دولت پدیده عقلی – تحلیل موردی حمله پاکستان در ولایت پکتیکا

دولت پدیده قوم و یا دینی مطلق نیست. و دین…

هر شکستی ما را شکست و هیچ شکستی شکست ما…

نویسنده: مهرالدین مشید با تاسف که تنها ما نسل شکست خورده…

نوروز نبودت

- بیژن باران چه کنم با این همه گل و…

عرفان در مغز

دکتر بیژن باران     لامارک 200 سال پیش گفت: به پذیرش…

نماد های تاریخی- ملی و نقش آن در حفظ هویت…

نور محمد غفوری اشیاء، تصاویر، نشان‌ها، مفاهیم، یا شخصیت‌هایی که نمایانگر…

در دنیای دیجیتالی امروز، انسان‌ها به مراتب آسیب پذیرتر شده…

دیوارها موش دارند و موش‌ها گوش! این مثل یا زبانزد عام…

خالق تروریستهای اسلامی؛ الله است یا امریکا؟

افشاگری جسورانه از ژرفای حقیقت سلیمان کبیر نوری بخش نخست  درین جا می…

چگونه این بار حقانی ها روی آنتن رسانه ها قرار…

نویسنده: مهرالدین مشید از یک خلیفه ی انتحاری تا "امید تغییر"…

شب یلدا 

شب یلدا شبی شور و سرور است  شب تجلیل از مدت…

سجده ی عشق!

امین الله مفکر امینی      2024-21-12! بیا کــــه دل ز تنهایــی به کفیدن…

فلسفه کانت؛ تئوری انقلاب فرانسه شد

Immanuel Kant (1724-1804) آرام بختیاری  نیاز انسان عقلگرا به فلسفه انتقادی. کانت (1804-1724.م)،…

حال: زمانست یا هستی؟

بیت: غم فردا، کز غصه دیروز ریزد به هجوم انرژی، کشف زمان…

درختی سرشار از روح حماسی  و جلوه های معبودایی

نویسنده: مهرالدین مشید تک "درخت توت" و دغدغه های شکوهمند خاطره…

کهن میلاد خورشید 

رسول پویان  شـب یلـدا بـه دور صندلی بـسـیار زیبا بود  نشـاط و…

مبانی میتودیک طرح و تدوین اساسنامهٔ سازمانهای مدنی

نور محمد غفوری شاید همه خوانندگان محترم روش تحریر و طُرق…

انحصار طلبی ملا هبت الله، کشته شدن حقانی و سرنوشت…

نویسنده: مهرالدین مشید ختلاف های درونی طالبان و کش و قوس…

ریحان می شود

قاضی پشتون باسل حرف  نیکو مرکسان را  قوت  جان میشود قوت جسم…

کهن جنگ تمدن 

رسول پویان  نفـس در سـینۀ فـردا گـره افتاده بازش کن  بـرای خــاطــر…

ترجمه‌ی شعرهایی از بانو روژ حلبچه‌ای

هر گاه که باران،  آسمان چشمانم را در بر می‌گیرد. آن، تکه…

سلام محمد

استاد "سلام محمد" (به کُردی: سەلام موحەمەد) شاعر کُرد، زاده‌ی…

«
»

 به بهانه ی تجلیل از استرداد استقلال افغانستان

نوشته ی : فروغی                  

    آیا 28 اسد روز استرداد استقلال ما از بریتانیای کبیراست ؟

    طوری که معلوم است تاهنوز روز اعلان استقلال ما آنگونه که همه مورخان و پژوهشگران ما به آن متفق باشند معین و مشخص نمیباشد . ما اکثرن فکرمیکنیم که همین بیست و هشتم اسد روز تاریخی اعلان استقلال افغانستان است ، درحالی که مورخان و دانشمندان ما دراین مورد باورهای گونه گون دارند .

  برای آگاهی مختصر دوستان و هموطنان عزیزم میخواستم به عرض برسانم که : تجلیل از استرداد استقلال افغانستان در زمانه های مختلف به تاریخهای مختلف صورت گرفته است .

  در زمان زمامداری شاه امان الله غازی همه ساله نهم حوت ( اعتبار از نهم حوت 1297 ) از استرداد استقلال کشور تجلیل بعمل می آمد . چون درست در همین روز است که شاه امان الله غازی اعلامیه ی مشهوراستقلال را صادر نموده مینویسد : « … پس ازین افغانستان در امور داخلی و خارجی خود استقلال کامل دارد … »

  شاه امان الله آزادیخواه بعداً در 24 حمل سال 1298 طی سخنرانی پرشور خود در محله ی مرادخانی کابل در حضور سفیر هند بریتانوی مکرراً استقلال افغانستان را اعلام نموده گفتند : « … بعد ازین مملکت من مانند سایردولتها و قوتهای جهان آزاد است … »

  شاه جوان و پرشور که شمشیر برهنه ای به کمر بسته بود ، با صدای بلند ادامه داده گفتند : « به هیچ نیروی خارجی به اندازه ی یک سرمو اجازه داده نخواهد شد که در امور داخلی و خارجی افغانستان مداخله نماید و اگر کسی به چنین امری اقدام نماید گردنش را با این شمشیر خواهم زد …» وقتی شاه جوان این سخنان را اظهارداشت رو سوی نماینده ی انگلیس نموده از وی پرسید : « آیا چیزی را که گفتم فهمیدی ؟ » نماینده ی انگلیس پاسخ میدهد : « بلی ، فهمیدم »

 درروند اعلام استقلال افغانستان سه رویداد مهم دیگر را هم مورخین با اهمیت میدانند :

 یکی برسمیت شناخته شدن استقلال افغانستان برای اولین بار از سوی دولت اتحادجماهیر شوروی وقت بتاریخ 27 مارچ سال 1919 ؛ دیگری امضای پیمان صلح راولپندی بین علی احمدخان وزیر داخله ی افغانستان و سرهملتون گرانت وزیرخارجه ی هند بریتانوی در 8 اگست 1919 و سومی هم امضای پیمان بعدی صلح بتاریخ 30 عقرب 1300 بین محمودطرزی وزیرخارجه افغانستان و هنری دابس وزیرخارجه ی هند بریتانوی .

   قسمی که دیده میشود هیچکدام ازین تاریخ ها با 28 اسد که همه ساله بعنوان روز استقلال افغانستان تجلیل میشود ، مطابقت و سازگاری ندارد .

   آنچه مسلم است این است که تجلیل از استقلال افغانستان در زمان شاهان و حکومتدان مختلف به تاریخ های مختلف و متفاوت صورت گرفته  که یا دلایل سیاسی و خانواده گی داشته و یا شرایط جوی عامل آن بوده است .

   شواهد نشان میدهد که :

   در زمان امیرامان الله خان غازی  نهم حوت ،

   در زمان پادشاهی نادرشاه  ابتدا 28 اسد و بعدن تا اوایل حکومتداری ظاهرشاه از 20 تا 28 اسد  ،

   در زمان سلطنت محمد ظاهرشاه  ، ابتدا 20 تا 28 اسد ، بعد ششم جوزا  و بعد شش روز اول ماه سنبله از استقلال کشور تجلیل بعمل میآمد .  

   در زمان ریاست جمهوری محمد داوود باردیگر ششم جوزا ؛

   و از سال 1358 خورشیدی در زمان حکومتداری حزب دموکراتیک خلق افغانستان تاکنون از این جشن بزرگ ملی بتاریخ 28 اسد تجلیل بعمل میآید که بدون شک دلیل جوی و هوای مناسب عامل اصلی این تصمیم میتواند باشد .

  درتعین زمان تجلیل از جشن استقلال ، با تأسف بسیار نه تنها شاهان و حکومتداران افغان اختلاف نظر داشته اند ؛ بلکه مورخان و پژوهشگران به نام ما نیز تا هنوز به اتفاق نظر کامل دست نیافته اند .

  محترم غلام محمد غبار برنهم حوت ، محترم محمد صدیق فرهنگ و محترم عبدالحمید مبارز  بر24 حمل  1298 ، محترم حبیب الله رفیع و محترم فاروق انصاری بر 19 اگست سال 1919 برابر به 28 اسد 1298 ؛ تأکید مینمایند .

  امیدوارم ارجمندانی که درین زمینه بیشتر میدانند ، این نگاشته ی فشرده و پراگنده ی مرا تکمیل نمایند .