مذاکره هیئت های افغانستان و پاکستان

در ترکیه از دید حقوق بین الملل عمومی این نشست‌ها برخاسته…

خُردشدن کرزی نزد پرویز مشرف و خُردساختن کشور، توسط کرزی…

بازخوانی تاریخی نه چندان دور محمدعثمان نجیب من در دوران نخست حکومت…

احمدشاه بابا

احمدشاه بابا نومیالی اتل، غښتلی، توریالی او پیاوړی ملي شخصیت:  احمدشاه…

«چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستان

نور محمد غفوری «چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستانبازاندیشی در ایدئولوژی…

تهدیدهای پاکستان برضد افغانستان؛ از سیاست بازدارندگی تا بازی ژئوپولیتیک

نویسنده:  مهرالدین مشید از سیاست بازدارنده گی تا تغییر در رهبری…

بحران مالی سازمان ملل و فاجعه انسانی در افغانستان

آزمونی برای تعهد جهانی به انسان‌دوستی و چندجانبه‌گرایی سازمان ملل متحد…

میراث سکاها در شاهنامه فردوسی: سیستان، سجستان و ایران

- دکتر بیژن باران مقدمه: شاهنامه و جغرافیای هویت ایرانی. شاهنامه…

تروتسکی در تاریخ اندیشه سیاسی چپ

leo Trotzki ( 1879- 1940 )  آرام بختیاری سنت ترور سیاسی با…

پاسخ  ما

میر عبدالواحد سادات پاسخ  ما  : بر مبنای وجدان ملی و ندای…

قهرمانی تیم فوتسال؛ نمادی از وحدت ملی و امیدی برای…

نویسنده: مهرالدین مشید شگفتن گل های لیخنند در سرزمین به تاراج…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش چهارم و آخری)  ۷. ویژگی‌های فرهنگ سیاسی مطلوب برای…

ارسطو

نوموړی د لرغوني یونان او لوېدیځې نړۍ یو له لویو…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش سوم) ۶. چالش‌ها و راهکارهای تحول فرهنگ سیاسی در…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش دوم)  ۴. وضعیت کنونی کلتور سیاسی در افغانستان در پرتو…

بیایید هموطن!

امین الله مفکر امینی       2025-12-10! بیــــا هموطن با هم یکی گردیم تا…

ما با پاکستان مشترکات نداریم !

مدتیست که عده ای نام از مشترکات میان افغانستان و…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش اول) ۱.خلاصه  این مقالهٔ علمی ـ تحلیلی و رهنمودی…

ښاري ژوند، چاپېریال او ډیجیټل پرمختګ

حميدالله بسيا په اوسني عصر کې، ښارونه د بشري ژوند د…

مهندسی قومی یا طرح توازن قومی در ساختار قدرت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید مشروعیت‌ بخشی قومی؛ از توجیه انحصار تا مهندسی…

صرصر ظلم 

از فروغ حسن تو ماه فلک شرمنده شد  مهر لطفت هر…

«
»

 با درد بساز که خون بهای تو منم

شوخی و مزاح جزء جدایی‌ناپذیر از زندگی اجتماعی انسان‌ها هستند و می‌توانند فضای دوستانه و شادی را در میان افراد ایجاد کنند. در فرهنگ اسلامی، خنداندن دیگران و ایجاد لحظات شاد به عنوان یک عمل مثبت شناخته می‌شود، به شرطی که با احترام و ادب همراه باشد. با این حال، اسلام به ما یادآوری می‌کند که برخی از شوخی‌ها و مزاح‌ها می‌توانند به دلیل محتوای ناپسند یا تحقیرآمیز خود، غیرمجاز باشند و بر همین اساس باید از آن‌ها پرهیز کرد.

نوع شوخی‌های حرام در اسلام

1. شوخی با قرآن، دین، پیامبران و احکام شرعی: 

   – بدترین نوع شوخی، شوخی و تمسخر مقدسات دینی می‌باشد که می‌تواند به کفر منجر شود، حتی اگر نیت فقط خنداندن باشد.

   – استناد قرآنی: در آیه 65 سوره توبه آمده است: «وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ قُلْ أَبِاللَّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ» (آیا خدا و آیات او و پیامبرش را مسخره می‌کنید؟).

2. شوخی دروغ: 

   – دروغ گفتن برای خنداندن دیگران گناه بزرگی است که می‌تواند به از بین رفتن اعتماد منجر شود.

   – حدیث نبوی: پیامبر (ص) فرمودند: «وَیْلٌ لِمَنْ حَدَّثَ فَكَذَبَ لِيُضْحِكَ بِهِ القَوْمَ» (وای بر کسی که دروغی بگوید تا مردم را بخنداند). این حدیث در سنن ابوداود و دیگر کتب حدیثی معتبر آمده است.

3. تمسخر مردم: 

   – تحقیر افراد به خاطر ویژگی‌های ظاهری یا گفتاری نه تنها غیر اخلاقی است بلکه در اسلام منع شده است.

   – استناد قرآنی: در آیه 11 سوره حجرات آمده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِّن قَوْمٍ عَسَى أَن يَكُونُوا خَيْرًا مِّنْهُمْ» (ای اهل ایمان! قومی نباید قومی دیگر را مسخره کند).

4. شوخی‌های رکیک و جنسی: 

   – استفاده از زبان زشت و کلمات غیر اخلاقی در شوخی‌ها می‌تواند موجب آسیب به عزت نفس افراد شود.

   – حدیث نبوی: پیامبر (ص) فرمودند: «إِنَّ أَحَبَّكُمْ إِلَيَّ أَحَاسِنُكُمْ أَخْلَاقًا» (محبوب‌ترین شما نزد من، کسانی هستند که اخلاق نیکو دارند).

5. ترساندن دیگران به شوخی: 

   – ترساندن مسلمانان باعث ایجاد ناامنی و اضطراب می‌شود و با اصول اخلاقی اسلام که بر محبت و همدلی تأکید دارد، مغایرت دارد.

   – حدیث نبوی: پیامبر (ص) فرمودند: «لَا يَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أَنْ يُرَوِّعَ مُسْلِمًا». (این حدیث در مسند احمد و سنن ابی داود و دیگر کتب احادیث ذکر شده است.)

6. لقب‌های زشت: 

   – صدا زدن افراد با نام‌های تحقیرآمیز، حتی به صورت دوستانه، می‌تواند دل طرف را بشکند و در قرآن نکوهش شده است.

   – استناد قرآنی: در آیه 11 سوره حجرات نیز به این موضوع اشاره شده است که نباید یکدیگر را به نام‌های زشت صدا کنید.

7. شوخی با گناهان گذشته: 

   – دلیل: یادآوری گناهان گذشته دیگران به صورت شوخی نه تنها بی‌احترامی است، بلکه می‌تواند به آسیب‌دیدگی عواطف منجر شود.

   – حدیث نبوی: پیامبر (ص) فرمودند: «مَن ستر مسلمًا ستره الله في الدنيا والآخرة» (هر کس عیب مسلمانی را بپوشاند، خداوند عیب او را در دنیا و آخرت می‌پوشاند).

8. شوخی با ازدواج و طلاق: 

   – دلیل: این موضوعات بسیار حساس هستند و شوخی در این زمینه‌ها می‌تواند عواقب جدی به همراه داشته باشد.

   – حدیث نبوی: پیامبر (ص) فرمودند: «ثَلاَثٌ جِدُّهُنَّ جِدٌّ وَهَزْلُهُنَّ جد: الطَّلاَقُ وَالنِّكاحُ وَالرَّجْعَةُ» (سه چیز هستند که جدی و شوخی آنها یکسان است: طلاق، ازدواج و رجوع).

در نهایت، شوخی در اسلام مجاز است، اما باید با رعایت احترام و ادب انجام شود. هدف از شوخی باید ایجاد خوشحالی و خنداندن دیگران باشد، نه تحقیر و اهانت به آن‌ها. حفظ حرمت و احترام به دیگران همواره باید در اولویت قرار گیرد.

محمدنعیم «کاکر»