زنان حق تحصیل دارند
در سال ۱۲۹۶ ه.ش، نخستین مدرسهٔ دخترانه توسط بانو فروغ السلطنه آذرخشی تأسیس شد. این مدرسه که در واقع یک مدرسه خانگی بود، به عنوان یکی از نخستین تلاش‌ها در راستای آموزش زنان در ایران به شمار می‌رود. تأسیس این مدرسه در زمانی انجام شد که جامعه به شدت متعصب بود و افراد بسیاری به دختران اجازهٔ تحصیل نمی‌دادند.
بانو آذرخشی با تلاش و مصارف شخصی خود این مدرسه را راه‌اندازی کرد. هدف او از این کار، ارتقاء آگاهی و توانمندسازی زنان بود تا بتوانند نقش فعالی در جامعه ایفا کنند. او بر این باور بود که آموزش کلید تغییر است و میتواند به زنان کمک کند تا به حقوق خود آگاه شوند و در عرصه‌های مختلف اجتماعی و اقتصادی مشارکت کنند.
این اقدام او تأثیر بسزایی در تغییر نگرش‌ها نسبت به آموزش دختران در آن زمان داشت و به تدریج زمینه‌ساز ایجاد مدارس بیشتر و جنبش‌های زنان در ایران شد. بانو آذرخشی نه تنها به تعلیم و تربیت دختران پرداخت، بلکه به عنوان یک پیشرو در حقوق زنان شناخته شد و الهام‌بخش نسل‌های بعدی از فعالان اجتماعی و آموزشی گردید.
در شرایط کنونی افغانستان، به ویژه در زمان حکومت طالبان که آموزش دختران به شدت محدود شده، پیام این اقدام تاریخی بانو آذرخشی بیشتر از همیشه احساس می‌شود. او نشان داد که حتی در مواجهه با سختی‌ها و موانع، اراده و تلاش زنان میتواند به تغییرات بزرگ منجر شود. این پیام به زنان و دختران افغان یادآوری می‌کند که حق آموزش و دسترسی به دانایی، نه تنها یک نیاز، بلکه یک حق اساسی است.
امید است که تلاش‌ها و فداکاری‌های بانو آذرخشی الهام‌بخش نسل‌های جدید باشد تا در برابر چالش‌ها ایستادگی کنند و برای دستیابی به حقوق خود مبارزه نمایند. امروز، دختران افغان می‌توانند از این تاریخ درس بگیرند و با امید به آینده‌ای روشن‌تر، برای تحصیل و رشد خود تلاش کنند.
با مهر: محمدنعیم کاکر
