روگردانی روسیه از طالبان
نوشته ی : اسماعیل فروغی
دعوت نکردن آگاهانه ی طالبان درنشست های منطقه ای فرمت ماسکو ، ایروان و آستانه و به ادامه ی آن کله به کله کردن پنهانی ملایعقوب واحمدمسعود درمسکو ( شاید به قصد پیشگیری وخنثی کردن تلاشهای امریکا ) ، نشانه ی روشنی از نگرانی روسیه از اوضاع افغانستان و ترس ازقوت گرفتن دوباره ی امکان حضور امریکا به شیوه ی خشن تروموذیانه ترآن درافغانستان است . روسیه ، چین و ایران که با کوشش های بسیار ، امریکا را به ترک افغانستان وادارنمودند ، نمی خواهند آنکشور را با هرشکل وشمایل دیگری باردیگر درمنطقه ودرافغانستان ببینند.
تجمع دیوانه وارلشکرهای ده هزارنفری بدری وعمری … طالبان درشمال افغانستان که خود می تواند به مرکز تربیت و تجمع تروریستان و بستر وتخته ی خیز مناسب برای سایرگروههای تروریستی به آسیای میانه ، روسیه و چین ، مبدل شوند ، منبع بزرگ نگرانی روسیه و چین و دلیل روشن تولید بی اعتمادیِ این کشورها نسبت به طالبان به حساب می آید . این تجمع و تشکل بی رویه ی لشکر های جنگی و انتحاری در شمال افغانستان ، هیچ معنایی به جزتحقق نیت خصمانه ی انتقال جنگ به شمال افغانستان ، سرکوب اقوام مخالف طالبان و پس ازآن انتقال حوادث تروریستی به کشورهای آسیای میانه ، روسیه و چین ، نمی تواند داشته باشد .
درست به همین دلیل است که تمام رهبران سازمان منطقه ای پیمان امنیت جمعی از جمله ولادیمیر پوتین رهبر قدرتمند روسیه با صدای رسا می گویند : « با بقدرت رسیدن طالبان ، خطرنفوذ تروریزم و افراط گرایی اسلامی از افغانستان به قلمروهای کشورهای عضو پیمان امنیت جمعی روز بروز زیاد تر شده و به منبع بزرگ نگرانی های ما مبدل شده است که ما به شدت علیه آن مبارزه خواهیم کرد . » و درست به همین دلیل است که رییس جمهور روسیه با فاصله گرفتن نرم ازطالبان ، بصراحت می گوید که : « تشکیل یک دولت فراگیر متشکل ازهمه قوم‌ها درافغانستان دراولویت روسیه قرارداشته و ما یک لحظه هم خطر نفوذ سازمان‌های تروریستی اسلامی مختلف از افغانستان به قلمرو کشورهای سازمان پیمان امنیت جمعی را از نظر دور نخواهیم داشت .»
آنان طی این مدت همچنان بخوبی درک نموده اند که ، ایالات متحده ی امریکا اگر از یکسو مکارانه افغانستان را شهرومکان ترک شده توسط خدا می داند ، از سوی دیگر با تسلیم کردن هزاران نوع تجهیزات و وسایط مدرن نظامی به ارزش هشت میلیارد دالر به بنیاد گرا ترین گروه تروریستی اسلامی و حالا هم با متمرکز کردن هزاران جنگجوی نیابتی اش درشمال افغانستان ، می خواهد این مکان ترک شده از سوی خدا را باردیگر به جهنمی سوزان ترازپیش برای مردمان شمال افغانستان وهمسایه های آن مبدل سازد.
اما اینکه آیا امریکای گریخته ازمیدان جنگ که زمانی با حضور130 هزارسرباز درافغانستان حرف اول را می زد ، بتواند با همان توان قبلی سرنوشت جنگ و صلح در منطقه را در دست بگیرد ، زیر پرسش بزرگ قرار دارد . واینکه آیا قدرتهای بزرگ منطقه ای چون ایران ، چین ،روسیه و هندوستان ، به حریف گریخته از میدان ، باز اجازه ی چنان حضور قدرتمند را بدهند ؛ هم پرسش مهمی است که پاسخ درست به آن ، شانس حضور قدرتمند دوباره ی امریکا و ادامه ی حاکمیت تروریستی سربازان نیابتی اش را به حداقل کاهش می دهد .
قدرتهای منطقه ای هرباردرهر جمع آمدی ــ بخصوص کنفرانس فرمت مسکو به طالبان و حامیان امریکایی شان بصراحت حالی کرده اند که نباید از خط سرخ عبور نمایند ؛ ورنه همان درس عبرتی را که درسوریه و عراق به داعش داده اند ، درافغانستان به طالبان هم خواهند داد .
