دامداری «همه‌گیر»
اکنون پنج سال است که وب سایت تحقیقات سیاست سوئیس (SPR – Swiss Policy Research) فعالیت می‌کند. به نظر من، این یکی از بهترین منابع اطلاعاتی در مورد «همه‌گیری» و مسائل مربوط به آن (پزشکی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اخلاقی) در جهان است.
در ۶ اکتبر ٢٠٢١، یک بررسی جالب توجه، زیر عنوان «مجمع جهانی اقتصاد و همه‌گیری» در این سایت انتشار یافت. این بررسی، نقش مجمع جهانی اقتصاد (WEF) در تدارک یک «همه گیری» و استفاده از مبارزه با آن بعنوان ابزاری برای «نوسازی بزرگ» را آشکار می‌کند (نوسازی بزرگ، اصطلاحی که کلائوس شوآب، رئیس مجمع جهانی اقتصاد به کار می‌برد). نکات زیر در نمای کلی برجسته شده است:
اول- یک مراسم آموزشی بنام رویداد ٢٠١ با همکاری بنیاد بیل گیتس در ١٨ اکتبر ٢٠١٩ در نیویورک برگزار گردید. این بازی فرایند تشخیص کرونا، تشدید روان‌پریشی، اعلام «همه‌گیری» و قرنطینۀ جهانی را شبیه‌سازی کرد.
دوم- مجمع جهانی اقتصاد حتی قبل از اعلام «همه گیری»، در موضوع شناسایی رقومی (دیجیتالی) افراد به منظور کنترل آن‌ها با بنیادهای بیل گیتس و راکفلر شروع به همکاری کرد. توجیه اصلی هویت دیجیتالی، «سلامت» مردم بود. مایه‌کوبی عمومی به عنوان مؤثرترین راه شناسایی جهانی شناخته شد.
سوم- کتاب کلائوس شوآب بنام «کووید-١٩: نوسازی بزرگ» نقش ویژه‌ای بازی کرد. او در این کتاب می‌گوید: «همه‌گیری باید به عنوان پایه‌ای برای بازسازی همۀ جنبه‌های زندگی بشر و جامعه در جهت گذار به سرمایه‌داری به اصطلاح فراگیر عمل کند».
در مورد این حوزه‌های فعالیت مجمع جهانی اقتصاد مطالب زیادی نوشته شده است، از جمله، من، در این مورد در کتاب «خوانش شوآب» نوشتم: «سرمایه‌داری فراگیر و بازسازی بزرگ، توطئه آشکار علیه بشریت» (مسکو، دنیای کتاب، ٢٠٢١).
با این حال، یک سمت دیگر از فعالیت مجمع جهانی اقتصاد وجود دارد که به مسئلۀ «همه‌گیری» مربوط می‌شود ولی به خوبی پوشش داده نمی‌شود. آن مسئله عبارت از این است که مجمع جهانی اقتصاد از زمان‌های بسیار پیش مشغول جستجو، انتخاب، آموزش و ارتقاء پرسنل در سراسر جهان است که به هدایت‌کنندگان سیاست نخبگان جهانی تبدیل می‌شوند. مجمع جهانی اقتصاد در سال ١٩٩٣، برنامه‌ای به نام رهبران جهانی فردا تنظیم کرد. در سال ٢٠٠۴، به برنامۀ رهبران جوان جهانی تبدیل کرد. این برنامه اغلب به اختصار رهبران جهانی نامیده می‌شود. مجمع جهانی اقتصاد در مورد محتوای این فعالیت به تبلیغات خاصی دست نمی‌زند. زیرا، در بسیاری از کشورها «افراد خود» را دارد که به طور مخفیانه کاندیداها را در محل جستجو و انتخاب می‌کنند.
این برنامه رهبرانی را در زمینۀ سیاست و مدیریت دولتی تربیت می‌کند، که پس از مدتی به مقام وزیر، نخست وزیر و رئیس جمهور کشورها انتخاب می‌شوند. مجمع جهانی اقتصاد همچنین بعنوان سکوی پرش برای دستۀ خاصی از جوانان در زمینه‌هایی مانند رسانه، تجارت، فرهنگ عمل می‌کند. در نتیجۀ اجرای برنامۀ مجمع جهانی اقتصاد در طول ٢٨ سال، انبوه عظیمی از «افراد خود» را در اکثر کشورهای جهان به وجود آورده است. به همین دلیل، اکثر کشورها به دستوراتی که «از بالا»، از سوی سازمان ملل متحد و نهادهای تخصصی آن و همچنین، از سوی بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول، سازمان تجارت جهانی، سازمان همکاری و توسعۀ اقتصادی و غیره صادر می‌شود، بطرز حیرت‌انگیزی واکنش مشابه نشان می‌دهند.
هنگامی که سازمان بهداشت جهانی در ماه مارس سال ٢٠٢٠ «همه‌گیری» را اعلام کرد، سران اکثر کشورها، وزرای بهداشت و سایر مقامات آن‌ها، آن را بدیهی تلقی کردند. این در حالی اتفاق افتاد که به نظر متخصصان علم پزشکی، هیچ دلیلی برای اعلام یک بیماری همه‌گیر وجود نداشت (برای اعلام همه‌گیری، طبق موازین پزشکی، باید ۵ درصد جمعیت جهان به عفونت مبتلا شوند و میزان مرگ و میر به ١ درصد برسد. اما تعداد مبتلایان در کل جهان در ماه مارس سال ٢٠٢٠ که هیچ، تازه در اواخر تابستان سال جاری صرفنظر از صحت و سقم آمارها، به ۴٠٠ میلیون بیمار و ٨٠ میلیون مرگ رسید. بنابراین، هنوز هم هیچ دلیل منطقی برای اعلام «همه‌گیری» وجود ندارد. مترجم). زمانی که توسط سازمان بهداشت جهانی و سایر سازمان‌های بین‌المللی برای برقراری قرنطینه و اعمال محدودیت‌ها «توصیه‌ها» صادر شد، اکثر کشورها این امر را به عنوان یک فرمان لازم‌الاجرا پذیرفتند. و آن را به قیمت فروپاشی اقتصاد خود و ایجاد فضای ترس و هراس در بین مردم اجرا کردند. به همین ترتیب نیز هنگامی که «توصیۀ» سازمان بهداشت جهانی برای انجام واکسیناسیون عمومی صادر شد، اکثریت قریب به اتفاق کشورها باز هم مانند یک گروه کر کاملاً هماهنگ، در حالی تصمیم به مایه‌کوبی عمومی گرفتند که هیچ واکسنی جز داروهای آزمایشی در جهان وجود نداشت.
دکتر مایکل یدون، معاون سابق مدیرکل شرکت فایزر، که واکنش دولت در مقابل این بیماری «همه‌گیر» را به شدت مورد انتقاد قرار داد، به همآهنگی حیرت‌انگیز این اقدامات اشاره می‌کند: «ده‌ها و ده‌ها دولت همان دروغ‌ها را به تکرار می‌گویند و همان کارهای ناکارآمد را انجام می‌دهند که به وضوح جان انسان‌ها را می‌گیرد». قانون اساسی کشورها و سایر قوانین نقض می‌شود، «گذرنامه‌های بهداشتی» صادر می‌گردد و واکسیناسیون اجباری انجام می‌گیرد. بسیاری از مبانی علم پزشکی نادیده گرفته می‌شود. و همۀ این دستورات توسط «رهبران جوان خلاق» که از فیلترهای برنامۀ مجمع جهانی اقتصاد عبور کرده‌اند، به مرحلۀ اجرا گذاشته می‌شود.
بررسی وب سایت تحقیقات سیاست سوئیس چنین نتیجه می‌گیرد: «در مدت همه‌گیری ویروس کرونا، چندین تن از آموزش دیدگان برنامۀ رهبران جوان جهانیِ مجمع جهانی اقتصاد، نقش بسیار برجسته‌ای در ترویج راهبرد کووید صفر– قرنطینه، پوشیدن اجباری ماسک، «پاسپورت و واکسیناسیون» ایفا کردند. شاید این تلاش تا حد زیادی ناموفق برای حفاظت از سلامتی عموم و اقتصاد بود، یا ممکن است کوششی بود برای پیشبرد دستور کار جهانی… و یا شاید هر دو».
در طول سال‌های زیادی، هزاران «رهبر آینده‌دار» از ده‌ها کشور جهان طبق برنامۀ مجمع جهانی اقتصاد تربیت شدند. کارشناسان تحقیقات سیاست سوئیس گروهی از کسانی را شناسایی کرده‌اند که از نظر آن‌ها کارآمدترین سیاست‌گذاران نخبگان جهانی در پروژۀ همه‌گیری کووید-١٩ هستند. این هم بخشی از لیست:
«جفری زینتز- هماهنگ‌کنندۀ واکنش ایالات متحدۀ آمریکا به همه‌گیری در کاخ سفید (از سال ٢٠٢١)؛
استفان بانسل- مدیر اجرایی شرکت داروسازی مدرنا؛
جرمی هوارد – بنیانگذار گروه نفوذی لابی ماسک برای همه;
لیان ونگ، تحلیلگر بیماری کووید صفر در CNN؛
اریک فیگل-دینگ- فعال توییتر، ایدئولوگ کووید صفر؛
گاوین نیوسام – فرماندار کالیفرنیا؛
دیوی سریدار- استاد بریتانیایی، ایدئولوگ «کووید صفر»؛
جاسیندا آردرن- نخست وزیر نیوزلند؛
امانوئل مکرون- رئیس جمهور فرانسه؛
سباستین کورتس- صدراعظم اتریش؛
آنگلا مرکل – صدراعظم آلمان؛
ینس اشپان- وزیر بهداشت آلمان؛
تونی بلر، نخست وزیر سابق انگلیس، لابی صدور «گذرنامه جهانی واکسن».
این لیست همچنین، شامل چهره‌هایی است که از مدت‌های زیادی پیش توسط مجمع جهانی اقتصاد استخدام شده‌اند. مثلاً، آنگلا مرکل در سال اول برنامه در سال ١٩٩٣، جفری زینتز در سال ٢٠٠٣، گاوین نیوسام در سال ٢٠٠۵ در گروه «رهبران جوان» پذیرفته شدند. امانوئل مکرون نیز در سال ٢٠١٧، یک سال قبل از انتخابات ریاست جمهوری فرانسه به این گروه پیوست.
بررسی اجمالی تحقیقات سیاست سوئیس شامل لیست‌های گسترده‌تر از رهبرانی است که دورۀ آموزشی برنامۀ مجمع جهانی اقتصاد را گذرانده‌اند. لیست‌ها شامل ایالات متحدۀ آمریکا، انگلستان، کانادا، نیوزلند، آلمان، اتحادیۀ اروپا، سوئیس و غیره می‌باشند.
آشنایی گذرا با لیست‌ها امکان این استنتاج را به ما می‌دهد که تعداد عوامل نخبگان جهانی که عملیات همه‌گیری کووید-١٩ را انجام می‌دهند، بسیار بیشتر است. بعنوان مثال، لیست ایالات متحدۀ آمریکا شامل بیل گیتس است که در سال ١٩٩٣ از فیلترهای مجمع جهانی اقتصاد عبور کرده است. در لیست ایالات متحدۀ آمریکا، نام رهبران شرکت‌های پیشرو فن‌آوری اطلاعات درۀ سیلیکون ولی را می‌بینیم. مثلاً، در آن لیست، نام بنیانگذاران گوگل سرگئی برین و لری پیج ذکر شده است، که برنامه مجمع جهانی اقتصاد را به ترتیب در سال های ٢٠٠٢ و ٢٠٠۵ گذرانده‌اند.
تحقیقات سیاست سوئیس بررسی اجمالی خود را با بند زیر به پایان می‌برد: «مجمع جهانی اقتصاد در داووس در واقع در مدیریت راهبردی همه‌گیری ویروس کرونا با تمرکز بر استفاده از همه‌گیری به‌عنوان کاتالیزاتور برای تحول رقومی و پذیرش جهانی سامانۀ شناسایی دیجیتال مشارکت داشت».
والنتین کاتاسانوف (Valentin Katasonov)
پروفسور، دکتر علوم اقتصادی، مدیر مرکز مطالعات اقتصادی «شاراپوف» روسیه،
مشاور اقتصادی اسبق دبیر کل سازمان ملل متحد، پژوهشگر مسائل پشت صحنه
پی‌نوشت:
در ادامۀ مطالعات و بررسی‌هایم در خصوص فتنۀ کروناویروس، پیامدها و عواقب آن از آغاز تا کنون، بویژه، مایه‌کوبی عمومی- اجباری، صدور پاسپورت واکسیناسیون برای شناسایی سیاسی- امنیتی عموم افراد جامعه و کنترل امنیتی- سیاسی آن‌ها بواسطۀ کیو آر کد، مقالۀ حاضر نیز بمنظور باز هم روشن‌تر کردن اهداف همۀ این اقدامات ارائه می‌گردد.
افراط و زیاده‌روی برخی کشورها در زمینۀ ظاهراً مبارزه با همه‌گیری کرونا در ماه‌های اخیر، از جمله، ایران بعد از روی کار آمدن دولت سیزدهم بریاست رئیس جمهور ابراهیم رئیسی و روسیه پس از انتخابات پارلمانی در روسیه در ماه سپتامبر، ضرورت ارائه این مطلب را پیش آورد. چرا که فتنۀ کرونا نه فقط مردم ایران و روسیه، حتی کل بشریت را تهدید می‌کند.
در حالی که در ایران ما فقر، بیکاری، گرسنگی، بی‌خانمانی، گرانی و تورم بیداد می‌کند و اوضاع معیشتی توده‌ها چنان وخیم است، که اکثریت جمعیت از تأمین مایحتاج روزانۀ خود ناتوان شده‌است، دولت بجای حل مشکلات عدیدۀ اجتماعی- اقتصادی، بویژه، حل مشکل معیشتی توده‌ها، تمام توان خود را صرف واکسیناسیون عمومی کرده، بطوریکه وزارت بهداشت و حتی خود رئیسی همین روزهای اعلام کردند، که نزدیک نود درصد مردم را مایه‌کوبی نموده، داشتن پاسپورت کرونا را از آذر ماه اجباری خواهند کرد. چرایی اینگونه سر از پا نشناختن و اجبار در داشتن کیو آر کد و بطور کلی، اطاعت از اوامر «آقایان جهان» و اجرای تمام و کمال دستورات آن‌ها واضح بنظر می‌رسد.
در روسیه نیز علاوه بر وجود مشکلات اجتماعی- اقتصادی تقریبا مشابه ایران، انتخابات ماه سپتامبر موجب تشدید تبلیغات پیرامون کرونا و مسائل مرتبط با آن گردید. در مورد چرایی این امر لازم به توضیح است، که انتخابات پارلمانی روسیه طی سه روز (١٧-١٩ سپتامبر) به دو صورت: با برگۀ رأی (تعرفه) و الکترونیکی برگزار شد. بر اساس شمارش آراء حوزه‌های انتخاباتی با تعرفه، حزب کمونیست در اکثر حوزه‌ها رآی اول و در موارد معدودی، رأی دوم را بخود اختصاص می‌داد. پس از شمارش آراء الکترونیکی، که حتی از کنترل و نظارت کمیتۀ مرکزی انتخابات خارج است، ناگهان اعلام کردند که میزان رأی حزب کمونیست از ٣٩- ۴٠ درصد کل آراء به ١٩ و نیم درصد سقوط کرد. تصور نمی‌کنم چنین تقلبات گسترده در هیچ کشوری و در هیچ انتخاباتی روی داده باشد. به هر حال، خود این امر محرک اعتراضات گسترده و شکایات متعدد، اما بی‌نتیجه گردید. بطوری که حتی دیدار و گفتگوی رهبر حزب با رئیس جمهور پوتین در این باره و قرائت شکایت رسمی حزب کمونیست و ارائه هزاران سند توسط دمیتری نوویکوف دبیر دوم حزب در جلسۀ کمیتۀ مرکزی انتخابات نیز بی‌نتیجه ماندند.
بدنبال این واقعه، تبلیغات هراس‌انگیز در خصوص ویروس کرونا، لزوم واکسیناسیون اجباری، که در نوع خود دامپزشکی محسوب می‌شود، داشتن کیو آر کد و تصمیم به اعمال محدودیت‌های شدید علیه افراد مطرود (واکسینه نشده‌ها) در روسیه ابعاد بی‌سابقه‌ای بخود گرفته است. بگونه‌ای که اگر تا انتخابات اخیر و حتی در روزهای انتخابات کمتر کسی بطور فردی یا در مجامع ماسک می‌پوشید، بعد از آن، رسانه‌های دولتی و بورژوایی بطور تمام وقت از خطر کرونا، اجباری کردن ماسک، واکسیناسیون و کیو آر کد بعنوان ابزار الکترونیکی تشخیص هویت و امکان کنترل امنیتی- سیاسی افراد صحبت می‌کنند. تا جایی که رسانه‌های تصویری حتی٩٠- ٩۵ درصد از وقت همۀ برنامه‌های خود را به توجیه و تشریح مسائل و موضوعات مربوط به ویروس کرونا اختصاص می‌دهند. دلیل چنین افراط دولت روسیه نیز، بگمانم چیزی جز هراس از رشد روزافزون حزب کمونیست و نفوذ ایده و برنامۀ آن در اعماق جامعه نیست.
ا. م. شیری
٢۶ آبان- عقرب ١۴٠٠
