرمی از آن جنایات هولناک بنام عملیات استشهادی یاد کرد ، هنوز در خاطره ها زنده است . آری جشن ورود امیر گلب الدن را به کابل میتوان جشن بیداد گری وظلم در حق هزاران هزار یتیم وبیوه وبیچاره در سراسر کشور دانست ، اگر حزب گلب الدین ورود رهبرخود را به شهرکابل جشن پیروزی وافتخار معرفی میکند به یقین میتوان گفت که مردم زجر دیده وبلاکشیده افغانستان این جشن را جشن شرمندگی ورسوائی در تاریخ کشور خود اعلام میکنند. . عتیق الله پیاوشتی
پایان گپ