از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

«
»

 به بهانه ی تجلیل از استرداد استقلال افغانستان

نوشته ی : فروغی                  

    آیا 28 اسد روز استرداد استقلال ما از بریتانیای کبیراست ؟

    طوری که معلوم است تاهنوز روز اعلان استقلال ما آنگونه که همه مورخان و پژوهشگران ما به آن متفق باشند معین و مشخص نمیباشد . ما اکثرن فکرمیکنیم که همین بیست و هشتم اسد روز تاریخی اعلان استقلال افغانستان است ، درحالی که مورخان و دانشمندان ما دراین مورد باورهای گونه گون دارند .

  برای آگاهی مختصر دوستان و هموطنان عزیزم میخواستم به عرض برسانم که : تجلیل از استرداد استقلال افغانستان در زمانه های مختلف به تاریخهای مختلف صورت گرفته است .

  در زمان زمامداری شاه امان الله غازی همه ساله نهم حوت ( اعتبار از نهم حوت 1297 ) از استرداد استقلال کشور تجلیل بعمل می آمد . چون درست در همین روز است که شاه امان الله غازی اعلامیه ی مشهوراستقلال را صادر نموده مینویسد : « … پس ازین افغانستان در امور داخلی و خارجی خود استقلال کامل دارد … »

  شاه امان الله آزادیخواه بعداً در 24 حمل سال 1298 طی سخنرانی پرشور خود در محله ی مرادخانی کابل در حضور سفیر هند بریتانوی مکرراً استقلال افغانستان را اعلام نموده گفتند : « … بعد ازین مملکت من مانند سایردولتها و قوتهای جهان آزاد است … »

  شاه جوان و پرشور که شمشیر برهنه ای به کمر بسته بود ، با صدای بلند ادامه داده گفتند : « به هیچ نیروی خارجی به اندازه ی یک سرمو اجازه داده نخواهد شد که در امور داخلی و خارجی افغانستان مداخله نماید و اگر کسی به چنین امری اقدام نماید گردنش را با این شمشیر خواهم زد …» وقتی شاه جوان این سخنان را اظهارداشت رو سوی نماینده ی انگلیس نموده از وی پرسید : « آیا چیزی را که گفتم فهمیدی ؟ » نماینده ی انگلیس پاسخ میدهد : « بلی ، فهمیدم »

 درروند اعلام استقلال افغانستان سه رویداد مهم دیگر را هم مورخین با اهمیت میدانند :

 یکی برسمیت شناخته شدن استقلال افغانستان برای اولین بار از سوی دولت اتحادجماهیر شوروی وقت بتاریخ 27 مارچ سال 1919 ؛ دیگری امضای پیمان صلح راولپندی بین علی احمدخان وزیر داخله ی افغانستان و سرهملتون گرانت وزیرخارجه ی هند بریتانوی در 8 اگست 1919 و سومی هم امضای پیمان بعدی صلح بتاریخ 30 عقرب 1300 بین محمودطرزی وزیرخارجه افغانستان و هنری دابس وزیرخارجه ی هند بریتانوی .

   قسمی که دیده میشود هیچکدام ازین تاریخ ها با 28 اسد که همه ساله بعنوان روز استقلال افغانستان تجلیل میشود ، مطابقت و سازگاری ندارد .

   آنچه مسلم است این است که تجلیل از استقلال افغانستان در زمان شاهان و حکومتدان مختلف به تاریخ های مختلف و متفاوت صورت گرفته  که یا دلایل سیاسی و خانواده گی داشته و یا شرایط جوی عامل آن بوده است .

   شواهد نشان میدهد که :

   در زمان امیرامان الله خان غازی  نهم حوت ،

   در زمان پادشاهی نادرشاه  ابتدا 28 اسد و بعدن تا اوایل حکومتداری ظاهرشاه از 20 تا 28 اسد  ،

   در زمان سلطنت محمد ظاهرشاه  ، ابتدا 20 تا 28 اسد ، بعد ششم جوزا  و بعد شش روز اول ماه سنبله از استقلال کشور تجلیل بعمل میآمد .  

   در زمان ریاست جمهوری محمد داوود باردیگر ششم جوزا ؛

   و از سال 1358 خورشیدی در زمان حکومتداری حزب دموکراتیک خلق افغانستان تاکنون از این جشن بزرگ ملی بتاریخ 28 اسد تجلیل بعمل میآید که بدون شک دلیل جوی و هوای مناسب عامل اصلی این تصمیم میتواند باشد .

  درتعین زمان تجلیل از جشن استقلال ، با تأسف بسیار نه تنها شاهان و حکومتداران افغان اختلاف نظر داشته اند ؛ بلکه مورخان و پژوهشگران به نام ما نیز تا هنوز به اتفاق نظر کامل دست نیافته اند .

  محترم غلام محمد غبار برنهم حوت ، محترم محمد صدیق فرهنگ و محترم عبدالحمید مبارز  بر24 حمل  1298 ، محترم حبیب الله رفیع و محترم فاروق انصاری بر 19 اگست سال 1919 برابر به 28 اسد 1298 ؛ تأکید مینمایند .

  امیدوارم ارجمندانی که درین زمینه بیشتر میدانند ، این نگاشته ی فشرده و پراگنده ی مرا تکمیل نمایند .