دیدی گذرا بر اندیشه های اصلاحی در اسلام و جایگاه…

نویسنده: مهرالدین مشید اسلام سیاسی و بی پایگی آن در متون…

بختیار علی محمد

استاد "بختیار علی محمد" (به کُردی: بەختیار عەلی موحه‌مه‌د)، شناخته…

آرمان ضداجتماعی-ضد ترقی در عرفان

دکتر بیژن باران آیا عارفان ضداجتماعی بودند؟ آیا رفتارشان با…

              پروژه تاپی (TAPI)

نوشته کریم پوپل مورخ۱۶.سپتمبر.۲۰۲۴ کالنگ دنمارک                                  انتقال لوله گاز از ترکمنستان به هند پس…

نشانه هایی از رستاخیز مردمی و نگرانی های رهبران طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید آنسوی افق های تاریک و طلوع خورشید آزادی…

صید گرفتار 

چو برگی در شکنج پنجه های باد پاییزم  به خواری و…

داستان «تو را دوست دارد!»

نویسنده «تولگا گوموشای» مترجم «پونه شاهی» نگهبان کلاس‌ام، بنابراین، در طول…

ترجمه داستان «علی بابا و چهل راهزن»

نویسنده «آنتوان گالاند»؛ مترجم «اسماعیل پورکاظم» در زمان‌های بسیار پیش از…

دولت از اسلام یا در اسلام؟

دولت از اسلام عبارت از حکومت قانون استکه: ارزش های…

دل صدپاره 

رسول پویان  اگر یک لحظه گـردد در تمام عمر همدردم  ز ژرفای…

نگاهی به برخی از لایه های اجتماعی

ترجمه. رحیم کاکایی یوری آنتونوف اساساً، هر فرد و هر گروه اجتماعی…

دیدی گذرا بر اندیشه های اصلاحی در اسلام و جایگاه…

نویسنده: مهرالدین مشید تروریسم بازتولید اسلام سیاسی و بی پایه بودن…

بزرگداشت ازدهمین سال درگذشت داکتراناهیتا راتبزاد  

به تاریخ هفت سپتامبر سالجاری ازسوی  شورای سراسری زنان افغانستان…

بازی با دم اژدها یا تعامل با حاکمان تروریست و…

نویسنده: مهرالدین مشید تبدیل شدن افغانستان به مفرزۀ تروریسم  و احتمال…

دلسوز صابر

بانو "دلسوز شیخ صابر"  (بە کُردی: دڵسۆز شێخ سابیر -…

عرفان در هنر

دکتر بیژن باران عرفان در هنر تجسمی با هنر کلامی…

زیبا پسند

غم خانه گشته است دل مستمند من هم شد خمیده قد…

احمد مسعود به دنبال چیست ؟

                              نوشته ی : اسماعیل فروغی      به…

اطاق فکر، د فکر خونه یا (Think Tank) یعنی چه؟

نور محمد غفوری در بین گروه های سیاسی، اجتماعی، علمی و…

دیدی گذرا بر اندیشه های اصلاحی در اسلام و جایگاه…

نویسنده: مهرالدین مشید تروریسم بازتولید اسلام سیاسی و بی پایه بودن…

«
»

خروج از افغانستان تصمیم بد، فاجعه‌بار وشرم‌آور آمریکا بود

خروج از افغانستان تصمیم بد، فاجعه‌بار وشرم‌آور آمریکا بود

سناتور جمهوری خواه کنگره آمریکا، خروج آمریکا از افغانستان را فاجعه بار خواند.

 «لیندسی گراهام»، سناتور جمهوری خواه کنگره آمریکا در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس به مناسبت دومین سالگرد عقب نشینی آمریکا از افغانستان، خروج آمریکایی‌ها در افغانستان را فاجعه بار خواند و گفت: «این دومین سالگرد خروج فاجعه بار دولت بایدن از افغانستان است که یکی از بداندیشانه‌ترین، فاجعه‌بارترین و شرم‌آورترین تصمیمات در تاریخ سیاست خارجی آمریکاست.»

گراهام با انتقاد از وضعیت فعلی افغانستان، افزود: «دو سال بعد، طالبان زنان را سرکوب می‌کنند و با سازمان‌های تروریستی گرم گرفته‌اند. افغانستان دوباره به عنوان سکوی پرتابی برای حملات علیه منافع آمریکا توسط نیروهای رادیکال تلقی می‌شود.»

به گفته لیندسی گراهام، این عقب نشینی فاجعه‌آمیز نیروهای رادیکال را بر سراسر جهان تحمیل کرد، سیگنالی از ضعف به کشورهایی مانند روسیه، چین و ایران فرستاد و به بی ثباتی و درد دل بزرگ در سراسر جهان منجر شد.

به گفته گراهام، همه وضعیت امروز افغانستان، غیر ضروری و قابل اجتناب بود.

سه روز پیش نیز، کارشناسان سازمان ملل متحد، روز دوشنبه با انتشار بیانیه‌ای همزمان با دومین سالگرد سلطه طالبان بر افغانستان، گفتند که تصور اینکه طالبان «اصلاح شده‌اند» اشتباه بود.

در این بیانیه آمده بود که سیاست‌های طالبان در دو سال گذشته، به لغو و نقض مستمر و تکان‌دهنده بسیاری از حقوق انسانی شهروندان افغانستان، از جمله حق تحصیل، کار و آزادی، منجر شده است.

این بیانیه می‌افزاید: «گزارش‌های موثق و مداوم از اعدام‌های فراقانونی و اعمالی همچون ناپدید کردن اجباری افراد، بازداشت‌های خودسرانه گسترده، شکنجه و بدرفتاری و نیز جابه‌جایی‌های خودسرانه مردم، نگرانی‌های روزافزونی ایجاد کرده است.»

حداقل ۳۰ نفر از کارشناسان سازمان ملل این بیانیه را امضا کرده و گفته‌اند که سیاست خشونت‌محور طالبان، بیشترین آسیب را به زنان و دختران، اقلیت‌های قومی و مذهبی، افراد مبتلا به نارسایی‌های جسمی و ذهنی، افراد بی‌خانمان، دگرباشان جنسی، مدافعان حقوق بشر و دیگر دست‌اندرکاران جامعه مدنی، روزنامه‌نگاران، هنرمندان، معلمان، و مقام‌های دولتی و نظامی حکومت پیشین وارد می‌کند.

در این بیانیه همچنین با اشاره به ادعاهای مقام‌های طالبان درباره موقتی بودن محدودیت‌های کار و آموزش زنان، آمده بود که ادامه این سیاست موجب شکنجه دسته‌جمعی مردم و به ویژه زنان و دختران افغان شده است.

کارشناسان سازمان ملل متحد، وضعیت برآمده از سیاست‌های طالبان را در افغانستان، «آپارتاید جنسیتی» خوانند و گفتند که به‌تازگی در برخی استان‌های افغانستان، رهبران طالبان دستور داده‌اند که دختران بالاتر از ۱۰ سال نباید به مدرسه بروند. این دستور که به صورت شفاهی به مسئولان اداره معارف (آموزش و پرورش) طالبان در استان‌ها ابلاغ شده، باعث شده است که هزاران دختر دیگر نیز از آموزش محروم شوند. کارشناسان سازمان ملل متحد، تبعیض طالبان علیه زنان و محدودیت‌های وضع‌شده را مصداق جنایت علیه بشریت می‌دانند و می‌گویند که این اقدام‌ها، ضربه‌های جبران‌ناپذیری به جامعه افغانستان وارد کرده است.

کارشناسان سازمان ملل متحد در بخش دیگری از بیانیه خود می‌نویسند که به‌رغم فشارها و توصیه‌های جهانی به طالبان، این گروه در زمینه شکل‌دهی حکومت فراگیری در افغانستان که همه اقوام و گروه‌ها در آن حضور داشته باشند، اقدامی نکرده‌اند. در این بیانیه همچنین آمده است که فرمان رهبر طالبان در زمینه عفو عمومی برای کارمندان دولت پیشین، مداوم نقض شده است و دستورالعمل‌های توقف شکنجه و بدرفتاری در مراکز بازداشت طالبان، اغلب نادیده گرفته می‌شوند.

کارشناسان سازمان متحد از طالبان می‌خواهند که فرمان‌های صادرشده علیه زنان و محرومیت زنان و دختران را از تحصیل و اشتغال لغو کنند، به شکنجه، بازداشت و قتل کارکنان حکومت پیشین افغانستان، به ویژه نظامیان، پایان دهند، و به تعهدات خود به جهان پایبند باشند.