دلسوز صابر

بانو "دلسوز شیخ صابر"  (بە کُردی: دڵسۆز شێخ سابیر -…

عرفان در هنر

دکتر بیژن باران عرفان در هنر تجسمی با هنر کلامی…

زیبا پسند

غم خانه گشته است دل مستمند من هم شد خمیده قد…

احمد مسعود به دنبال چیست ؟

                              نوشته ی : اسماعیل فروغی      به…

اطاق فکر، د فکر خونه یا (Think Tank) یعنی چه؟

نور محمد غفوری در بین گروه های سیاسی، اجتماعی، علمی و…

دیدی گذرا بر اندیشه های اصلاحی در اسلام و جایگاه…

نویسنده: مهرالدین مشید تروریسم بازتولید اسلام سیاسی و بی پایه بودن…

فراز و فرود کاتوتسکی، از مارکسیست کبیر تا اپورتونیست "مرتد"

karl kautsky 1854-1937 آرام بختیاری کائوتسکی مرتد رنگات؛ تئوریسین سوسیال دمکراسی. کارل کائوتسکی…

گذر عمر 

رسول پویان  عمـر در انـتـظار می گذرد  بـا دل بـی قـــرار می…

شماره دوم/ سوم سال ۲۷م محبت

شماره دوم/ سوم سال ۲۷م محبت از چاپ برآمد و…

امید

قاسم آسمایی عبدالله سپنتگر از جملۀ سروده سرایانی است که کم…

در باره شرایط انقلاب مسالمت آمیز

ترجمه. رحیم کاکایی یوری آنتونوف وظیفه کنونی و اصلی مبارزه توده های…

پرچمداران!

امین الله مفکر امینی       204-01-09! ســر فرازیهـــا بـــود پرچمداران را درنبرد بــا…

« قانون » اسارت اسلامی افغانستان 

میر عبدالواحد سادات انگیزهء پرداختن به این موضوع، نشر سندی است…

مخالفت با طالبان دفاع از حق است و نه دفاع…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان نباید بخاطر شماری خاینان حق مشروع مردم…

هیوا قادر"، شاعر، رمان‌نویس و مترجم نامدار کُرد

استاد "هیوا قادر"، شاعر، رمان‌نویس و مترجم نامدار کُرد، زاده‌ی…

دستورهای سیاه یا «قانون امربه معروف ونهی از منکر» حکومت…

 ح «حریف» آلمان – آگست ۲۰۲۴ قانون ، دساتیروقواید عمومی واجباری است…

د بڅرکي صاحب بشپړه مرکه

د ادب او فرهنګ درنو او پتمنو مینه والو! ښاغلی بڅرکی…

به بهانۀ نگاهی به دیوان اشعار نثار احمد " نثاری"

نویسنده: مهرالدین مشید از طفیل عشقری، شایق جمال و حیدری بوریای فقر…

صبح دلاویز 

رسول پویان  رها ازتار شب ها می کند شوق سحرخیزم  شـفـق بـازی…

مغز عارف

دکتر بیژن باران به من بگو قبل از تولد کجا…

«
»

 به بهانه ی تجلیل از استرداد استقلال افغانستان

نوشته ی : فروغی                  

    آیا 28 اسد روز استرداد استقلال ما از بریتانیای کبیراست ؟

    طوری که معلوم است تاهنوز روز اعلان استقلال ما آنگونه که همه مورخان و پژوهشگران ما به آن متفق باشند معین و مشخص نمیباشد . ما اکثرن فکرمیکنیم که همین بیست و هشتم اسد روز تاریخی اعلان استقلال افغانستان است ، درحالی که مورخان و دانشمندان ما دراین مورد باورهای گونه گون دارند .

  برای آگاهی مختصر دوستان و هموطنان عزیزم میخواستم به عرض برسانم که : تجلیل از استرداد استقلال افغانستان در زمانه های مختلف به تاریخهای مختلف صورت گرفته است .

  در زمان زمامداری شاه امان الله غازی همه ساله نهم حوت ( اعتبار از نهم حوت 1297 ) از استرداد استقلال کشور تجلیل بعمل می آمد . چون درست در همین روز است که شاه امان الله غازی اعلامیه ی مشهوراستقلال را صادر نموده مینویسد : « … پس ازین افغانستان در امور داخلی و خارجی خود استقلال کامل دارد … »

  شاه امان الله آزادیخواه بعداً در 24 حمل سال 1298 طی سخنرانی پرشور خود در محله ی مرادخانی کابل در حضور سفیر هند بریتانوی مکرراً استقلال افغانستان را اعلام نموده گفتند : « … بعد ازین مملکت من مانند سایردولتها و قوتهای جهان آزاد است … »

  شاه جوان و پرشور که شمشیر برهنه ای به کمر بسته بود ، با صدای بلند ادامه داده گفتند : « به هیچ نیروی خارجی به اندازه ی یک سرمو اجازه داده نخواهد شد که در امور داخلی و خارجی افغانستان مداخله نماید و اگر کسی به چنین امری اقدام نماید گردنش را با این شمشیر خواهم زد …» وقتی شاه جوان این سخنان را اظهارداشت رو سوی نماینده ی انگلیس نموده از وی پرسید : « آیا چیزی را که گفتم فهمیدی ؟ » نماینده ی انگلیس پاسخ میدهد : « بلی ، فهمیدم »

 درروند اعلام استقلال افغانستان سه رویداد مهم دیگر را هم مورخین با اهمیت میدانند :

 یکی برسمیت شناخته شدن استقلال افغانستان برای اولین بار از سوی دولت اتحادجماهیر شوروی وقت بتاریخ 27 مارچ سال 1919 ؛ دیگری امضای پیمان صلح راولپندی بین علی احمدخان وزیر داخله ی افغانستان و سرهملتون گرانت وزیرخارجه ی هند بریتانوی در 8 اگست 1919 و سومی هم امضای پیمان بعدی صلح بتاریخ 30 عقرب 1300 بین محمودطرزی وزیرخارجه افغانستان و هنری دابس وزیرخارجه ی هند بریتانوی .

   قسمی که دیده میشود هیچکدام ازین تاریخ ها با 28 اسد که همه ساله بعنوان روز استقلال افغانستان تجلیل میشود ، مطابقت و سازگاری ندارد .

   آنچه مسلم است این است که تجلیل از استقلال افغانستان در زمان شاهان و حکومتدان مختلف به تاریخ های مختلف و متفاوت صورت گرفته  که یا دلایل سیاسی و خانواده گی داشته و یا شرایط جوی عامل آن بوده است .

   شواهد نشان میدهد که :

   در زمان امیرامان الله خان غازی  نهم حوت ،

   در زمان پادشاهی نادرشاه  ابتدا 28 اسد و بعدن تا اوایل حکومتداری ظاهرشاه از 20 تا 28 اسد  ،

   در زمان سلطنت محمد ظاهرشاه  ، ابتدا 20 تا 28 اسد ، بعد ششم جوزا  و بعد شش روز اول ماه سنبله از استقلال کشور تجلیل بعمل میآمد .  

   در زمان ریاست جمهوری محمد داوود باردیگر ششم جوزا ؛

   و از سال 1358 خورشیدی در زمان حکومتداری حزب دموکراتیک خلق افغانستان تاکنون از این جشن بزرگ ملی بتاریخ 28 اسد تجلیل بعمل میآید که بدون شک دلیل جوی و هوای مناسب عامل اصلی این تصمیم میتواند باشد .

  درتعین زمان تجلیل از جشن استقلال ، با تأسف بسیار نه تنها شاهان و حکومتداران افغان اختلاف نظر داشته اند ؛ بلکه مورخان و پژوهشگران به نام ما نیز تا هنوز به اتفاق نظر کامل دست نیافته اند .

  محترم غلام محمد غبار برنهم حوت ، محترم محمد صدیق فرهنگ و محترم عبدالحمید مبارز  بر24 حمل  1298 ، محترم حبیب الله رفیع و محترم فاروق انصاری بر 19 اگست سال 1919 برابر به 28 اسد 1298 ؛ تأکید مینمایند .

  امیدوارم ارجمندانی که درین زمینه بیشتر میدانند ، این نگاشته ی فشرده و پراگنده ی مرا تکمیل نمایند .