جولانگاه پرواز…
کبوترانِ کلام
خوشا پروازتان
بر قله‌های نام!
بال نگشودن در تقدیرعقابان سایه وار
اما حرامتان باد
در این کنام!
که در گذر روزگار
راستین تمثیل‌های ستیزند اینان!
رام توسنانی ،
هماره در رکاب مردمان
و تیز چنگال عقابانی در جنگ ، باکرکسان ،
که به هنگامه ی رویارویی در پرتگاه‌ها ی پر دام
به تلنگری
فرو می افکنند ،
عفریت مرگ را،
از زین تیز تازی بیداد!
شتابان آیند گانند و
شتابان روندگان،
بی کم‌ترین غبارافسوسی
