برگ افشان !
عزیزه عنایت
تیـره ابـری مهـرگانی فکر باران میکند
بـاد شهـرو جاده هارا برگ افشان میکند
خیمۀ رنگیــن گـردون بـاز ایستاده به پا
لشکرزر،حــرمتی از شاه بستان میکنــد
انجمن باجامه های زردوسرخ وسبزگون
بــاغ را بــالـنـده وزیبــای دوران میکـنـد
تک تک هرشاخه دردامان رنگین خزان
گوئیا هــریـک بهــاری را نمـایـان میکند
نرم نرمک میرسد فصل زمستان وخنک
فکـررفتن را به سر گل، ازگلستان میکند
مــرغکــی افســردۀ انــدر میــان آشیــان
هــرنفس انــدیشـۀ ازوهم طـوفـان میکنـد
زنــدگی را نیسـت آسـایـش مـدامـا درقفـا
راه نـاهمـوارآن، گـاه پـای لنگـان میکـنـد
لــرزه بــرانــدام افـتـد ازجفـاکـاری دهــر
گــرنسازد عـالمی را سخت ویـران میکند
تـا”عزیزه” کـاروان زنــدگـی منـزل زنــد
مهـربـانی کـن کـه دنیـارا شگوفـان میکـند
5/11/2016
هالند
بساط هجرت !
وطن دامــان تـو همچـون بهاراست
بهــارانــت قشـنـگ و لاله زاراست
نــدیــدم روی گیـتی چــون تــوزیـبا
نه چون آب وهوایت خوشگواراست
کشیــدنــد دامـنـت درشعلــۀ جـنــگ
شده عمـری که هرسوپـرشـراراست
زخـون پــاک فـرزنـدانـت ای جــان
به هـرراه و گـذرصـد جویبـار است
بگــریــد مــادری درسـوگ فـرزنـد
به هرلحظه دوچشمش اشکباراست
بســـاط هجـــرت مـــردم بچـیــدنــد
که تک تک زیـن وطن پـا بــرفراراست
زبیکـــاری وفـقــرو تـنــگ دستـی
جوانــان بــا مخــدر سردچاراست
نشــد دشمــن بــه استـبــداد قــانــع
که هــرلحظه پی صــد انتحاراست
زکشتــارجــوان گــریــد دل سنگ
شب وروزوطن چون شام تاراست
کجـا خوانیم چنین غم نـامـۀ خویش
که گردون خود بچرخ گیروداراست
(عزیزه) دل بفــریــاد اســت هــردم
کــه میهن از شهیـدان داغــداراست
26/10/2016