سخنی عشق!

               2025-09-02! امین الله مفکر امینی گرسخـــــن زعشق گویی زعصمتِ این گوهربــــدان کزعشق به…

سکوت خلیفه در برابر امیر شکست یا فرصتی برای انحام…

نویسنده: مهرالدین مشید عباس ستانکزی: ملایعقوب کل روند را از مسیر…

زمانیکه کیفرخواست دادستان وحکم دادگاه  منفعل گردد  

نکارشی از سخی صمیم  مسئول کیست و عدالت کجاست؟  ***  ایجازی ازین مختصر!    …

شکست و باخت قدرت

شکست و باخت قدرت نه تنها حس ملی و مردمی…

آیا سراسیمه گی طالبان ، سقوط شان را در پی…

      نوشته ی : اسماعیل فروغی       درخواست دادگاه بین…

هوش مصنوعی دیپسیک

دکتر بیژن باران پیشرفت چین در جهان چند قطبی…

غریزه در سلب عقل: دلیل نبود دولت مدرن در افغانستان...!

عقل نیروی تفکر و گوهر شناسایی حق در برابر باطل…

۲۱ و ۲۲ دلو فتح افشار

نه ماه از ورود گروه‌های جهادی در کابل می‌گذشت، از…

یادمان سیاوش کسرایی

نوزدهم بهمن ماه هر سال، روزی است که نام سیاوش…

لیبرال ها، میان ماکس وبر، و کارل مارکس

-- max weber 1864-1920 آرام بختیاری جامعه شناسی بورژوایی در مقابل جامعه…

گنج شایگان 

رسول پویان  همیـشـه ثـروت و کاخ طلا نمی ماند  شــکـوه و دبـدبـه…

همخوابگی های سیاسی نافرجام طالبان افغانستان و آخوند های ایران

نویسنده: مهرالدین مشید افتضاح دیپلوماسی هوتل محور ایران در افغانستان عباس عراقچی، روز…

عالم دگر

نوشته نذیر ظفردیــــــده از امیــــــال دنیا بسته امدر دلـــــــم…

بشدار سامی

آقای "بشدار سامی" (به کُردی: بەشدار سامی)، شاعر و فتوگرافیست…

کابل آبستن یک تحول در موجی از اختلاف های درونی…

نویسنده: مهرالدین مشید سرنوشت ملاهبت الله در گرو عصیان همرزمان و…

هم پیوندی

جهان با حفظ،نا همگونی ها یک کل به هم پیوند…

آن لوله های آب پا های ما نه؛ بلکه آرزو…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از به زنجیر کشاندن آفتابه ناوقت های شب…

هنر عشق ورزیدن....! 

" زیبایی عشق در این است که نه به چیزی…

آب در هاون کوبیدن یا سراغاز یک بازی جدید

نویسنده: مهرالدین مشید حکم بازداشت ملاهبت الله یک بازی استخباراتی و…

فتوای خرد 

رسول پویان  برون کردم به قتوای خرد تا حلقه از گوشم  بـرای…

«
»

زنگ خطر؛ جوانان سرزمینم هوشیار باشید !

 

در این اواخر اداره های استخباراتی پاکستان ، ایران  و روسیه به شدت در تکاپوی تفرقه افگنی و نفاق میان اقوام ساکن در کشور است و با استفاده از وضعیت حاکم در کشور آب را گل آلود می کند و ماهی میگیرد و این کار را از طریق رسانه های اجتماعی می کنند. صد ها اکونت و صفحات فیسبوکِ تعدادی از به اصطلاح فعالین مدنی ، ژورنالیستان و کارشناسان سیاسی را تمویل مالی کرده و این تعداد را تحریک و تشویق به توهین و تحقیر اقوام مختلف، سران اقوام مختلف و متهم کردن بزرگان اقوام مختلف به جاسوسی و نوکر خواندن دیگران در کشور می کنند؛ تا باشد برای رقیبان اصلی شان که همانا امریکا ، عربستان و هند است در افغانستان چالش بیافرینند و بازی های استخباراتی و نظامی شان را در قلب افغانستان (کابل) پیاده کنند و مردم عام و جوانان تحصیل کرده و گل های به ثمر رسیدۀ ما چوب سوخت آنها باشد.

تحت عنوان تامین حقوق بشر ، تامین عدالت ، تامین آزادی ، تامین امنیت و اعتراضات مدنی در حقیقت پشت پرده اهداف دیگری وجود دارد؛ فراموش نکنید که هیچ کشوری به نفع من و شما در اینجا نیامیده؛ به شمول کشور های اسلامی هر کشور دنبال منافع ملی و اهداف ملی خود در منطقه و افغانستان است. پس لطفآ فریب اینها را نخورید از نظام تان در کل حمایت کنید ، از نیروهای قهرمان ، شجاع و تاریخ ساز حمایت کنید و یک دیگر خود را خود به اشارۀ اغیار و دشمنان قسم خوردۀ ما از بین نبرید.

هشدار های ارگان های کشفی و امنیتی کشور را لطفاً جدی بگیری؛افغانستان به شدت زیر حملۀ کشور های منطقه و فرا منظقه قرار دارد، این جنگ جنگ ما نیست؛ این جنگ جنگ خارجی ها بین خودشان است و با تأسف که ما موقعیت یک پل را در آسیا و در کل جهان داریم و این موقعیت جیواستراتیژیک دو قرن است که از ملت ما قربانی می گیرد.

چاره جز وحدت ، همدلی ، تساهل وتسامح و ساختن خود و کشور خود نداریم، بیاید دیگر از متهم کردن یکدیگر تحت عناوین مختلف پرهیز کنید، ادامۀ این وضعیت منجر به نابودی همه خواهد شد.

تو بدون من در این جغرافیا و من بدون تو در این جغرافیا زندگی کرده نمی توانیم؛  پس بیایید کنار هم قرار گیریم و اختلافات خود را خود حل کنیم و نگذاریم که دشمانان قسم خوردۀ ما چون پاکستان ، ایران و غلامان حلقه به گوش شان که دین ، مذهب و قوم را وسیلۀ تجارت خود قرار دادند دیگر به اهداف شوم شان که همانا یک افغانستان ویران ، ناامن و ملت پاشیده است؛ نرسند و به جای مرگ گفتن به یک دیگر خود؛ خوب است مرگ بر دشمانان قسم خوردۀ خود بگوییم.

فریب چند رهبر پوشالی ، فرصت طلب و تشنۀ قدرت را نخورید. باور به خدا کنید با دادن یک مشت پول و یک چند کرسی این رهبران بین هم جور خواهند آمد؛تجربه ثابت کرده و تاریخ شاهد است،ولی فردا روی سیاهی به من و تو می ماند؛این همه فغان و غوغا باور به خدا کنید که بخاطر من وتو نیست و نه نتیجه می دهد.در شرایط فعلی  صرف از گلو پاره کردن من و تو چهار تیکه دار مذهبی و قومی سود برده و خواهد برد، پس لطفاً تیشه به ریشۀ خود نزنید .

با مهر

خوشحال آصفی