افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

«
»

بیانیه مشترک علیه اعدام: رکورد یک دهه اعدام در ایران شکسته شد

در آستانه روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام، مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران و مرکز عبدالرحمن برومند برای حقوق بشر در ایران با انتشار بیانیه‌ای مشترک افزایش نگران‌کننده اعدام‌ها در ایران را محکوم کردند، این افزایش به بالاترین سطح خود در یک دهه گذشته رسیده است. به طوری که تنها در سال گذشته دست‌کم ۸۱۱ مورد اجرای حکم اعدام توسط این سازمان ها ثبت شده است.ایران مدت‌ها است یکی از بالاترین نرخ‌های اعدام در جهان را حفظ کرده و در سال‌های اخیر، استفاده از مجازات اعدام به شکلی نگران‌کننده شدت یافته است. در سال ۲۰۲۳، ایران ۷۵ درصد از کل اعدام‌های ثبت‌شده جهانی را به خود اختصاص داده است.از اکتبر ۲۰۲۳ تا اکتبر ۲۰۲۴، دست‌کم ۸۱۱ اعدام در ایران انجام شده است، که نشان‌دهنده افزایش شدید نسبت به سال گذشته است. این شمار اکنون به سطحی رسیده که رکورد نزدیک به یک دهه گذشته را شکسته است. تنها در ماه اوت، دست‌کم ۹۷ اعدام گزارش شده است که ۴۵ مورد از آن‌ها به جرایم مرتبط با مواد مخدر مربوط می‌شود، اتهاماتی که مطابق معیار «جدی‌ترین جرایم» تحت قوانین بین‌المللی نیستند. امسال همچنین بالاترین تعداد اعدام زنان در دهه گذشته ثبت شده و ۲۳ زن اعدام شده‌اند.
تحقیقات پیوسته نشان داده‌اند که مجازات اعدام هیچ تأثیر بازدارنده قابل اندازه‌گیری بر نرخ جرم ندارد. استفاده گسترده از مجازات اعدام در ایران نه تنها نقض شدید حق حیات محسوب می‌شود که در میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی به رسمیت شناخته شده، بلکه نشان‌دهنده شکست‌های ساختاری و وجود فساد در دستگاه قضایی است. در ایران، مجازات اعدام به‌طور معمول پس از محاکماتی اعمال می‌شود که با نقض جدی اصول دادرسی عادلانه همراه است، از جمله استفاده از اعترافات اجباری که تحت شکنجه به‌دست آمده به عنوان منبع اصلی محکومیت در اکثر موارد، و عدم دسترسی به نمایندگان حقوقی. دستگاه قضایی ایران، به جای اینکه یک نهاد مستقل و بی‌طرف در اجرای عدالت باشد، به ابزاری برای سرکوب دولتی تبدیل شده و از مجازات اعدام برای خاموش کردن صداهای مخالف و ایجاد ترس در میان مردم استفاده می‌کند.ما از مقامات ایران می‌خواهیم که در راستای درخواست‌های مکرر سازمان ملل و نهادهای جامعه مدنی بلافاصله استفاده از مجازات اعدام را متوقف کنند و در پی این فرصت نقص‌های ساختاری در دستگاه قضایی را که منجر به این نقض‌های شدید حقوق بشر می‌شود را اصلاح نمایند.جامعه بین‌المللی باید ایران را پاسخگو بداند، خواستار توقف فوری اعدام‌ها شود و از تلاش‌ها برای تضمین اینکه دادگستری به عنوان ابزاری برای حفاظت و حفظ حقوق بنیادی همه افراد، نه ابزاری برای سرکوب خواهد بود، حمایت کند.