اعدامهای جنایتکارانه درزندان رجایی شهر کرج را محکوم میکنیم
صبح ۱۲ مرداد ماه قریب به ۲۹ تن اززندانیان اهل سنت و کرد از جمله شهرام احمدی، در زندان رجایی شهر کرج اعدام شدند و دادگستری کل استان کردستان با انتشار اطلاعیه ای این اعدامها را تایید کرده است. در این اطلاعیه آمده است که برای “رعایت حداکثری جوانب حقوق شهروندی” بیش از شش سال بر روی پرونده اعدامی ها “کار و تحقیق” شده است و محکومین از “وکلای متعدد و حقوق کامل دفاعی برخوردار بوده‌اند” و مجازات برخی از آنها بر اساس “رافت اسلامی” تخفیف یافته است.” چه بیشرمانه است وقتی از “رافت اسلامی” سخن میرود ، درحالی که زندانی در بند ، مورد شدید ترین شکنجه های روحی وجسمی قرار می گیرد وفاقد هرگونه حقوق انسانی طبق موازین شناخته شده بین المللی است.
دست داشتن در ترور محمد شیخ‌الاسلام، امام جمعه سنندج، از اتهامات شهرام احمدی بود اما طبق تحقیقاتی که صورت گرفته نشان از آن است که وی در اردیبهشت ۸۸، پنج ماه پیش از آن بازداشت شده و در زندان بوده است. شهرام احمدی در نامه ای که اخیرا نوشته است به نکاتی اشاره کرد که پرده از ماهیت این بیدادگاه بر می دارد:
“آرزو دارم که مثل یک انسان، مثل یک متهم، در یک دادگاه عادلانه محاکمه شوم، وکیلم را دیده باشم، او پرونده‌ام را خوانده باشد، شکنجه‌گرم کنار قاضی نایستاده باشد، قاضی خشمگین نباشد، قاضی نگوید یا از مملکت شیعه می‌روید، یا می‌میرید، دادگاه از پنج دقیقه بیش‌تر باشد و من اجازه صحبت کردن داشته باشم.”
این خود نشان میدهد که وی وسایر زندانیان تحت چه شرایط ضد انسانی محاکمه میشوند. البته این قیبل دادگاههای قرون وسطایی پدیده تازه ای نیستند . رژیم اسلامی ازهمان بدو کسب قدرتش با مخالفین سیاسی چه راست وچه چپ با همین شیوه ضد انسانی برخورد کرده است. چنین محاکماتی وآنهم تحت شکنجه های وحشیانه و بدون هرگونه حقوق اولیه ووکلای مستقل که بتوانند آزادانه ازموکلشان دفاع نمایند ، ضد بشری، ناقض حقوق بشر ومحکوم است.
جمهوری جنایتکاراسلامی مدعی است که این اعدامها “برای حفظ امنیت کشورلازم وضروری است وباید با تروریستها وعناصرمزدوروخودفروخته با قاطعیت تمام برخورد شود”. این شیوه برخورد با مخالفین وبا این سراسیمگی وشتاب زده مبین آن است که جمهوری اسلامی از اوضاع منطقه ونفوذ عناصرداعش و تحرکات سازمانهای تروریستی می ترسد .می ترسد تا کنترل اوضاع را از دست دهد. جمهوری اسلامی از امنیت کشور سخن می گوید . لیکن منظورش از امنیت، نه امنیت مردم ایران بلکه امنیت وبقاء خود نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی وزر وسیم وثروت بادآورده اش است. چنین امنیتی، هرگز پایدار نخواهد بود ودر اثر توطئه های امپریالیستها فروخواهد پاشید.امنیت کشوربا رعب ووحشت واعدامهای مداوم، شکنجه وسرکوب ونقض حقوق دمکراتیک وانسانی تمام آحاد ملت ، تامین نخواهد شد. ناامنی شغلی واجتماعی، فقر و گرسنگی، دزدیهای کلان ، گسترش شکاف طبقاتی، سرکوب آزادیهای سیاسی و به زندان افکندن فعالین کارگری و اجتماعی، اسید پاشی و اعمال شیوه های قرون وسطایی نسبت به زنان ایران. غیرو اینها همه کل کشور را ناامن کرده ودر بحران فرو برده است.امنیت مرزهای کشور وتمامیت ارضی ایران بدون حضور فعال همه مردم ایران در صحنه، بدون نقش فعال نیروهای سیاسی ونهاد های مستقل مدنی امکان پذیرنیست. با اعدامهای وحشیانه وحلق آویز کردن زندانیان درملاء عام حاصلی جز کاشتن بذر نفرت وجنگ داخلی وویرانی در بر نخواهد داشت.این قیبل شیوهای تبهکارانه وضد بشری فقط به نفع امپریالیستها و صهیونیستها ونیروهای ارتجاعی که سودای پاره پاره کردن و تجزیه ایران را در سر دارند خواهد بود وجز این نمی باشد.
فراموش نکنیم حکومت مذهبی جمهوری اسلامی که اساس پیدایش دولت جمهوری اسلامی و قانون اساسی آن که شالوده زندگی مشترک مردم کشور ما را پایه ریزی میکند با ستیزه جوئی با سایر ادیان بوجود آمد. حقوق شهروندی در پای خرافات مذهبی قربانی شد. ملاها با همین نگاه به جامعه ایران حکومت کردند و تا توانستند برای پیروان سایر مذاهب تضییقات فراوان بوجود آوردند. آنها اعتقادات شخص خویش را اساس ساختمان جامعه مشترک همه مردم ایران قرار دادند و طبیعی بود که این زورگوئی و استبداد مذهبی با شکست و انزوای کامل روبرو شود.می بینیم که آنکس که تخم نفاق میان مذاهب را در ایران کاشت رژیم جمهوری اسلامی ایران بود. حال این تف سر بالا بر پیشانی آنها افتاده است و نمی دانند که چگونه از این چاهی که برای خویش کنده اند بیرون بیایند. امپریالیستها دقیقا با تکیه بر همین کارنامه سیاه جمهوری اسلامی تنور نزاع میان شیعیان و سنی ها را داغ می کنند و به این دشمنی دامن می زنند. امروز دمیدن در آتش این نزاع به ضرر جمهوری اسلامی است و وی را در میان مردم مسلمان و پیروان سایر ادیان که این نقش ارتجاعی را می بینند بکلی منزوی می کند. امپریالیستها و صهیونیستها به علت ماهیت ارتجاعی حکومتهای مذهبی و از جمله حکومت جمهوری اسلامی به بهترین وجهی می توانند از همان ابزار مذهب برای سرکوب رژیم ارتجاعی جمهوری سرمایه داری اسلامی استفاده کنند. و این امر درعراق و منطقه به روشنی مشاهده میشود.جمهوری اسلامی در گزک دادن به امپریالیستها ید سی وهفت ساله دارد .
راه رستگاری مردم ایران راه اتحاد ویگانگی و برانداختن این رژیم نفاق افکن واستقرار نظامی دمکراتیک است که برابری همه مذاهب و حقوق دمکراتیک همه اقوام و ملل را به رسمیت میشناسد ، امنیت واقعی را به ارمغان می آورد به نابرابریهای طبقاتی وتبعیضات قومی و مذهبی پایان میدهد.فقط ازاین طریق است که می توان وحدت مردم ایران را تحکیم نمود و دسیسه های امپریالیستی را خنثا ساخت.
سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی بدست مردم ایران!
زنده باد سوسیالیسم این پرچم رهائی بشریت!
حزب کارایران(توفان)
۱۴ مرداد ۱۳۹۵
www.toufan.org
