کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

با امید وآرزوبه استقبال نوروز رویم

پیام نوروزی حزب کارایران(توفان) بمناسبت سال نو                                                  

 حزب کارایران(توفان) درآستانه سال نو، فرصت را مغتنم شمرده عید نوروز، این جشن ملی همیشه بهار باستانی را به همه کارگران، به همه زحمتکشان، به همه فرهنگیان، به همه دانشجویان، به همه خلقهای ایران، به همه زنان مبارز ایران، به همه خانواده های جانباختگان سیاسی، به همه کسانیکه در راه آزادی و سعادت ستمدیدگان میرزمند و به همه زندانیان سیاسی که درچنگال دژخیمان حاکم به عنوان گروگان گرفتارند، شاد باش می گوید و برایشان در پیکار علیه رژیم سرمایه داری  جمهوری اسلامی پیروزی و سربلندی آرزومند است.

درعید نوروز، عیدی که طبیعت جامه نو برتن می کند و مردم نیز باید خود را با آن هماهنگ سازند، مردم ایران درشرایط اسفناکی بسر می برند. امسال نیز مانند سالهای پیش، سفره شان از برکت وجود رژیم منفور جمهوری اسلامی خالی تر از گذشته است و نوروزشان همانند هر روزشان شده است. فقر و گرانی و ناامنی اقتصادی بیداد می کند و حلقوم مردم را می فشارد.

سالی که گذشت سال پیشروی در فقر و عمیقتر شدن شکاف طبقاتی بود و این روند با توجه به سیاستهای ارتجاعی و سرمایه دارانه و نئولیبرالی حسن روحانی ادامه خواهد داشت. جمهوری اسلامی که به دلیل همین سیاستهای اقتصادی و نابود کردن تولید صنعتی و کشاورزی به نفع تجار و دلالان و مافیا و سلطه گران جهانی، توان ایستادگی در برابر تحریمهای اقتصادی و بانکی را ندارد، برای حفظ قدرت سیاسی اش مجبور به تسلیم در مقابل اجانب  خواهد شد. یکی ازاهداف اصلی مهندسی انتخابات و روی کار آوردن کابینه تکنوکراتهای نئولیبرال و جنایتکاران اطلاعاتی و امنیتی، این بود که زمینه های تسلیم تدریجی به شرایط امپریالیستها، تحت عنوان “نرمش قهرمانانه” فراهم گردد و فشار به کارگران و زحمتکشان تحت عنوان “اقتصاد مقاومتی” به آنها تحمیل شود. “توافقنامه ژنو”، چنانچه کاملا عملی گردد، سند تسلیم رژیم جمهوری اسلامی به شیطان بزرگ است، که ظاهرا در این فاصله به شیطان کوچک و حتی فرشته نجات بدل شده است. همه جا در رسانه های گروهی، برای شستشوی مغزی مردم و گمراهی آنها، از “توافقنامه ژنو” نام برده می شود، در حالیکه توافقی صورت نگرفته است. امپریالیستها هر آنچه می خواسته اند، به مردم میهن ما، بدست عمال رژیم جمهوری اسلامی با ظرافت و با خشونت و تهدید تحمیل کرده اند. حزب کار ایران(توفان) اعلام می کند که هرگز “توافقنامه ژنو” را به رسمیت نمی شناسد و آنرا خلاف مصالح مردم ایران می داند.

تعیین 609 هزار تومان به عنوان حداقل دستمزد که باید کفاف مخارج یک خانواده 4 نفره را بدهد، حتی کفاف اجاره آپارتمانی 60 متری در جنوبی ترین منطقه تهران یعنی مسعودیه را هم نمی دهد. مرکز آمار ایران هزینه‌های یکساله تامین مسکن در تهران را طی سال ۹۰ معادل، ۸ میلیون تومان اعلام کرده است.

 سال 1392 را باید سال دزدیهای کلان، سال سراسیمگی سران رژیم و تشدید بحران اقتصادی و رشد روزافزون تورم نامید. اختلاسهای چند هزار میلیاردی و بر ملا شدن دزدیهای امثال بابک زنجانیها فقط گوشه ای از پرونده های فساد و دزدی دستگاه حاکمه است و این امر یک بار دیگر نشان می دهد که رژیم جمهوری اسلامی مظهر دزدی و فساد و ارتشاء است و مردم ما هیچ امید به بهبودی وضعیت خود در چهارچوب چنین نظام مافیائی ندارد و راهی  جز تشدید مبارزه علیه مستبدان حاکم و هوشیاری و پیکار متحد علیه امپریالیستها و نوکران استعمار پیش روی خودنمی بیند. راه نجات مردم ایران راه برانداختن رژیم جمهوری اسلامی بدست توانای خویش است. این سی و پنجمین  نوروزی است که ملا های مفتخور بر مردم ایران تباه می گردانند.

حزب کارایران(توفان) ایقان دارد که نوروز مردم ایران ازسرپنجه کارگران و زحمتکشان  دربند طلوع خواهد کرد، نوروزی که در آن از ظلم و ستم و فقر و تنگدستی اثری نباشد و مردم ایران بر خاکستر قراردادهای استعماری بانک جهانی و صندوق بین المللی پول پایکوبی کنند.

پیکار کنیم تا نوروز 1393 سرآغاز دوران جدید اعتلا مبارزه ضد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی و غارتگران بین المللی باشد. با امید و آرزو به استقبال نوروز رویم. به امید فراز آمدن نوروز مردم ایران. نوروزتان پیروزباد!

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی بدست مردم ایران!

زنده باد سوسیالیسم این پرچم نجات بشریت!

مرگ بر امپریالیسم آمریکا و نوکران ریز ودرشتش!

حزب کارایران(توفان)

اسفند ماه 1392