دیدار در مسکو
***
عید نوروز ۱۴۰۲ بر کارکران، زحمتکشان، محروم شدگان از زندگی سادۀ انسانی، بر تمام رزمندگان نیک‌اندیش خجسته باد!
گنادی سیماکوف (GENNADY SIMAKOV)
ا. م. شیری
وقتی رقیب ژئوپلیتیک هیچ برگ برنده‌ای نه تنها در دست، حتی در آستین ندارد.
ماه آینده – فکر می‌کنم نه کمتر – شبکه‌های اجتماعی از باورنکردنی‌ترین وقایع، فرضیات، نظریه‌ها، شواهد و دیگر جلوه‌های بهاری غرق خواهند شد. به این دلیل که شی جین‌پینگ، رهبر چین، پس از سومین انتخاب خود به ریاست جمهوری جمهوری خلق چین، در ۲۰ مارس وارد مسکو شد تا با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور فدراسیون روسیه که سیاستمداران فریبکار آمریکایی و همسایگان فرتوت اروپایی ما، روسیه را کشور سرکش می‌نامند، دیداری داشته باشد.
دیدار رئیس جمهور شی جین‌پینگ تقریباً همزمان با صدور حکم دستگیری ولادیمیر پوتین از سوی یک سازمان شوم یا مضحک به نام دیوان کیفری بین‌المللی، در اردوگاه اروپایی-آمریکایی با موجی از احساسات تاریک مواجه شد. معلوم است چنین اقداماتی فقط از روی ناامیدی یا ترس انجام می‌شود. چرایی وجود این دیوان کیفری به راحتی قابل درک نیست. در طول بیست سال موجودیت آن، ۳۸ حکم بازداشت، ۹ محکومیت و ۴ حکم تبرئه صادر شده است. هیچ یک از دولت‌هایی که خود را محترم می‌شمارند، به وجود این باصطلاح دیوان کیفری بین‌المللی و «عدالت بین‌المللی» آن توجه نمی‌کند.
اگر این حکم در زمان دیگری صادر می‌شد، به احتمال زیاد هیچ‌کس به آن توجه نمی‌کرد. ترفند حکم قضایی در آستانۀ سفر رهبر چین به مسکو شرم‌آور بود و در عین حال، روشن کرد که مخالفان ژئوپلیتیک ما عملاً هیچ برگ برنده‌ای نه فقط در دست، حتی در آستین ندارند.
چین سخت کوش و پرجمعیت که توان تولید تقریباً کل جهان را در خود جمع کرده، می‌تواند از عهدۀ اگر نه همه، خیلی کارها برآید. روسیه نیز با توجه به منافع خود می‌تواند از عهدۀ بسیاری امور برآید.
این سفر رسمی نشاندهندۀ مسیری است که قرار است دو کشور با هم طی کنند. این نه تنها دلیلی بر احترام رهبران دو کشور بزرگ به یکدیگر، بلکه نشانۀ انتخاب سیاسی و اولویت‌های روشن است.
روسیه یک سرزمین پهناور و مسکن خلقهای برادر بود که به روسیه پشت کردند. امیدوارم به ترکیب خود بازگردد. چین جزیره‌ای دارد که ساکنان آن نیز خود را ملتی مجزا و مستقل از چینی‌های سرزمین اصلی تصور می‌کنند. اما در سرزمین اصلی واقعاً دوست ندارند قلمرو خود را از دست بدهند. و در اینجا فضایی از روابط بین دولتی وجود دارد که در آن منافع دو قدرت بزرگ، که رهبران آن‌ها اکنون در مسکو با یکدیگر ملاقات می‌کنند، مطمئناً به هم نزدیک می‌شود.
هر دوی این موجودیت‌های سرزمینی-سیاسی: اوکراین و تایوان تحت‌الحمایۀ آمریکا هستند. اما ایالات متحده نفوذ خود را بر جهان هر سال بیشتر و بیشتر از دست می‌دهد.
اگر آمریکا می‌تواند درگیری‌های مسلحانه را فقط با بنزین خاموش کند، چین آماده است تا در مقام یک صلح‌طلب در حل بحران اوکراین عمل کند.
چین به طور کلی مخالف تبدیل شدن به داور، کارخانه، مساح (نقشه‌بردار) و روندساز جهانی نیست. روسیه نیز آماده است در چارچوب منافع خود به آن کمک کند. ما آهنگ دلنشین «روس‌ها و چینی‌ها متحدند تا ابد» را به خاطر می‌آوریم، اما قسمت‌های دیگر روابط‌مان را هم فراموش نمی‌کنیم…
نقل از: بنیاد فرهنگ راهبردی
۱ فرودین-حمل ۱۴۰۲
