گر خواهی بمعراج رسی !
امین الله مفکر امینی
زبان بیهوده به تعریف نا کســــــان آزرده مــکن
که نا کسان، کس نمیشود تـــکرارآزمود ه مــکن
چرخ فلک گرتو نیک بنگری ممـلوزحادثه هاست
زخـوب وبدهر کس، مملو زقصه وفسا نه هاسـت
گرخواهی بمعراج رسی دریاب جوهرانـسـانی را
کزخلقت نیابی جز ایـــن جوهر، دیگرنشــانی را
میزان خوب وبد ومهرووفا جودرحرف و عمـــل
پا کان واهل خردرا ملامت مکن به طومار جعـل
که عشق ومهرومحبت بــــرباد گشته ز دام تذویر
صلح وصفا برباد رفته است زچون فتنه وتـد بیـر
مگرایید خلق آزاده بـــــردین و مذهــــب وطـریق
رهی حق زعلم وخرد جویید که است یاوروشفیق
مفــــکر بسی تجربه کـــرده راه و رسم زنـده گی
که جز خــرد، هر تعلق رنگ گرفته ز برده گی
چوآزاده گان به سرانگشت کسی نچرخید به دهـر
که آزاده گی ز خـــــرد بر خیزد نی طریق دیگـر