گلایه و سخن چندی با خالق یکتا

خداوندا ببخشایم که از دل با تومیخواهم سخن رانم هراسانم که…

(ملات گاندی در مورد امام حسین

باسم تعالى در نخست ورود ماه محرم و عاشوراء حسينى را…

جهان بی روح پدیداری دولت مستبد

دولت محصولی از روابط مشترك المنافع اعضاء جامعه می باشد٬ که…

ضانوردان ناسا یک سال شبیه‌سازی زندگی در مریخ را به…

چهار فضانورد داوطلب ناسا پس از یک سال تحقیق برای…

پاسخی به نیاز های جدید یا پاسخی به مخالفان

نویسنده: مهرالدین مشید آغاز بحث بر سر اینکه قرآن حادث است و…

طالبان، پناهگاه امن تروریسم اسلامی

سیامک بهاری شورای امنیت سازمان ملل: ”افغانستان به پناهگاه امن القاعده و…

  نور خرد

 ازآن آقای دنیا بر سر ما سنگ باریده عدوی جان ما…

عرفان با 3 حوزه شناخت/ ذهن، منطق، غیب

دکتر بیژن باران با سلطه علم در سده 21،…

شکست مارکسیسم و ناپاسخگویی لیبرالیسم و آینده ی ناپیدای بشر

نویسنده: مهرالدین مشید حرکت جهان به سوی ناکجا آباد فروپاشی اتحاد جماهیر…

سوفیسم،- از روشنگری باستان، تا سفسطه گری در ایران.

sophism. آرام بختیاری دو معنی و دو مرحله متضاد سوفیسم یونانی در…

آموزگار خود در عصر دیجیتال و هوش مصنوعی را دریابید!

محمد عالم افتخار اگر عزیزانی از این عنوان و پیام گرفتار…

مردم ما در دو راهۀ  استبداد طالبانی و بی اعتمادی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان سرزمینی در پرتگاۀ ناکجاآباد تاریخ مردم افغانستان مخالف…

ترجمه‌ی شعرهابی از دریا هورامی

بانو "دریا هورامی" (به کُردی: دەریا هەورامی) شاعر، دوبلور و…

تلویزیون حقوق ناشر یک اندیشه ملی و روشنگری 

نوشته از بصیر دهزاد  تلویزیون حقوق در پنجشنبه آینده،  ۱۱ جولای، …

افراطیت دینی و دین ستیزی دو روی یک سکه ی…

نویسنده: مهرالدین مشید در حاشیه ی بحث های دگر اندیشان افراط گرایی…

د مدني ټولنې په اړه په ساده ژبه څو خبرې

 زموږ په ګران هېواد افغانستان کې دا ډیر کلونه او…

از پا افتادگان دور جمهوریت

در خارج چه میگویند ؟ انهاا طوری سخن میرانند که افغانستان…

آیا طالبان آمده اند ، تا ۳۴ ملیون شهروند افغانستان…

نوشته: دکتر حمیدالله مفید. بزرگترین دشواری که در برابر جهان اسلام…

 چند شعر کوتاه از لیلا_طیبی (صحرا) 

ذهنم، یوزپلنگی تیز پاست آه! بی‌هوده بود، دویدن‌هایم... آی‌ی‌ی        --غزال وحشی، کدام کنام…

بدیده ای مهر بنگرید!

امین الله مفکر امینی                         2024-01-07! بـــه دیده ای مهربنگرید بـــــه…

«
»

ایالات متحدۀ آمریکا پایگاه نظامی ‌تازه‌ای در سوریه می‌سازد

نویسنده: جیسون دیتس، Jason Ditzمترجم: م. نوری برگرفته از : وب‌سایت آنتی کریگ ، هشتم نوامبر ۲۰۲۲ *

به دلیل فقدان دورنمای روشنی در خصوص پایان حضور آمریکا در سوریه و چندوچون آن، ظاهراً آمریکا در صدد است نیروها را تا وقتی که اراده کند در سوریه نگه دارد. حضور نیروهای آمریکا در سوریه سال‌هاست که شرایط مخاطره‌آمیزی در منطقه ایجاد کرده و حال با افزایش نیروهای نظامی ‌و تأسیس پایگاه نظامی ‌جدید این خطر افزایش خواهد یافت.
 

اخیراً تعداد زیادی از نظامیان آمریکا وارد شهر «رقه» در سوریه شده‌اند و در صدد‌اند پایگاه نظامی‌ جدیدی در استان «حسکه» در شمال غربی سوریه تأسیس کنند.

هرچند در رابطه با انتخاب این محل رسماً توضیحی داده نشده ولی انتخاب این محل برای ساخت پایگاه نظامی ‌کاملاً قابل فهم است. ایالات متحده تخمیناً هزار نیروی نظامی ‌و بیست و هشت محل استقرار نیروها در سوریه دارد. بنابراین قابل فهم است که پایگاه تازۀ نظامی‌ نیز در همان منطقه تأسیس شود.

ولی زمان تأسیس این پایگاه قابل توجه است. کمی‌ بیش از یک هفتۀ پیش ایالات متحده اعلام کرد که «هیچ برنامه‌ای» برای خروج از سوریه ندارد و «جان کربی» عضو شورای امنیت ملی هم گفت که حضور آمریکا در سوریه فقط برای مبارزه با دولت اسلامی، داعش است.

دولت اسلامی ‌در حوالی «رقه» حضور دارد که در اصل از تتمۀ نیروهای جهادی در این منطقۀ صحرایی تشکیل می‌شود. این نیروها غالباً علیه نیروهای نظامی ‌سوریه و روسیه می‌جنگند و گه‌گداری هم علیه حزب «یگان‌های مدافع خلق» ( معروف به ی. پ. گ). مداخلۀ نظامی ‌آمریکا در سوریه در سال ۲۰۱۱ و با حمایت از شورشیانی که علیه بشار اسد می‌جنگیدند آغاز شد، هر چند که آمریکا در اواخر ریاست جمهوری «جرج دبلیو بوش» هم حملاتی را علیه سوریه انجام داده بود. ولی این پرزیدنت اوباما بود که در سال ۲۰۱۵ با اعزام نیرو به سوریه وارد جنگ در این کشور شد، ظاهراً به هدف مبارزه با دولت اسلامی ‌ولی هدف جانبی تغییر رژیم در سوریه بود. ایالات متحده روز‌به‌روز نحریم‌های بیشتری علیه دولت سوریه اِعمال کرد تا توانایی این دولت در مقابله با شورشیان را مختل و طرح تغییر رژیم را عملی سازد. این سیاست تاکنون چندان اثربخش نبود ولی مقامات آمریکا می‌گویند که قصدی برای لغو تحریم‌ها ندارند. البته جای تعجبی نیست زیرا ایالات متحده گرایش به این سمت و سو دارد که اعمال تحریم‌ها را تبدیل به مؤلفه‌ای ثابت در سیاست بین‌المللی کند.

مداخلۀ نظامی ‌اوباما در سوریه منجر به این شد که ایالات متحده و «یگان‌های مدافع خلق» نیروهای دولت اسلامی‌ را از غالب شهرهای تحت تسلط آن‌ها بیرون برانند. پرزیدنت ترامپ در ابتدا آغاز به خارج نمودن نیروهای نظامی ‌از سوریه کرد ولی بعد سیاست خود را تغییر داد و اعلام کرد که نیروهای باقیمانده در سوریه خواهند ماند تا: «نفت برایمان بیاورند».

نیروهای نظامی ‌باقیمانده در سوریه در دو پایگاه نظامی‌ آمریکا متمرکز‌اند: در پایگاه نظامی‌ در مرز سوریه و اردن «ال تنف» و یک پایگاه نظامی‌ کوچک در میادین نفت سوریه در «حسکه». پایگاه اخیرالذکر به یک شرکت آمریکایی در استحصال نفت کمک می‌کند. بنابه گفتۀ مردم محل پایگاه نظامی ‌تازه در شهر «رقه» نیز مشابه پایگاه نظامی ‌کوچک در میادین نفت است.

به این ترتیب تکلیفِ خروج نیروهای نظامی ‌آمریکا از سوریه روشن است و به‌نظر می‌رسد که مناقشه‌ای جدید در دستور کار قرار دارد. فعلاً در این زمینه که چه تعداد نیروی نظامی ‌در پایگاه «رقه» مستقر خواهند شد نداریم ولی به‌نظر می‌رسد که تعداد آن‌ها کم خواهد بود. نیروهای نظامی ‌آمریکا به دعوت دولت سوریه به آنجا نرفته‌اند بنابراین وقوع برخوردی نظامی‌ بین آن‌ها محتمل است.

منطقۀ «حسکه» در قلمرو حاکمیت «یگان‌های مدافع خلق» قرار دارد که آن هم مشکلی نیست زیرا آمریکا روابط خوبی با کردها دارد. ترکیه علیه کرد‌ها می‌جنگد و برای انجام حملات بزرگ‌تری هم تهدید می‌کند و این امر می‌تواند آمریکا را وارد جنگ با یک عضو دیگر ناتو، یعنی ترکیه نماید.

به دلیل فقدان دورنمای روشنی در خصوص پایان حضور آمریکا در سوریه و چندوچون آن، ظاهراً آمریکا در صدد است نیروها را تا وقتی که اراده کند در سوریه نگه دارد. حضور نیروهای آمریکا در سوریه سال‌هاست که شرایط مخاطره‌آمیزی در منطقه ایجاد کرده و حال با افزایش نیروهای نظامی ‌و تأسیس پایگاه نظامی ‌جدید این خطر افزایش خواهد یافت.

http://antikrieg.com/aktuell/۲۰۲۲_۱۱_۰۸_usarichten.htm
(این مقاله ابتدا در تاریخ هفتم نوامبر ۲۰۳۳ در وب‌سایت Antiwar.com منتشر شده است.)