دوحه سر دوحه، پروسه های پیچیده و آرمانهای خشکیده 

نوشته از بصیر دهزاد  سومین کنفرانس در دوحه  درست سه هفته…

کور و نابینایان خرد

تقدیم به زن ستیز های بدوی و ملا های اجیر، آن…

فضیلت سیاسی و افغانستان

در نخست بدانیم٬ ماکیاولی در شهریار و گفتارها٬ در واقع…

بهای سنگین این خاموشی پیش از توفان را طالبان خواهند…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان بیش از این صبر مردم افغانستان را…

گلایه و سخن چندی با خالق یکتا

خداوندا ببخشایم که از دل با تومیخواهم سخن رانم هراسانم که…

(ملات گاندی در مورد امام حسین

باسم تعالى در نخست ورود ماه محرم و عاشوراء حسينى را…

جهان بی روح پدیداری دولت مستبد

دولت محصولی از روابط مشترك المنافع اعضاء جامعه می باشد٬ که…

ضانوردان ناسا یک سال شبیه‌سازی زندگی در مریخ را به…

چهار فضانورد داوطلب ناسا پس از یک سال تحقیق برای…

پاسخی به نیاز های جدید یا پاسخی به مخالفان

نویسنده: مهرالدین مشید آغاز بحث بر سر اینکه قرآن حادث است و…

طالبان، پناهگاه امن تروریسم اسلامی

سیامک بهاری شورای امنیت سازمان ملل: ”افغانستان به پناهگاه امن القاعده و…

  نور خرد

 ازآن آقای دنیا بر سر ما سنگ باریده عدوی جان ما…

عرفان با 3 حوزه شناخت/ ذهن، منطق، غیب

دکتر بیژن باران با سلطه علم در سده 21،…

شکست مارکسیسم و ناپاسخگویی لیبرالیسم و آینده ی ناپیدای بشر

نویسنده: مهرالدین مشید حرکت جهان به سوی ناکجا آباد فروپاشی اتحاد جماهیر…

سوفیسم،- از روشنگری باستان، تا سفسطه گری در ایران.

sophism. آرام بختیاری دو معنی و دو مرحله متضاد سوفیسم یونانی در…

آموزگار خود در عصر دیجیتال و هوش مصنوعی را دریابید!

محمد عالم افتخار اگر عزیزانی از این عنوان و پیام گرفتار…

مردم ما در دو راهۀ  استبداد طالبانی و بی اعتمادی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان سرزمینی در پرتگاۀ ناکجاآباد تاریخ مردم افغانستان مخالف…

ترجمه‌ی شعرهابی از دریا هورامی

بانو "دریا هورامی" (به کُردی: دەریا هەورامی) شاعر، دوبلور و…

تلویزیون حقوق ناشر یک اندیشه ملی و روشنگری 

نوشته از بصیر دهزاد  تلویزیون حقوق در پنجشنبه آینده،  ۱۱ جولای، …

افراطیت دینی و دین ستیزی دو روی یک سکه ی…

نویسنده: مهرالدین مشید در حاشیه ی بحث های دگر اندیشان افراط گرایی…

د مدني ټولنې په اړه په ساده ژبه څو خبرې

 زموږ په ګران هېواد افغانستان کې دا ډیر کلونه او…

«
»

په طالبانو بولي لګېدلې؛ څوک به يې په ښه قيمت واخلي؟

په داسې حال کې چې له وسله والو طالبانو سره د افغان حکومت او امریکا لخوا د سولې پراخې هڅې روانې دي؛ دغې ډلې هم د نړۍ هيوادونو ته سفرونه پيل کړي دي. تېره ورځ وسله والو طالبانو د يوې اعلاميې له لارې اعلان وکړ چې له ايران څخه د دغې د پلاوي له راتګ وروسته به د سيمي نورو هيوادونو ته هم سفرونه وکړي. د طالبانو په خبرپاڼه کې راغلي چې ايران ته يې د پلاوي موخه د سيمې له هېوادونو سره ددوى د اړيکو د لړۍ يوه کړۍ ده او ددوى پلاوى به په نږدې راتلونکي کې د سيمې نورو هېوادونو ته هم سفرونه وکړي ترڅو د هغوى ملاتړ خپل کړي.

دوه ورځې وړاندې د ايران د بهرنيو چارو وزارت اعلان کړى و چې د طالبانو پلاوى تهران ته راغلى او د بهرنيو چارو له مرستيال وزير سره يې کتلي دي. دوه اوونۍ وړاندې په اماراتو کې له امريکا، پاکستان، سعودي او اماراتو سره تر خبرو وروسته تهران ته د طالبانو د پلاوي دا دويم سفر دى چې ترسره کوي يې. له دې وړاندې هم دغې ډلې په ځلونو ايران ته سفرونه کړي دي. له ايران وړاندې مسکو، چين، سعودي عربستان او پاکستان ته هم په چکر تللي و.

تر ټولو جالبه بيا دا ده چې د سيمي هيوادونو ته د طالبانو سفرونه وروسته له هغې ډېر شول؛ کله چې د پاکستان د بهرنيو چارو وزير د چین، ايران او مسکو په ګډون د سيمي هيوادونو ته سفر وکړ. خو پوښتنه دا ده چې د سيمي هيوادونو ته د طالبانو سفرونه د پاکستان د بهرنيو چارو وزير له سفرونو سره څه تړاو لري؟

د سيمي هيوادونو ته د طالبانو او د پاکستاني چارواکو د سفرونو تړاو په دې کې دی چې پاکستان اوس په وسله والو طالبانو سوداګري پيل کړې ده. کله چې د امريکا ولسمشر ډونالډ ټرمپ له عمران خان څخه د يو ليک لارې غوښتنه وکړه چې طالبان دې له افغان حکومت سره خبرو ته حاضر کړي؛ نو پاکستان خپل ځان په روانه لوبه کې بريالی او امریکا او افغان حکومت خپل ځان ته اړمن وليدل. هماغه و چې پاکستان د طالبانو پر سر نوې لوبه پيل کړه.

پاکستان د دې لپاره چې د طالبانو پر سر له افغان حکومت او امریکا څخه ډېر امتياز ترلاسه کړي نو په دغه ډله يې د سیمي د هيوادونو په ځانګړې توګه د امریکا د سيالو هيوادونو تر منځ بولۍ ته وړاندې کړه. اوس د امریکا رقيب هيوادونه هڅه کوي چې له پاکستان سره د طالبانو پر سر د بولۍ ميدان ته وځي.

د طالبانو ښه څوداګر څوک دي؟

په اوس وخت کې د وسله والو طالبانو ښه سوداګر ايران، مسکو، چین او سعودي عربستان دي.

ايران

ايران ځکه غواړي دغه بولي وګټي چې له يوې خوا يې امريکا سره ټاټنې ژوول پيل کړي او له بلې خوا د افغانستان د اوبو د کنټرول لپاره غواړي چې د افغانستان په جغرافيه کې د بندونو د تخريب لپاره يوه ډله ولري. ايران پوهيږي چې که له وسله والو طالبانو سره د امريکا په نوښت سوله وشي نو امریکا به د افغانستان له جګړې بريالۍ بهر شي او په ضمن کې به په افغانستان کې د سولې په صورت کې د افغان حکومت مخه د اوبو د مهار لپاره واوړي. نو اوس مهال د وسله والو طالبانو په کنټرول سره غواړي چې له يوې خوا امریکا د افغانستان په جګړه کې بوخته وساتي او له بلې خوا دافغانستان د اوبو د کنټرول مخه ونيسي.

روسيه

مسکو په سيمه کې د امریکا سرسخته سيال او په افغانستان کې د امريکا د حضور ننګوونکی هيواد دی. مسکو په سيمه کې د داعش پروژه د ځان پر وړاندې د امريکا لخوا برابره شوې پروژه بولي او د همدې لپاره چې په افغانستان کې د دغې ډلې سره د مقابلې لپاره داسې ډله ولري چې روسيه پرې کنټرول ولري؛ هڅه کوي چې د پاکستان لخوا د طالبانو پر سر روانه بولي دوی وګټي.

چین

چين هم په سیمه کې د سياسي او اقتصادي لحاظه د امريکا سيال او د پاکستان نيږدې دوست بلل کیږي. د دې لپاره چې په افغانستان کې له امريکا سره ښه سيالي وکړي غواړي چې په وسله والو طالبانو کنټرول ولري. نو د همدې لپاره په روانه بولۍ کې چين هم غواړي چې ګټونکی شي.

سعودي عربستان

که څه هم پاکستان، قطر او سعودي عربستان په سیمه کې هغه هيوادونه دي چې په افغانستان کې يې د وسله والو طالبانو نظام په رسميت پيژندلی و؛ خو تېر کال کله چې په کندهار ولايت د والي په ميلمستون کې د طالبانو لخوا خونړی بريد ترسره او په کې د سعودي عربستان ډيپلوماتان ووژل شول نو دغې پيښې د پاکستان او سعودي عربستان اړيکې ترينګلې کړې. ځکه د معلوماتو وروسته په ډاګه شوه چې دا بريد د پاکستان لخوا پلان شوی و. له دې سره له طالبانو سره هم د سعودي عربستان اړيکې سړې شوې. ځکه عربستان ويل چې طالبان زما په چنده چليږي او پاکستان بېرته د همدوی په خلاف وکارول نو هماغه و چې د طالبانو او سعودي اړيکې سړې شوې.

اوس د دې لپاره چې پر طالبانو دغه کنټرول بيرته ترلاسه او همداراز د دې لپاره چې سعودي عربستان له قطر سره خپل رقابت وپالي؛ غواړي له وسله والو طالبانو سره خپلې اړيکې ورغوي. په همدې خاطر په روانه بولۍ کې سعودي عربستان هم هغه هيواد دی چې پر وسله والو طالبانو پانګونه کولی شي.

لیکنه : خوشحال آصفي