گُمِش کو « پشت گپ مگرد که گپ از گپ گذشته است ، وضع و حال مردم خراب است »
هر آن کاو سست پیمان ست گُمِش کُو به مردم دشمن جان ست گمش کُو سرِ ملت زند غر همچو شیری جهانرا موش بیجان ست ، گُمِش کُو ز لنگان و ز جمع خاین و دزد خلایق زار و نالان ست ، گُمِش کو که آن قصاب کابل ، قاتل خلق در آن کشور سخنران…
بیشتر بخوانید