علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

نقد متافیزیک؛ شرط انقلابی بودن،شد

Metaphisik. آرام بختیاری متافیزیک؛ میان الاهیات، و هستی شناسی توهمی.   آغاز بحث متافیزیک…

جهان در آستانهٔ زوال دموکراسی

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ نقطهٔ…

اتحاد 

تابکی در رنج  و دوری ها ستیم موج  نا  پید ا…

نان آوران کوچک

   ساجده میلاد در ازدحام جاده در شب ها  کودکی پرسه می‌زند هر…

یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

«
»

اینجا بغلان است، آدمیت را سیل برده است!

سیامک بهاری

“ما نه غذا داریم، نه آب آشامیدنی، نه سرپناه، نه پتو، نه هیچ‌چیز، سیل همه چیز را ویران کرده است!”

این فریاد مردم مستأصلی است که از روز جمعه، ۲۱ اردیبهشت تاکنون پس از سیل ویرانگر در شمال افغانستان در بغلان، برکه و فلول به حال خود رها شده‌اند!

پس از نادیده‌گرفتن اخطارهای مکرر اداره هواشناسی که سیلاب‌های هولناکی در راه است! بارندگی شدید، مناطق بزرگی از شمال افغانستان را در بر گرفت. از پیش فرصت کافی بود که برخی مناطق تخلیه شوند. مردم آموزش ببینند، امکانات زیستی پیش از فاجعه به منطقه ارسال شود، مسیل‌ها پاک‌سازی شود. با وجود همهٔ اخطارها اما کوچک‌ترین آمادگی و اقدامی از سوی حکومت طالبان نه‌تنها صورت نگرفت؛ بلکه پس از فاجعه نیز بی‌توجهی به جان بازماندگان و آسیب‌دیدگان ادامه دارد.

طبق برآورد سازمان‌های امدادی قریب به یک میلیون نفر و از آن میان بیش از سیصد هزار کودک بی‌خانمان، بدون دسترسی به آب آشامیدنی، غذا و لباس، بی‌سرپناه، گرسنه و مجروح و بیمار در روستاهای ویران شده، غرق در گل‌ولای گیر افتاده‌اند. از ۴۲ خانه در یک روستا چیزی باقی نمانده است. بیش از ۲۶۰۰ خانه به‌طورکلی در روستاهای شیخ جلال، شهرک صلح و شرشر از دهستان‌های بغلان مرکزی و برکه و نیز در منطقه فلول تخریب شده و تمام منطقه را سیل برده است! صدها تن کشته و زخمی شده‌اند، هزاران خانه ویران و غیرقابل‌سکونت است.

یکی از امدادگران محلی با استیصال می‌گوید: “جان و معیشت کودکان شسته شد. سیل ناگهانی روستاها را فراگرفت، خانه‌ها را از بین برد و دام‌ها را کشت. مناطق آسیب‌دیده در ولایت بغلان با وسایط نقلیه‌ای قابل‌دسترس نیست! اگر بتوان کمکی ارسال کرد تنها به‌وسیله حیوانات بارکش میسر است!”

پس سه روز از وقوع فاجعه تیم‌های نجات و تجهیزات هنوز به منطقه نرسیده و مردم مصیبت‌زده با ابتدایی‌ترین امکانات با مشقت و فلاکت دارند عزیزانشان را از میان گل‌ولای بیرون می‌کشند. مانند همیشه زنان و کودکان قربانیان اصلی‌اند. مانند زلزله ویرانگر هرات، طالبان برای نجات و حتی دفن اجساد زنان نیز برخورد متعصبانه و تبعیض‌آمیز دارند.

سیل اگرچه یک حادثه طبیعی شمرده می‌شود؛ اما کاملاً قابل‌پیشگیری است و می‌توان از لطمات آن جلوگیری کرد. بی‌توجهی به مصیبت‌دیدگان، نبود امکانات امدادی و درمانی و خدماتی، دیگر ربطی به بلایای طبیعی ندارد.

 طالبان مسئول مستقیم خسارات و تلفات و لطماتی است که سیل‌زدگان شمال افغانستان متحمل شده‌اند. نباید مردم بلادیده افغانستان در اسارت جانیان اسلامی طالبان رها شوند. باید به دادشان رسید.